Aan Tafel: “Op restaurant heb ik graag dat het een beetje rond mij draait”
Aan Tafel brengt ons deze week bij Daniël Tanghe en zijn echtgenote Cecile Vandepitte. Zij wonen in de Fazantenlaan, in de jachtwijk, en toch staat er geen wild op het menu. “Maar wees welkom in De Fazant.”
Tijd voor de aperitief en Daniël zwaait met zijn glas: hup vrouw, je moest al terug zijn. “Cecile is mijn secretaresse”, knipoogt hij. “Secretaresse, meid, kuisvrouw,… Al 52 jaar lang”, knipoogt Cecile. “Maar ‘t is met mijn volle goesting.”
“We zitten allebei niet stil en lopen elk een kant op. Cecile heeft haar sociaal programma, ik volg meer het culturele. Maar dat gaat breed hé; eten is voor mij bijvoorbeeld ook cultuur. Op restaurant heb ik graag dat het een beetje rond mij draait. Ik wil dan goed staan bij de garçon én bij ‘t serveusetje.”
Ereburger in Tirol
Cecile is plaatselijk voorzitter van Samana. “Ik zing ook bij Laetare. En ik ben reisleider geweest bij VTB net zoals Daniël. Dat heb ik 25 jaar gedaan”, zegt Cecile.
“Cecile is een goeie soprane”, aldus Daniël, zelf ook zanger op de parochie maar dan van gregoriaanse liederen. En Daniël was liefst 50 jaar reisleider in Zuid-Tirol. “Hij is er zelfs ereburger. De mensen ontvangen hem daar als een koning“, glimlacht Cecile. “Tirol is onze tweede thuis geworden… Die Dolomieten hé, ik word er nog altijd door ontroerd. Maar ook de mensen ginder zijn fantastisch. Heel gemoedelijk en oprecht.”
“Mijn werkgever zei: bouw maar in Sint-Andries, dan hoef je nooit voor de bruggen te staan”
“Binnenkort komen we met de Dolomietenvrienden nog eens samen in Lissewege, mijn geboortedorp”, zegt Daniël. “Met de jaren wordt een mens nostalgischer, terwijl ik daar vroeger echt niet mee bezig was, begin ik nu plots te denken dat ik later graag in Lissewege begraven zou willen worden. Ik heb daar in mijn jonkheid ook nog toneel gespeeld.”
“Eigenlijk zijn wij allebei Blankenbergenaars”, vertrouwt Cecile ons toe. “We hebben elkaar leren kennen op Uitkerke kermis, ik was net 18 en mama zei “als je een mooie jongen tegenkomt, zie dan maar dat hij goed kan dansen”, en ze danste zelf graag.”
Altijd met drie
“Mama blonk uit in het omgekeerde. Zij kookte overigens uitsluitend op een Leuvense stoof”, zegt Daniël. “Zelf ben ik een koeientongspecialist, en ook een kliekjeskoning: ik kook meestal met de overschotjes van de dag ervoor. Al mijn gerechten werk ik af met nootmuskaat. En na iedere maaltijd lust ik wel een goeie crème au beurre.”
In ’65 zijn Daniël en Cecile in Sint-Andries komen wonen. “Eerst in de Hogeweg”, zegt Cecile. “Drie jaar later zijn we hier beginnen te bouwen, ik was bouwkundig tekenaar bij Dujardin en mijn werkgever zei “bouw maar in Sint-Andries, dan hoef je nooit voor die vervelende bruggen te staan””, lacht Daniël.
“Sint-Baafs, dat was toen nog ‘t stad en dit was de boerenbuiten. ” Daniël en Cecile hebben drie kinderen, waarvan er één op 7-jarige leeftijd overleed. “Maar dat is iets voor Cecile”, zegt Daniël, “ik kan daar nog altijd moeilijk over praten.” Cecile heeft er zelfs een boek aan gewijd: Reinhard een kind in de hemel. “Ondertussen is het al 40 jaar geleden, maar Reinhard is er nog altijd elke dag bij. Zijn foto staat altijd op tafel.” Daniël heft het glas en klinkt met Cecile. “In mijn oude dagen wil ik meer en meer bij haar zijn.” (WK)
Wat is jullie favoriete plekje?
“Het Minnewater – de ‘Lac d’Amour’ – vanop het brugje. Van daaruit heb je een prachtig zicht op de torens”, zegt Cecile.
“Voor mij is de Onze-Lieve-Vrouwekerk het hart van Brugge: een toerist die daar niet geweest is, heeft in mijn ogen Brugge niet echt gezien. Toen ik nog gidste, was dat het monument waar voor mij alles om draaide, mijn oriëntatiepunt, en door de Madonna van Michelangelo heeft die kerk ook iets heel spiritueels”, zegt Daniël. “Dus neen, als je ‘t mij vraagt is de Rozenhoedkaai níet het mooiste hoekje van Brugge. Geef mij maar de Onze-Lieve-Vrouwekerk en de Gruuthusebrug aan de Dijver.”
Waarom hou je van Brugge?
“Voor mij is niet de Onze-Lieve-Vrouwekerk, maar wel de Heilig Bloedkapel het echte hart van Brugge”, zegt Cecile. “Ik zing ook bij het zangkoor ‘Sanguis Christi’ van de Basiliek.”
“De Onze-Lieve-Vrouwekerk is 124 meter hoog (122, red.). Ik stel dat dikwijls in vraag als ik die prachtige Brugse torens zie: hoe hebben ze dat ooit klaargespeeld, en hoeveel mensen zijn er bij het bouwen verongelukt?”
“Jammer dat ze de reien aan ‘t Provinciaal Hof nooit blootgelegd hebben. En zo heeft elk hoekje in Brugge wel zijn geschiedenis – dat is ook wat ik aan deze stad zo geweldig vind”, aldus Cecile.
Wat doe je dit weekend?
“Vrijdagavond ga ik zoals elke week naar de schieting van Sint-Sebastiaan. Zaterdagvoormiddag gaan we naar de markt twee nieuwe kippen halen.” Daniël loopt graag rond op de markt. “Dat ontdekte ik meteen tijdens onze huwelijksreis in Barcelona”, lacht Cecile. “Hij gaat ook veel liever winkelen dan ik.” En zondag voor Vaderdag? “Bij ons is dat een dagje voor moeder en vader – zonder kinderen. Cecile moet voor de andere papa’s gaan zingen, maar daarna neem ik haar mee voor een receptie”, zegt Daniël. “Als het zondag mooi weer is, zouden we ‘s middags wel een fietstochtje richting de polders durven maken.” (WK)
Wat is je lievelingsgerecht?
Cecile kiest voor een echte Vlaamse klassieker: witloofrolletjes met ham en kaassaus uit de oven. “Dat was destijds een ontdekking in de kookles. Later heb ik er dan mijn eigen variant van uitgevonden: witloof in zalm, en in plaats van kaassaus garnaaltjes. Ik maak dat nog altijd maandelijks klaar.” Daniël gaat voor een klassieker tout court. “Een entrecote, voor mij is dat hét van het. Met pepersaus, en dikke frieten: altijd het eerste dat ik eet als we uit vakantie terugkeren. Ondertussen heb ik ook de zesrib entrecote ontdekt”, likkebaardt hij. “Tussen ons tweeën is Daniël eigenlijk de betere kok. Zie je dat niet aan zijn lijn?”
Wat is jullie favoriete plekje?
“Het Minnewater – de ‘Lac d’Amour’ – vanop het brugje. Van daaruit heb je een prachtig zicht op de torens”, zegt Cecile.
“Voor mij is de Onze-Lieve-Vrouwekerk het hart van Brugge: een toerist die daar niet geweest is, heeft in mijn ogen Brugge niet echt gezien. Toen ik nog gidste, was dat het monument waar voor mij alles om draaide, mijn oriëntatiepunt, en door de Madonna van Michelangelo heeft die kerk ook iets heel spiritueels”, zegt Daniël. “Dus neen, als je ‘t mij vraagt is de Rozenhoedkaai níet het mooiste hoekje van Brugge. Geef mij maar de Onze-Lieve-Vrouwekerk en de Gruuthusebrug aan de Dijver.”
