Intrafamiliaal geweld laat steeds sporen na, niet alleen bij de rechtstreekse slachtoffers, maar vaak ook bij de kinderen als zij er getuige van zijn. Vrouw & Maatschappij vraagt aandacht voor deze problematiek.
Vandaag voerde Vrouw & Maatschappij samen met CD&V actie rond de problematische gevolgen van intrafamiliaal geweld voor kinderen. “Elk kind heeft recht op een geweldloze opvoeding”, zegt Marleen Soete.
In meer dan 40 procent van de situaties van partnergeweld is er minstens één kind getuige van de gewelddaden gepleegd op één van de ouders. Deze kinderen worden vandaag zelden erkend als slachtoffer en worden vaak over het hoofd gezien bij het nemen van de juiste maatregelen. Getuige zijn van geweld op een jonge leeftijd heeft nochtans verstrekkende en ernstige gevolgen op de psychische en emotionele toestand en de toekomst van een kind. Daarom moet zowel in preventie, detectie en hulpverlening van intrafamiliaal geweld het kind centraal staan!
“Concreet pleiten we voor een bredere bekendmaking van de hulplijn 1712 en van de mogelijkheid om anoniem aangifte te doen van een verontrustende thuissituatie. Ook de kindreflex, een instrument voor professionals om verontrustende thuissituaties te detecteren, moet verder uitgerold worden. Daarnaast kunnen politieprocedures nog veel kindvriendelijker en laagdrempeliger gemaakt worden”, zeggen de actievoerders.
Pluche knuffelhond
“Vandaag en maandag gaan we witte lintjes en een pluche knuffelhond afgeven aan verschillende instanties met informatie en een concreet pakket aan beleidsvoorstellen rond de aanpak van intrafamiliaal geweld. De scholen, de dokters, de jeugdverenigingen, het OCMW, de politie,… spelen een rol bij de preventie en de aanpak van de gevolgen van intrafamiliaal geweld op kinderen. De pluche knuffelhond zal er vanaf dan uitgestald staan als teken van hun engagement de strijd tegen intrafamiliaal geweld. Tegelijk maakt deze hond de hulplijn 1712 bekender en toont hij aan kinderen dat ze op deze plaats in veilige omstandigheden kunnen spreken over geweld bij hen thuis. “
Maddy Bouden, Doris Dereyne, Sophie Vandenbussche, Nicole Louwagie, Leen Louwagie, Rita Vergote, Brigitte Vanhaecke en Marleen Soete maken deel uitmaken van de ‘Witte Lintjes’-equipe. Zij dragen een wit lint je als teken van engagement tegen intrafamiliaal geweld. Daarmee willen ze laten zien dat ze bewust zijn van het probleem en dat niet tolereren.
Huisartsen en IFG
Hoe reageren huisartsen bij intrafamiliaal geweld? “Als huisarts proberen we in eerste instantie in gesprek te gaan met alle partners binnen het gezin- met partners samen of elk apart. Zijn er spanningen, zijn er onderliggende problemen, zou er soms geweld voorkomen… We uiten hierbij uiteraard onze bezorgdheid naar alle leden van het gezin toe.”
“Indien daadwerkelijk vermoeden van intrafamiliaal geweld proberen we de mensen te motiveren ZELF de nodige stappen te zetten naar caw – psycholoog- psychische thuiszorg – Tejo – 1712… Indien geen of weinig initiatief van betrokkene is, schakelen we 1712 of anonieme melding mishandeling in”, melden de Huisartsen Langemark.
Zorgteam politie
“Als minderjarigen slachtoffer zijn van intrafamiliaalgeweld of getuige worden ze verhoord, indien daar opdracht door gegeven wordt door de Procureur of de Onderzoeksrechter. Voor de verhoren zijn er mensen die hiervoor een gespecialiseerde opleiding gevolgd hebben. Dit zijn in hoofdzaak leden van ons zorgteam die hiervoor instaan”, zegt referentieofficier IFG Carlien Hemeryck.
“Wanneer kinderen betrokken zijn bij intrafamiliaal geweld wordt er naast de gewone tussenkomst waarbij proces-verbaal wordt opgesteld en gezorgd wordt voor de veiligheid van alle betrokkenen ook altijd een bijkomend proces-verbaal opgestart van verontrustende opvoedingssituatie. Dit proces-verbaal is ten behoeve van de jeugdmagistraat die daarmee een dossier opstart waarbij de thuissituatie verder wordt opgevolgd en nagekeken wordt of bijkomende hulpverlening dient te worden ingeschakeld. Deze onderzoeken worden uitgevoerd door het zorgteam en in verdere mate als hulpverlening noodzakelijk blijkt, wordt het dossier doorgestuurd door de magistraat naar het OCJ die dan de gepaste hulpverlening zoekt.”
Zelden anonieme aangifte
“In de praktijk komt het zelden voor dat er anoniem aangifte wordt gedaan. Dit is iets wat zeker niet wordt aangemoedigd. Het is wel zo dat de aangifte kan gebeuren zonder dat de identiteit van de melder wordt meegedeeld aan de verdachte. In het verder strafvervolgingsbeleid krijgt de verdachte inzage in zijn dossier en zal de identiteit van de melder toch gekend zijn. Het waarborgen van de anonimiteit van getuigen is zeker geen algemene regel.” (pco)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
