In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen maakten Fien Germijns en Pieterjan De Smedt een tweede seizoen van Eerste Keus. In het format moeten politici zich verantwoorden voor 50 kritische jongeren. De politicus zit midden in een cirkel omringd door 50 jongeren. Ahmad Douba uit Kortrijk was een van de jongeren die de kans kreeg om een vraag te stellen.
Ahmad vluchtte samen met zijn gezin tijdens een burgeroorlog weg uit zijn moederland Syrië. Nadat ze zeven jaar in Turkije woonden, besloten ze een aanvraag in te dienen om naar een Europees land te emigreren. “In Turkije hadden we geen rechten. Ik ging als twaalfjarig kind twaalf uur per dag werken in een fabriek.” Wanneer Ahmad hoorde dat hij naar België mocht vertrekken, was hij enthousiast. Momenteel heeft Ahmad een diploma Sociaal Werk en is hij aan de slag als sociaal werker. “Het stoort me dat alle migranten altijd negatief worden afgeschilderd. Ik ben België dankbaar voor hun steun en wil nu bijdragen aan de maatschappij.” Met zijn deelname aan Eerste Keus wil Ahmad tonen dat er ook veel migranten zijn die zich integreren en meedraaien in de maatschappij.
Deelname Eerste Keus
Via Refu Interim, een organisatie waar Ahmad zelf actief is als vrijwilliger, kreeg hij de kans om deel te nemen aan Eerste Keus. Ahmad greep zijn kans om zijn verhaal te vertellen. “Mijn eerste indruk toen ik de jongeren ontmoette was positief.” Ahmad vond het aangenaam om anderen hun mening te horen over zijn vraag. De discussies tussen de jongeren konden soms hoog oplopen, maar over het algemeen zat de sfeer goed. “Ik heb tijdens Eerste Keus geleerd hoe belangrijk het is dat we in dialoog gaan met elkaar. Door in gesprek te gaan, kon ik meer begrip opbrengen voor andere mensen hun mening.”
“Ik was onder de indruk van de politieke bedrijvigheid van de jongeren”
Zijn gesprek met Fien Germijns liet een grote indruk op hem na. “Ik heb mijn verhaal aan Fien kunnen vertellen. Dat gesprek heeft me echt diep geraakt, zowel ik als Fien begonnen te wenen. Ik had eindelijk het gevoel dat ik de erkenning kreeg waar ik naar zocht.”
Roep naar stemrecht
Ahmads vraag luidde als volgt: “Waarom mogen mensen met een onbeperkte B-verblijfskaart alleen stemmen voor de lokale verkiezingen?” Mensen zoals Ahmad met een onbeperkte B-verblijfskaart wonen al vijf jaar in België. Ahmad vraagt zich af waarom hij niet mag stemmen voor de nationale en regionale verkiezingen. “Wij dragen al een lange tijd bij aan de maatschappij, maar mogen niet stemmen. De nationale en regionale verkiezingen zijn minstens even belangrijk. Als we het recht hebben om te stemmen voor de lokale verkiezingen, waarom krijgen we dat recht dan niet om te stemmen voor alle verkiezingen?”
“In Kortrijk zijn er 1.500 mensen met een onbeperkte B-verblijfskaart”, zegt Ahmad. “Dat wil zeggen dat er wel degelijk een grote impact zal zijn als je die mensen ook laat stemmen.” Wanneer Ahmad zijn vraag stelde, had hij niet verwacht dat de politici het eens zouden zijn met zijn these. Toch gingen drie van de vier politici mee in zijn verhaal. “De politici begrijpen dat wanneer je bijdraagt aan de samenleving je ook een stem verdient. Ik vind het fantastisch dat ze mijn verhaal begrijpen.”
Ahmad hoopt andere jongeren te inspireren met zijn verhaal. “Nederlands is de sleutel tot je dromen in België. Alles is mogelijk, zolang je gelooft in jezelf. Ik verlang al vijf jaar naar mijn Belgische identiteitskaart. Ik ben trots dat ik mezelf binnenkort eindelijk Belg zal kunnen noemen.”
Interessante dynamiek
Pieterjan De Smedt, presentator van het programma, was onder de indruk van de jongeren. “Doordat het eerste seizoen een groot succes was, besloten we een tweede seizoen te maken.” Vijftig first time voters werden samengebracht op een grote hoeve. Tijdens die drie dagen was het de bedoeling om een soort scoutskamp gevoel te creëren. “Het was voor mij hartverwarmend om te zien hoe sterk de jongeren bezig waren met politiek”, zegt Pieterjan De Smedt.
“Ik had eindelijk het gevoel dat ik de erkenning kreeg waar ik naar zocht”
Pieterjan hoopt met het programma mensen te bereiken die ze met de gewone duidingsprogramma’s niet bereiken. Dat is ook een van de kerntaken van de VRT. Tussen de jongeren was er een interessante dynamiek. Pieterjan probeert ook soms tussen te komen om extra duiding te geven bij bepaalde onderwerpen. Hij vond de setting zeer innemend. “Ik vind het fijn dat ik bij dit soort programma’s dicht bij de mensen sta. Je voelt echt wat er leeft in het publiek. Bij Terzake is dat anders omdat er geen publiek in de studio zit.”
Vragenuurtje
Een van de politici die de test moest doorstaan was Bart Tommelein. Wanneer hij binnenkwam, staarden vijftig jongeren hem in stilte aan. “Ik had niet zoveel stress. Mijn dochter had me op voorhand uitgelegd hoe het vorige seizoen verliep, dus ik wist wat ik moest verwachten.” Tommelein vond het een positief opbouwend gesprek. “Ik kon op een productieve manier in dialoog gaan met de jongeren. De vragen sloten vaak nauw aan bij het federale of Vlaamse bestuursniveau, waar ik als burgemeester niet altijd een oplossing voor heb. Niettemin was het fijn om aan het programma deel te nemen.”
Er wordt vaak gezegd dat jongeren niet geïnteresseerd zijn in politiek. In die these gaat Tommelein niet mee. “Ik denk dat jongeren wel degelijk geïnteresseerd zijn in politiek. Ik heb een positieve kijk op de jeugd. Ik heb zelfs het gevoel dat jongeren kritischer zijn dan de gemiddelde Vlaming.” (Mathis Beerlaen)
De laatste twee aflveringen van Eerste Keus worden op woensdag 2 en 9 oktober om 20.50 uur uitgezonden op VRT1.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