Waarom hou je van Brugge?
“Voor mij is niet de Onze-Lieve-Vrouwekerk, maar wel de Heilig Bloedkapel het echte hart van Brugge”, zegt Cecile. “Ik zing ook bij het zangkoor ‘Sanguis Christi’ van de Basiliek.”
“De Onze-Lieve-Vrouwekerk is 124 meter hoog (122, red.). Ik stel dat dikwijls in vraag als ik die prachtige Brugse torens zie: hoe hebben ze dat ooit klaargespeeld, en hoeveel mensen zijn er bij het bouwen verongelukt?”
“Jammer dat ze de reien aan ‘t Provinciaal Hof nooit blootgelegd hebben. En zo heeft elk hoekje in Brugge wel zijn geschiedenis – dat is ook wat ik aan deze stad zo geweldig vind”, aldus Cecile.
Wat doe je dit weekend?
“Vrijdagavond ga ik zoals elke week naar de schieting van Sint-Sebastiaan. Zaterdagvoormiddag gaan we naar de markt twee nieuwe kippen halen.” Daniël loopt graag rond op de markt. “Dat ontdekte ik meteen tijdens onze huwelijksreis in Barcelona”, lacht Cecile. “Hij gaat ook veel liever winkelen dan ik.” En zondag voor Vaderdag? “Bij ons is dat een dagje voor moeder en vader – zonder kinderen. Cecile moet voor de andere papa’s gaan zingen, maar daarna neem ik haar mee voor een receptie”, zegt Daniël. “Als het zondag mooi weer is, zouden we ‘s middags wel een fietstochtje richting de polders durven maken.” (WK)
Wat is je lievelingsgerecht?
Cecile kiest voor een echte Vlaamse klassieker: witloofrolletjes met ham en kaassaus uit de oven. “Dat was destijds een ontdekking in de kookles. Later heb ik er dan mijn eigen variant van uitgevonden: witloof in zalm, en in plaats van kaassaus garnaaltjes. Ik maak dat nog altijd maandelijks klaar.” Daniël gaat voor een klassieker tout court. “Een entrecote, voor mij is dat hét van het. Met pepersaus, en dikke frieten: altijd het eerste dat ik eet als we uit vakantie terugkeren. Ondertussen heb ik ook de zesrib entrecote ontdekt”, likkebaardt hij. “Tussen ons tweeën is Daniël eigenlijk de betere kok. Zie je dat niet aan zijn lijn?”
Wat is jullie favoriete plekje?
“Het Minnewater – de ‘Lac d’Amour’ – vanop het brugje. Van daaruit heb je een prachtig zicht op de torens”, zegt Cecile.
“Voor mij is de Onze-Lieve-Vrouwekerk het hart van Brugge: een toerist die daar niet geweest is, heeft in mijn ogen Brugge niet echt gezien. Toen ik nog gidste, was dat het monument waar voor mij alles om draaide, mijn oriëntatiepunt, en door de Madonna van Michelangelo heeft die kerk ook iets heel spiritueels”, zegt Daniël. “Dus neen, als je ‘t mij vraagt is de Rozenhoedkaai níet het mooiste hoekje van Brugge. Geef mij maar de Onze-Lieve-Vrouwekerk en de Gruuthusebrug aan de Dijver.”
Waarom hou je van Brugge?
“Voor mij is niet de Onze-Lieve-Vrouwekerk, maar wel de Heilig Bloedkapel het echte hart van Brugge”, zegt Cecile. “Ik zing ook bij het zangkoor ‘Sanguis Christi’ van de Basiliek.”
“De Onze-Lieve-Vrouwekerk is 124 meter hoog (122, red.). Ik stel dat dikwijls in vraag als ik die prachtige Brugse torens zie: hoe hebben ze dat ooit klaargespeeld, en hoeveel mensen zijn er bij het bouwen verongelukt?”
“Jammer dat ze de reien aan ‘t Provinciaal Hof nooit blootgelegd hebben. En zo heeft elk hoekje in Brugge wel zijn geschiedenis – dat is ook wat ik aan deze stad zo geweldig vind”, aldus Cecile.
Wat doe je dit weekend?
“Vrijdagavond ga ik zoals elke week naar de schieting van Sint-Sebastiaan. Zaterdagvoormiddag gaan we naar de markt twee nieuwe kippen halen.” Daniël loopt graag rond op de markt. “Dat ontdekte ik meteen tijdens onze huwelijksreis in Barcelona”, lacht Cecile. “Hij gaat ook veel liever winkelen dan ik.” En zondag voor Vaderdag? “Bij ons is dat een dagje voor moeder en vader – zonder kinderen. Cecile moet voor de andere papa’s gaan zingen, maar daarna neem ik haar mee voor een receptie”, zegt Daniël. “Als het zondag mooi weer is, zouden we ‘s middags wel een fietstochtje richting de polders durven maken.” (WK)
Wat is je lievelingsgerecht?
Cecile kiest voor een echte Vlaamse klassieker: witloofrolletjes met ham en kaassaus uit de oven. “Dat was destijds een ontdekking in de kookles. Later heb ik er dan mijn eigen variant van uitgevonden: witloof in zalm, en in plaats van kaassaus garnaaltjes. Ik maak dat nog altijd maandelijks klaar.” Daniël gaat voor een klassieker tout court. “Een entrecote, voor mij is dat hét van het. Met pepersaus, en dikke frieten: altijd het eerste dat ik eet als we uit vakantie terugkeren. Ondertussen heb ik ook de zesrib entrecote ontdekt”, likkebaardt hij. “Tussen ons tweeën is Daniël eigenlijk de betere kok. Zie je dat niet aan zijn lijn?”
Wat is jullie favoriete plekje?
“Het Minnewater – de ‘Lac d’Amour’ – vanop het brugje. Van daaruit heb je een prachtig zicht op de torens”, zegt Cecile.
“Voor mij is de Onze-Lieve-Vrouwekerk het hart van Brugge: een toerist die daar niet geweest is, heeft in mijn ogen Brugge niet echt gezien. Toen ik nog gidste, was dat het monument waar voor mij alles om draaide, mijn oriëntatiepunt, en door de Madonna van Michelangelo heeft die kerk ook iets heel spiritueels”, zegt Daniël. “Dus neen, als je ‘t mij vraagt is de Rozenhoedkaai níet het mooiste hoekje van Brugge. Geef mij maar de Onze-Lieve-Vrouwekerk en de Gruuthusebrug aan de Dijver.”
Waarom hou je van Brugge?
“Voor mij is niet de Onze-Lieve-Vrouwekerk, maar wel de Heilig Bloedkapel het echte hart van Brugge”, zegt Cecile. “Ik zing ook bij het zangkoor ‘Sanguis Christi’ van de Basiliek.”
“De Onze-Lieve-Vrouwekerk is 124 meter hoog (122, red.). Ik stel dat dikwijls in vraag als ik die prachtige Brugse torens zie: hoe hebben ze dat ooit klaargespeeld, en hoeveel mensen zijn er bij het bouwen verongelukt?”
“Jammer dat ze de reien aan ‘t Provinciaal Hof nooit blootgelegd hebben. En zo heeft elk hoekje in Brugge wel zijn geschiedenis – dat is ook wat ik aan deze stad zo geweldig vind”, aldus Cecile.
Wat doe je dit weekend?
“Vrijdagavond ga ik zoals elke week naar de schieting van Sint-Sebastiaan. Zaterdagvoormiddag gaan we naar de markt twee nieuwe kippen halen.” Daniël loopt graag rond op de markt. “Dat ontdekte ik meteen tijdens onze huwelijksreis in Barcelona”, lacht Cecile. “Hij gaat ook veel liever winkelen dan ik.” En zondag voor Vaderdag? “Bij ons is dat een dagje voor moeder en vader – zonder kinderen. Cecile moet voor de andere papa’s gaan zingen, maar daarna neem ik haar mee voor een receptie”, zegt Daniël. “Als het zondag mooi weer is, zouden we ‘s middags wel een fietstochtje richting de polders durven maken.” (WK)
Aan tafel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier