Anzegems Muziekhuis slaat alarm: “Overheid schat impact niet in”
Jonathan D’Hondt (40) trekt als directeur van het Anzegemse Muziekhuis met meer dan 300 leerlingen aan de alarmbel. Hij is zeer misnoegd dat er voor het Deeltijds Kunstonderwijs (DKO) andere regels gelden dan voor privéscholen en schrijft dit in een open brief aan de regering en aan Marc Van Ranst vanuit zijn persoonlijk verhaal. Hij wil dat ze stilstaan bij de impact van de gevolgen van de opgelegde coronamaatregelen.
Jonathan D’Hondt, van wie zijn vriendin Melanie Vaernewyck (34) uit het leven stapte tijdens de eerste lockdown, wil dat de regering zich bewust is van de gevolgen van de maatregelen. “Ik ben mijn vrouw en mijn muziekopdrachten verloren én mijn school ‘mag’ weer op slot”, stelt de Anzegemnaar.
“Ik wil dat de overheid en de virologen verder kijken dan de cijfers. Want de cijfers worden zodanig geïnterpreteerd dat we in een angstpsychose terechtkomen. Binnenkort is het een jaar dat deze crisis duurt. Heel wat mensen zien hun levenswerk verloren gaan of gaan er mentaal onder door.”
Eén hobby
Dinsdag kondigde minister van Jeugd Benjamin Dalle (CD&V) aan dat er nog maar één hobby of vrijetijdsactiviteit toegestaan is voor kinderen tot 12 jaar. Groepslessen dienen ook georganiseerd te worden in bubbels van tien. Die regeling zal ingaan vanaf 1 februari om de spreiding van het coronavirus verder af te remmen.
Er werd beslist dat het deeltijds kunstonderwijs (DKO) niet onder de hobby’s valt en dus gewoon kan doorlopen, zij het in bubbels van tien, in tegenstelling tot privéscholen als Het Muziekhuis.
Vertegenwoordigers van het DKO, waaronder de teken- en muziekscholen vallen, waren van mening dat die beperking niet opging voor de Kunstacademies. De reden hiervoor was dat de kinderen bepaalde competenties dienen te behalen en dat deze moeilijk aan te leren zijn via afstandsonderwijs.
Discriminatie
Als directeur van een popschool met meer dan 300 leerlingen reageerde Jonathan hier zeer misnoegd op. “Niet enkel het communiceren van de steeds wisselende maatregelen aan al de leerlingen is lastig. Waar ik nu vooral aanstoot aan neem is dat individuele lessen niet meer mogen doorgaan in privéscholen, maar wel in het DKO. Vanwaar deze discriminatie? Wat heeft dit dan nog met de gezondheid te maken?”
De directeur vroeg zich ook af of de overheid er zich van bewust was hoe moeilijk het is om de popschool te reorganiseren als je kinderen moet laten kiezen om slechts één hobby uit te oefenen. “En wat als ze binnen enkele weken opnieuw meerdere hobby’s mogen doen? Moeten we ons dan weer reorganiseren?”, reageert hij in naam van zijn leerkrachten.
“Normaal bestaan onze groepslessen uit 15 kinderen. Kleinere groepen maken, leidt tot inkomstenverlies. Wij nemen deze crisis ernstig, maar staan jullie ook stil bij de impact van de maatregelen? Wat wil de regering? Een virusvrije maatschappij? Ook de griep komt elk jaar terug”, vervolgt de directeur.
Ethisch debat
“Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen de cijfers van overlijdens die puur aan corona te wijten zijn en de andere waarbij er al onderliggende aandoeningen aanwezig waren. Wat willen we? Een maatschappij waarbij jong en oud wegkwijnt van eenzaamheid of een normale gang van zaken waarbij we corona of een ander virus kunnen oplopen? De bandbreedte waarin het ethisch debat gevoerd wordt is smaller dan ooit. Bescherm wie beschermd moet worden, maar maak er geen doodse wereld van.”
“Ook de wisselende maatregelen zorgen ervoor dat mensen het moe worden en het draagvlak verdwijnt. Vooral omdat het virus toch aanwezig blijft. Mijn vriendin voerde al een aantal jaar een strijd tegen haar angstpsychose en een van haar grootste angsten was haar gezin verliezen en vervreemden van haar prinsesje. Doordat ze zes weken geen bezoek mocht ontvangen door de lockdown, is ze verder afgegleden en in een diep dal terecht gekomen vlak voor de zomer. Dat houdt me bezig: had Melanie ons kunnen blijven zien tijdens haar opname, was ze er misschien nog geweest.”
“Alleszins ben ik niet tegen maatregelen, maar dan moeten ze rechtlijnig zijn”, benadrukt Jonathan die ook papa is van een dochtertje Lauren (4). “In muziekcentrum Track in Kortrijk zit het Kunstonderwijs en het privéonderwijs onder één dak. Het is dan toch absurd dat enkel de Kunstacademie daar nog een-op-eenlessen mag geven. De overheid moet kijken naar de vorm en niet naar de instelling. Anders heeft het niets meer met gezondheid te maken. En wat het niveau van de lessen betreft, hebben we beiden getalenteerde leerlingen van wie er doorstromen naar het Conservatorium, dus ook daar zit geen verschil.”
“Wat me daarbij ook tegen de borst stoot, is dat viroloog Van Ranst in een spelprogramma luchtig komt opdraven”, zucht Jonathan D’Hondt. “Of hij niet beter bezig is met het onderzoeken van nieuwe varianten van het virus?” (GV)
Info: www.muziekhuis.be , www.melrose.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier