Ann Vanassche gelooft in de mogelijkheden van Torhout

Ann Vanassche, de Torhoutse coördinator lokale economie, noemt zichzelf een bedachtzame persoon. “Ik hou niet van onbezonnen te werk te gaan”, zegt ze in onze reeks Interne Keuken. “En al zeker niet van mensen die zomaar ongenuanceerde en ondoordachte uitspraken lanceren. Discussiëren kan uiteraard, maar graag op basis van argumenten.”

Ann wil positief in het leven staan, maar houdt het realistisch. “Ik waak erover dat ik niet té ver zou springen. Voor mij hoeft het niet elke dag groot feest te zijn. Ook kleine dingen kunnen mij en mijn twee kinderen gelukkig maken. Zoals een simpele picknick of een uitstapje in de eigen streek. Als alleenstaande moet je je wat anders organiseren. Prioriteiten stellen inzake comfort, consumptie en vertier. Wat te hoog gegrepen is, vul je gewoon niet in.”

Opkijken naar wie zijn talenten gebruikt

“Ik hecht enorm veel belang aan betrokkenheid. Ik heb het moeilijk met mensen die zich niet verbonden voelen met de organisatie of het bedrijf waarvoor ze werken. Betrokken zijn, is fundamenteel voor een enthousiaste aanpak en om met overtuiging de dingen te realiseren die je voor ogen hebt. Belangrijk is te handelen naar wat je zegt. De daad bij het woord voegen. Walk the talk , zoals dat kernachtig in het Engels heet.”

“Ik kijk op naar personen die op hun eigen manier intelligent zijn. Die hun talenten weten te gebruiken. Dat kunnen mensen zijn met een hoog IQ, maar net zo goed met een enorme creativiteit en/of een pak sociale vaardigheden. Een bezielende marktkramer, een kunstenaar, een redenaar, een gedreven ondernemer, een ervaren beleidsmaker en noem maar op.”

Vroeger rebelser dan de jeugd van nu

“Ik ben niet echt een pietje-precies. Ik vit niet. Ik probeer vertrouwen te geven aan met wie ik werk. Als ik merk dat mijn job te druk wordt en als het ware ontploft, of als ik ervan overtuigd ben dat iemand anders iets beter kan dan ik, geef ik bepaalde zaken gemakkelijk uit handen. Waar nodig kan ik probleemloos delegeren. Je kunt niet alles zelf doen. Als je iets aan een ander toevertrouwt , moet je zoals het woord het zelf zegt erop vertrouwen dat die persoon het goed zal doen. Ik probeer die houding door te trekken naar mijn privéleven. Je moet in mensen geloven, zeker in je kinderen. Ik geef hen de ruimte om zich te ontplooien en zichzelf te zijn.”

De daad bij het woord voegen, vind ik belangrijk: walk the talk

“Ik vind niet dat jongeren anders zijn dan vroeger. De maatschappelijke context is uiteraard verschillend en zij en ook wij evolueren mee. Ik ben als tiener opgegroeid in de jaren tachtig. We waren rebelser dan de jeugd nu en uitten dat in muziek, kleding en opvattingen. We zetten ons meer af tegen het gezag, net omdat er in die jaren meer gezag werd uitgeoefend. Er waren toen veel meer dingen van moeten .”

“Wel jammer voor de jeugd van vandaag vind ik de verregaande digitalisering. Het is erover. Het lukt zeker niet altijd, maar ik probeer Hannah ertoe aan te zetten om af te spreken met vrienden in plaats van oeverloos te chatten. En de jongere Rémi buiten te laten spelen in plaats van te gamen. Gelukkig voetbalt hij heel graag.”

Frisse marketing met promotiefilmpjes

“Ik geloof voor de volle 100 procent in de mogelijkheden van Torhout. Mocht ik er niet van overtuigd zijn dat deze stad veel in zijn mars heeft, dan zou ik mijn job niet met zoveel overtuiging kunnen uitvoeren. Torhout heeft een bovenlokale functie, maar we moeten niet in competitie treden met Roeselare, Brugge of Oostende. Dat is zinloos. We moeten het ánders aanpakken, met een eigen specifieke invulling. Net als elke gemeente kampen we met leegstaande panden, maar sinds een aantal jaar zijn er toch waardevolle winkels bijgekomen. Eenmaal de stadskernvernieuwing achter de rug is, zie ik het lokale handelsapparaat groeien. Een handelsapparaat op maat van de beperkte omvang van deze stad, met de juiste mix van winkels en horeca. Niet te onderschatten is dat er op wandelafstand van de handelszaken zeker voldoende parking voorhanden is, vanaf 2023 zelfs zo goed als overal gratis.”

“Torhout zet hard in op groen en fietsen. Het is de bedoeling mensen naar het centrum te lokken, maar tegelijk de buitenschil van de stad te bedienen. De leuke en frisse marketing met promotiefilmpjes zetten de lokale troeven in de kijker. Uiteraard was corona allesbehalve een geschenk, maar we zijn er met het winkelapparaat gelukkig niet al te gehavend uitgekomen. Integendeel, bestaande handelszaken hebben zich wonderwel heruitgevonden en gedreven starters hebben doorgezet.”

Ooit een klein jaar in de VS gewerkt

“Ik heb al relatief veel gereisd, niet om aan een zwembad of op een strand te liggen, want dat is mijn ding niet. Wel om wat cultuur op te snuiven en vooral om de geschiedenis van het land of de streek te ontdekken. Toen ik 21 was, heb ik een klein jaar in de VS voor de Amerikaanse jongerenorganisatie YMCA gewerkt en daar veel van opgestoken. Ik was er onder meer danslerares en mocht er omgaan met jonge mensen van alle slag. Dat was een zalige tijd. Maar net zo goed hou ik van reizen dichtbij. Met een voorkeur voor Oostende, Ieper en Heuvelland. Ik heb geruime tijd in het landelijke Wijtschate gewoond.”

Koken is na een zware dagtaak vaak therapie

“Koken is voor mij pure ontspanning. Geen stress. Ik sta graag in de keuken, maar leg me er niet speciaal op toe. Ik hoef geen vijfsterrenkok te zijn. Koken is na een zware dagtaak vaak een therapie om af te kicken van het werk. Met elke dag een warme maaltijd voor de kinderen en mij, al is de tijd soms schaars om dat te doen. We eten vooral vis en gevogelte, weinig rood vlees. Mijn eeuwige verslavingen? Kaas en brood.”