“Echte archeologen? Noem ons liever de ogen van de archeologen vanuit de lucht.” Mathieu Deramoudt (40) uit het Ieperse Dikkebus en Korneel Neirynck (34) uit Hooglede blijven bescheiden, maar hun luchtfoto’s vanuit de paramotor worden gewaardeerd door musea en wetenschappers. Op bepaalde dagen in het jaar – vooral in periodes van grote droogte – worden ondergrondse oorlogsrelicten plots zichtbaar in het landschap. Sommige sporen dateren zelfs uit de prehistorie en geven hun geheimen niet zomaar prijs.
Paramotorvliegen is voor Mathieu en Korneel een jarenlange passie. “Door hun typische geluid wordt een paramotor wel eens vergeleken met een grasmaaier in de lucht”, klinkt het lachend. Maar dit duo vliegt met een missie: speuren naar vondsten in het landschap.
“Bij mij begon het met een loopgraaf, die ik in 2017 ontdekte in een tarweveld bij het Ieperse Voormezele”, vertelt Korneel. “Ik nam een foto en stuurde die op naar een archeoloog van UGent, die de vondst verifieerde aan de hand van een originele luchtfoto van exact honderd jaar eerder. Dat gaf een kick. De gelijkenissen waren treffend.”
(Lees verder onder de foto)
Mathieu vond een achttal jaar geleden een spoorweg uit de Eerste Wereldoorlog. “De dwarsliggers zijn duidelijk te zien boven de velden. De spoorweg loopt vlak bij mijn huis via een tankpark in Reningelst richting Abele. In het kenniscentrum van het In Flanders Fields Museum ging ik op zoek naar meer informatie achter mijn foto’s.”
Korneel en Mathieu werden gewaardeerde vrijwilligers van het museum en zijn te zien in de nieuwe landschapsfilm. “Het blijft een hobby, maar het is tof dat we erkenning krijgen voor onze bijdrages.”
Ecologischer dan vliegtuig
Speuren met de paramotor blijkt effectiever dan een drone. “Die hangt maar een beperkte tijd in de lucht en is vooral handig voor gerichte zoektochten. Wij vliegen anderhalf uur en fotograferen wat we ontdekken. We leerden letten op verkleuringen, shadowmarks en oneffenheden in velden. Wanneer bepaalde plantjes net hoger of minder hoog komen dan de rest van een gewas, kan dit erop wijzen dat er iets onder zit. Zulke sporen zijn het duidelijkst in droge periodes.”
“Een paramotor is ecologischer en praktischer dan een helikopter of vliegtuig. Wij halen slechts een snelheid van 30 km per uur en worden niet belemmerd door een cockpit of wolken. We kunnen 360 graden rondom ons kijken vanop een hoogte van slechts 150 meter.”
Archief van duizenden foto’s
De paramotorvrienden hebben intussen een getraind oog, al blijft toeval een belangrijke factor. “Ik spotte eens een grafcirkel in regio Torhout”, getuigt Korneel. “Twee weken later vloog ik er opnieuw, maar dan was er al niks meer te zien. Bepaalde cirkels herinneren zelfs aan de prehistorie, maar geven hun geheimen moeilijk prijs omdat daar weinig van gedocumenteerd is. We moeten er op het juiste moment op de juiste plaats vliegen, want de sporen veranderen elke dag. Sommige kan je maar op een paar dagen in het jaar zien.”
“Wanneer ons oog er dan op valt, nemen we snel een foto. Anders verdwijnt het misschien weer voor twintig jaar of langer. We hebben al een archief van duizenden foto’s. Die kunnen nuttig zijn voor archeologen wanneer er op die plekken ooit opgravingen moeten gebeuren. We werken samen met de UGent Vakgroep Archeologie en het In Flanders Fields Museum om de foto’s te laten gebruiken als bron voor wetenschappelijk onderzoek. Speuren is een leuke extra, maar we kunnen ook nog altijd gewoon vliegen en genieten.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
