Al 50 keer leidt Jacques Wapenstilstand in goede banen

Jacques Boen, die al 50 jaar het dodenappel verzorgt in Vlamertinge. (foto CMW)
Christophe Maertens
Christophe Maertens Medewerker KW

Niet enkel in Ieper vinden er op 11 november plechtigheden plaats voor Wapenstilstand, ook in de deelgemeenten is dat het geval. Jacques Boen (77) zet dit jaar voor de vijftigste keer zijn schouders onder de feestelijkheden in Vlamertinge. “We mogen de Belgen niet vergeten.”

Jacques Boen was 27-jarige onderluitenant bij de brandweer toen hij de taak kreeg om het dodenappel af te roepen bij de plechtigheid rond Wapenstilstand in Vlamertinge op 11 november. Nu 50 jaar later is hij nog steeds verantwoordelijk voor de ceremonie. “Het dodenappel is speciaal bij ons”, zegt Jacques. “Frans (gewezen schepen Frans Ligneel, nvdr) leest de namen af en ik zeg daarop ‘gesneuveld voor het vaderland’. En dat 45 keer na elkaar. 43 Vlamertingenaars sneuvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog, twee tijdens de Tweede Wereldoorlog. Op dit moment is Frans Ligneel nog altijd een beetje de bezieler van de plechtigheden, terwijl ik ervoor zorg dat alles goed verloopt. Ik zeg waar mensen moet staan, maar ondertussen weet iedereen al lang waar z’n plaatsje is.” (lacht)

Jongeren

Jacques probeert al jaren de jeugd bij de herdenking te betrekken. “We doen ons best, maar het is heel moeilijk. De jonge gasten zijn niet meer zo geïnteresseerd in de Belgische geschiedenis. In vroegere jaren nam er een delegatie militairen aan de plechtigheden in Vlamertinge deel. Dat was wel mooi, want die mannen vuurden saluutschoten af. Op een bepaald moment mocht dat niet meer. Mijn droom is lang geweest om de koning tot hier te krijgen, maar dat is een utopie. Het moet immers al heel speciaal zijn om onze vorst ter plaatse te krijgen.

De Belgen

Tot een paar jaar geleden doken er steeds enkele Britten op in ons dorp. Daarvoor gingen ze naar de Menenpoort, maar ze vonden dat ze daar geen plaats meer kregen. Corona heeft daar een einde aan gebracht.” Jacques ijvert ervoor om de Belgische gesneuvelden te blijven eren.

“Mijn droom is lang geweest om de koning tot hier te krijgen, maar dat is een utopie”

“Alle respect voor de Britten, maar we mogen onze jongens niet vergeten. Soms is dat wel het geval, vind ik.” Zo worden er amper nog huizen bevlagd op 11 november: “Als er voetbal is, dan zien we de driekleur wel wapperen, maar voor de Wapenstilstand?”

Herdenkingen in Ieper

De herdenking in Vlamertinge begint om 9 uur met samenkomst van de stoet op het Stationsplein. Die vertrekt een kwartier later. Om 9.30 uur is er een eredienst in de kerk, met daarop het kransenneerlegging aan het monument van oorlogsslachtoffers en het dodenappel. Ten slotte is er nog een herdenking op Vlamertinghe Military Cemetery, waar onder meer de Last Post en het Belgisch volkslied wordt gespeeld. Er zijn ook herdenkingen in Boezinge, Dikkebus, Elverdinge, Voormezele, Sint-Jan (10 november) en Hollebeke/Zillebeke. Daar worden er bloemen neergelegd aan het monument van Generaal Strzelczyck in de Wervikstraat. Aan Hill 60 is een bloemenhulde aan het monument van de Franse Verzetstrijders en het Monument der Queen Victoria Rifles.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier