Algemeen directeur bij de stad Wervik Philippe Verraes (65) heeft zijn laatste werkdag beleefd. Dertig jaar lang was hij hoofd van het personeel. “Er zijn diensten en functies bij gekomen die dertig jaar geleden niet bestonden en nu wel belangrijk zijn”, zegt hij terugblikkend.
In het kantoor van de algemeen directeur – vroeger heette zijn functie ‘stadssecretaris’ – staan enkele bananendozen. Het wordt inpakken en wegwezen. “Jawel, maandag was ik hier nog”, zegt hij. “Ik vind dat je er de laatste dag moet zijn. De datum van mijn pensionering is wat ongemakkelijk, want door de vakantie is meer dan de helft van het personeel er niet. Ik heb iedereen een e-mail met een bedanking gestuurd.”
“Ik vertrek met een dubbel gevoel. Ik ben blij dat ik er afscheid van kan nemen, maar ik voel me in mijn job niet voorbijgestreefd of afgeschreven. Zowel fysiek als mentaal voel ik me nog goed. Mijn job is heel wat complexer geworden dan vroeger. Ook voor de politici is het moeilijker geworden. Qua regelgeving en de uitvoering ervan. Plus: de burger is mondiger geworden.”
Drie ‘bazen’
Philippe Verraes studeerde in Leuven en Gent, en werd licentiaat in de rechten en de communicatiewetenschappen. Hij werkte een achttal jaar in een bank, en volgde toen wijlen Jacques Christiaen op als stadssecretaris. Verraes ‘diende’ onder drie burgemeesters: Rosa Martens zaliger, de onlangs overleden Johnny Goos, en huidig burgemeester Youro Casier.
“Rosa en Johnny waren generatiegenoten. Er zaten parallellen in. Beiden zagen er pico bello uit. Ze straalden een zekere autoriteit uit, innerlijk leiderschap. Rosa was de primus in de gemeente. Ze nam graag de beslissingen zelf. Niet direct op eigen houtje, maar in overleg met het schepencollege. Eerste schepen Willy Vanneste en Rosa vonden elkaar. Johnny was volkser van aard. Hij ging eerst overleggen binnen zijn partij, Rosa deed dat in het schepencollege. Nu zijn het andere tijden en treedt iedere schepen veel meer naar buiten dan vroeger. Het is anders en het maakt het moeilijker voor de administratie. Nu zijn er de sociale media. De politicus moet antwoorden, en als het te lang duurt, is het ook niet goed.”
Personeel verdubbeld
De algemeen directeur moest een team van ongeveer 200 medewerkers bij de stad en het OCMW aansturen. “Daarvan komt ongeveer twintig procent van het OCMW, dat in 2019 werd ingekanteld bij de stad. De rest van het personeelsbestand is verdubbeld, sinds ik hier begon. Er kwamen diensten en functies bij die dertig jaar geleden niet bestonden en nu wel belangrijk zijn: patrimonium, milieu, huisvesting, erfgoed, jeugddienst, ICT, mobiliteit, communicatiedienst, facility, aankoopdienst… We hadden dat allemaal vroeger niet, kun je je dat nu inbeelden?”
“Ook opmerkelijk: er werken hier veel meer vrouwen dan vroeger. Het is trouwens een algemene tendens dat de vrouwen in de administratie in de meerderheid zijn. Ik schat ze hier op zestig procent. In verschillende gemeenten zijn mijn collega’s vrouwen.”
Gemeenteraden in de Tabaksstad duren vaak lang. Te lang. “Soms komt er een vraag niet over het onderwerp, of wordt van een agendapunt gebruikgemaakt om iets totaal anders aan te kaarten”, zegt Verraes. “Een gemeenteraad dient eigenlijk om over de hoofdlijnen te discussiëren. Het gaat soms over futiliteiten die er niet thuishoren.”
Geen e-bike, dank u
Philippe Verraes groeide op in Menen en woont in Geluwe. Hij is de man van Christine Vanryckeghem en de vader van Pieter (38, Heusden), Tom (36, Heule) en Michiel (31, Heule). Er zijn twee kleinkinderen: Rosanne en Remi.
In een zwart gat zal hij niet vallen: “Ik zal een paar cursussen volgen, bijvoorbeeld om gids te worden. Spaans leren staat ook op de planning. Dat allemaal om de hersenen wakker te houden. Voorts ben ik sportief en zal ik nu tijd hebben om nog meer te fietsen. (Hij fietste bijna altijd van thuis in Geluwe naar het werk, red.) Nog altijd zonder e-bike. Ik zal ook gaan wandelen en lopen. En met mijn vrouw heb ik afgesproken dat we één keer per week gaan zwemmen.”
“De gemeenteraad dient om over de hoofdlijnen te discussiëren, niet over futiliteiten”
“Ik ben lid van een aantal verenigingen. Bij de toneelgilde Onder Ons Geluwe zal ik assisteren in de technische ploeg. Ik reis graag en steek een reis graag zelf in elkaar. Ik lees vooraf over onze bestemming. En nu zal er ook tijd zijn om thuis en bij mijn kinderen karweien en klusjes te doen.”
Zal er wel nog tijd resten om de lokale politiek te blijven volgen? “Van Europa tot lokaal: ik benaltijd in de politiek geïnteresseerd geweest. Voor de gemeenteraadsverkiezingen van oktober volgend jaar zijn er twee onbekenden: hoeveel zetels zal het Vlaams Belang behalen, en hoeveel mensen zullen gaan stemmen nu dat niet meer verplicht wordt.”
Verraes’ opvolgster is Mieck Vos (55) uit Avelgem. Ze begon er dinsdag aan. “Ik ken haar al wel 25 jaar en was verrast dat ze deelnam aan het examen”, zegt hij. “Ze kent de ‘stiel’. De continuïteit is verzekerd.”
Lof van burgemeester
Voor burgemeester Youro Casier (Vooruit) en het schepencollege wordt het wennen, zonder het vertrouwde gezicht. “Ik heb Philippe leren kennen in 1997, toen ik gemeenteraadslid werd – bij de oppositie”, zegt Casier. “Van in het begin kon ik bij hem terecht. Hij was altijd bereid om ons te helpen. Toen ik in 2007 schepen werd, is de samenwerking intenser geworden. In heel wat dossiers heeft hij mij bijgestaan met raad en daad, maar ook voor een losse babbel kon ik bij hem aankloppen. Dat had vooral te maken met onze gezamenlijke interesse voor een aantal sporten. Maar ook konden we regelmatig discussiëren over beleidsitems. We zaten niet altijd op dezelfde lijn, maar probeerden wel oplossingsgericht te werken. Hij heeft een inbreng gehad in het verwezenlijken van heel wat dossiers. Ik wil hem dan ook danken voor de fijne samenwerking.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
