Als je in Oostende de naam Angelique uitspreekt, weet iedereen meteen over wie het gaat. Vandaag baat Angelique al vele jaren haar tweedehandswinkeltje uit in de Christinastraat. Ze heeft er een enorm kleurrijk leven opzitten: ze woonde in Berlijn, de VS, zat een paar keer in de gevangenis, werkte op het Hazegras… Stof genoeg om een bijzonder boeiend boek te vullen, dacht ze. Binnenkort zal iedereen haar memoires kunnen lezen.
In de winkel van Angelique is het een druk komen-en-gaan. “Corona? Volgens mijn moeder zou ik de eerste zijn die het te pakken krijgt, net omdat ik zo sociaal ben”, zegt ze terwijl ze een sigaret aansteekt en een stevige slok van haar gin-tonic neemt. “Maar op het hoogtepunt van de crisis zat ik net in de gevangenis.” Het was daar dat ze het idee kreeg om haar levensverhaal op papier te zetten. “Ik heb al vier keer in de bak gezeten. En het is al vier keer dat ik wil beginnen maar het is me nooit geluk om het tot het einde te schrijven. Nu heb ik me eens gezet en gezegd: nu ga ik het doen! In een week stond het op papier.”
Angelique Hendler (58) is een op en top Oostendse, maar ze heeft een groot stuk van de wereld gezien. Haar vader was een Duitser en tot haar zeven jaar woonden ze in Berlijn. “Weet je wat een bijzonder en speciaal leven ik gehad heb? Ik heb alle grenzen doorbroken. Alles wat niet kon, heb ik gedaan. Van kunst tot hoerenkoten.”
Kopen en verkopen
Als er één iets centraal staat in het leven van Angelique is het wel kopen en verkopen. “Alles heb ik verkocht, mezelf ook. Al sinds mijn kindertijd was verkopen hetgeen ik het beste kon. Ik had weinig interesse in school, ik was meer bezig met kopen, verkopen en ruilen… Ik heb altijd een grote passie gehad voor kunst en antiek, heb zelfs de grootste galerie van Oostende uitgebaat aan de Van Iseghemlaan. Maar ik heb nooit iets geleerd op school, maar alles uit mezelf. Van mijn oom Roland Vandeputte, die een bekend stuntman was, heb ik veel geleerd over kunst.” Angelique baatte niet alleen een galerie uit, ook een dancing en bordeel in de Hertstraat. “Ze zeiden dat je kunst en hoeren niet met elkaar kon combineren, wel, ik heb het toch gedaan”, lacht ze.
Alles wat niet kon, heb ik gedaan. Van kunst tot hoerenkoten
“Of ik veel miserie heb meegemaakt in mijn leven? (zucht) Mijn leven is niets anders dan vallen en opstaan! De ene dag had ik alles en de volgende dag was ik het weer kwijt. Maar ik kom er altijd weer bovenop. Angelique en haar toverhoed, wordt er wel eens gezegd. Weet je dat ik, toen ik in het bordeel werkte, zodanig goed kon babbelen dat de meesten vergaten waarvoor ze in feite kwamen? En in het Hazegras zat de helft van de meisjes daar in hun bloten, ik liep er altijd piekfijn gekleed bij. Nu ik er weg ben, zeggen ze trouwens dat ze geen klanten meer hebben…” Angelique kwam ook meerdere keren in aanraking met het gerecht en zat vier keer in de gevangenis. Ze werd onder meer veroordeeld voor heling. De laatste keer was dit jaar: zes maanden voor drugsfeiten. “Ik denk niet dat ik ooit zal kalmeren”, zegt ze daarover.
Miserie
De meeste Oostendenaars kennen Angelique natuurlijk voor haar tweedehandswinkel. Die winkel heeft ze al meer dan dertig jaar in de Christinastraat, waaronder vijf op de huidige locatie. “Ik help alle mensen. Ik zie hoeveel miserie en armoede er wel niet is in Oostende. Als mensen dringend centen nodig hebben om luiers te kunnen kopen voor hun kind, of geld om een broodje te kunnen kopen… Bij mij kunnen ze terecht. De maatschappij is gewoon kapot”, zucht Angelique. “Mensen willen altijd maar de laatste nieuwe flatscreen, nieuwe iPhones. Er is veel miserie. Iederéén komt hier trouwens over de vloer. Rijk of arm, ik zie ze allemaal. Ik heb al heel veel mensen geholpen maar ben er ook vaak de dupe van.”
“Het is een decadent winkeltje”, zegt Angelique zelf over haar zaak. “Met pensioen gaan? (stellig) Nee, daar denk ik absoluut nog niet over. Ik kan dit nog dertig jaar doen! Met mijn stok in mijn handen ga ik nog zeggen: ‘je hebt me bij mijn kloten hé’! Dit is mijn hobby, mijn passie, mijn leven. Toen ik vijf jaar gesloten was, zijn mijn klanten me huilend in de armen gevallen. Zó content dat ik er weer was.”
De titel van het boek zal hoogstwaarschijnlijk ‘De koningin van Oostende’ zijn. Goede vriend van Angelique, Dominique Bastin, verwerkt nu haar manuscript. Wanneer het verschijnt? Liefst zo snel mogelijk, zegt Angelique. “In de bak, in het hoerenkot, overal was ik de koningin. Iedereen in Oostende kent mij en ik denk dat ze allemaal dan ook staan te springen om dit boek te lezen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier