Aan tafel bij de familie Scharre: “Gelukkig komt de bakker aan huis”
Bij Luc Scharre en Marie-Josée Demuynck uit Kooigem is er altijd plaats vrij aan de tafel. “Als de kinderen en kleinkinderen komen, kan er gauw een stoel bijgeschoven worden.”
Woensdagmiddag, iets over 12 uur. Bij Luc Scharre (65) en Marie-Josée Demuynck (63) in de Kooigemse Lentewijk heerst een gezellige drukte. Wanneer de kleinkinderen komen eten, laat Marie-Josée hen het menu kiezen. “Jullie hebben geluk”, knipoogt ze. “Vandaag kozen ze voor pasta met ham, witte saus en broccoli. Gezond maar heel lekker. Onze kleinkinderen Victor (5) en Mateo (bijna 4) komen hier heel graag eten. Ze zijn echt twee handen op een buik. Liefst van al altijd samen. Hun mama’s – en onze dochters – Sandrine (33) en Pauline (28) werken allebei bij het Wit-Gele Kruis. Als zij niet moeten werken, komen ze op woensdag ook mee aan tafel. Ook het zoontje van Dimitri (39) kijkt er elke week naar uit. Als de kroost langskomt, kan er gauw een stoel bijgeschoven worden.”
Geen winkels meer
Marie-Josée en Luc kennen elkaar al van kleins af aan. “We waren vroeger buren in Dottenijs en vertoefden altijd in elkaars gezelschap“, vertelt Luc. “Samen naar school, samen naar de mis. Toen we een jaar of 16-17 waren, werden we een koppel en we zijn erg jong getrouwd.” Luc werkte tot aan zijn pensioen bij Belgacom, Marie-Josée was aan de slag als logistiek medewerker in Kortrijk en op de Aalbeekse afdeling van het conservatorium. “Onze vrije tijd vullen we vandaag op de parochie”, zegt Marie-Josée. “Luc is daarnaast ook vrijwilliger bij het wijkteam, bij Tuinhier in Kooigem, lid van de Casinokaarters én penningsmeester van Wielerclub Sport en Nering. Je ziet, onze dagen zijn gauw gevuld, hé (lacht).”
Volgens Luc kan zijn vrouw goed koken, zelf staat hij nooit aan het fornuis. “Als ik eens alleen ben, grijp ik al snel naar een boterham met gehakt”, zegt hij.
Voor hun boodschappen moet het koppel het dorp uit, iets wat ze enorm betreuren. “Groenten en fruit kunnen we gelukkig nog langs de Doornikserijksweg kopen, maar anders zijn er geen winkels meer in Kooigem. Er is al langer geen bakker en de slagerij stopte afgelopen zomer. Sommige dorpsgenoten rijden tot in Dottenijs, maar de meeste doen hun boodschappen noodgedwongen op weg van en naar het werk. Gelukkig is er met de bakker aan huis en de wekelijkse visboer een goed alternatief”, klinkt het.
Vierde kleinkind
De feestdagen zijn stilaan achter de rug, al moet er wel nog hier en daar genieuwjaard worden. “Oudejaarsavond brachten we in het gezelschap van mijn nicht en haar man door. Dat doen we ondertussen al 44 jaar”, zegt Marie-Josée. “Nieuwjaarsdag vierden we samen met de hele familie en een reebokje op het menu.” In 2018 moet het optreden van de Italiaanse zanger Andrea Bocelli een hoogtepunt worden voor het koppel. “Een geschenk van onze kinderen. Ze weten dat we graag naar een klassiek optreden gaan. Nog dit jaar staat ook een concert van Adamo op het programma. We verlangen bovenal naar de geboorte van ons vierde kleinkind in januari én we gaan net als vorig jaar een weekendje met alle kinderen en kleinkinderen naar Malmedy. Dat samenzijn beviel ons enorm, dat we meteen beslisten het dit jaar te herhalen”, besluiten ze.
Wat doe je dit weekend?
“Wij zijn nog van de oude stempel: januari staat vooral in het teken van nieuwjaarswensen. We gaan naar zussen, broers, tantes en nonkels, maar ook naar Kooigemnaars die nu in een woonzorgcentrum verblijven of naar mensen die gehospitaliseerd zijn.” Afhankelijk van de vrije momenten, gaan Marie-Josée en Luc op nieuwjaarsronde. “Bij wie we eerst gaan vieren, weten we nog niet. Een echte planning of specifieke volgorde hebben we niet. We leven hier eigenlijk van dag tot dag.” De kans is groot dat komend weekend ook de kinderen en kleinkinderen nog eens over de vloer komen. “Iedereen is hier welkom. We hebben het graag dat iemand hier even binnenspringt.”
(Els Deleu)
Waarom hou je van Kortrijk?
“Echt houden van is het niet”, geven Marie-Josée en Luc toe. “We zitten hier ook al tamelijk ver van het stadscentrum. We zouden wel eens naar de Kortrijkse Schouwburg gaan als er iets is wat we willen zien. Boodschappen doen we eerlijk gezegd minder en minder in Kortrijk. Het is er erg duur om te parkeren en bovengronds vind je bijna geen plaats. Shop&Go’s zijn wel goed, maar de periode is te beperkt. Wij wonen dicht bij Dottenijs en Moeskroen… Daar is wel veel parkeergelegenheid én je parkeert er gratis.” Het koppel houdt wel met hart en ziel van hun Kooigem. “Hier heerst nog een echt dorps karakter. We kennen hier ook veel mensen. In de stad weten vele niet wie hun buren zijn.”
Wat doe je dit weekend?
“Wij zijn nog van de oude stempel: januari staat vooral in het teken van nieuwjaarswensen. We gaan naar zussen, broers, tantes en nonkels, maar ook naar Kooigemnaars die nu in een woonzorgcentrum verblijven of naar mensen die gehospitaliseerd zijn.” Afhankelijk van de vrije momenten, gaan Marie-Josée en Luc op nieuwjaarsronde. “Bij wie we eerst gaan vieren, weten we nog niet. Een echte planning of specifieke volgorde hebben we niet. We leven hier eigenlijk van dag tot dag.” De kans is groot dat komend weekend ook de kinderen en kleinkinderen nog eens over de vloer komen. “Iedereen is hier welkom. We hebben het graag dat iemand hier even binnenspringt.”
(Els Deleu)
Wat is je favoriete plekje?
“We gaan heel graag wandelen in en rond Kooigem. Langs de Tontekapel bijvoorbeeld kan je mooie tochten maken. Het is er ook heerlijk rustig.” Wat het stadscentrum van Kortrijk betreft, denken Marie-Josée en Luc meteen aan het Begijnhof. “Het is vrijwel het enige stukje echte rust in de stad.” Uiteten is uitgegroeid tot een van hun favoriete hobby’s. “Eigenlijk doen we het veel te veel om goed te zijn”, glimlacht Marie-Josée. “Een echte vaste plek hebben we niet, we wisselen graag eens af. Zo gingen we al naar La Différence en naar ‘t Rebbeke in Kooigem of naar Argendael in Bellegem. Wanneer we wat gezellig willen keuvelen met dorpsgenoten, springen we binnen in Sint-Laurentius of in het Casino.”
Waarom hou je van Kortrijk?
“Echt houden van is het niet”, geven Marie-Josée en Luc toe. “We zitten hier ook al tamelijk ver van het stadscentrum. We zouden wel eens naar de Kortrijkse Schouwburg gaan als er iets is wat we willen zien. Boodschappen doen we eerlijk gezegd minder en minder in Kortrijk. Het is er erg duur om te parkeren en bovengronds vind je bijna geen plaats. Shop&Go’s zijn wel goed, maar de periode is te beperkt. Wij wonen dicht bij Dottenijs en Moeskroen… Daar is wel veel parkeergelegenheid én je parkeert er gratis.” Het koppel houdt wel met hart en ziel van hun Kooigem. “Hier heerst nog een echt dorps karakter. We kennen hier ook veel mensen. In de stad weten vele niet wie hun buren zijn.”
Wat doe je dit weekend?
“Wij zijn nog van de oude stempel: januari staat vooral in het teken van nieuwjaarswensen. We gaan naar zussen, broers, tantes en nonkels, maar ook naar Kooigemnaars die nu in een woonzorgcentrum verblijven of naar mensen die gehospitaliseerd zijn.” Afhankelijk van de vrije momenten, gaan Marie-Josée en Luc op nieuwjaarsronde. “Bij wie we eerst gaan vieren, weten we nog niet. Een echte planning of specifieke volgorde hebben we niet. We leven hier eigenlijk van dag tot dag.” De kans is groot dat komend weekend ook de kinderen en kleinkinderen nog eens over de vloer komen. “Iedereen is hier welkom. We hebben het graag dat iemand hier even binnenspringt.”
(Els Deleu)
Wat is je lievelingsgerecht?
Luc kiest resoluut voor een steak met peperroomsaus en verse frieten. “Hier komen geen diepvriesfrieten op tafel (lacht). Marie-Josée eet heel graag kaas. “Al is dat niet echt een gerecht”, zegt ze. “Geef mij dan maar een steak champignon met en gratin. De kleinkinderen variëren nogal wat hun favoriete eten betreft. Van balletjes in tomatensaus over kip met appelmoes tot spaghetti of een ander pastagerecht.”
Luc en Marie-Josée omschrijven zichzelf als overtuigde levensgenieter. “Dat kan je zien aan ons culinair gezwel”, grapt hij. “Op restaurant opteren we vaak voor vis of schaaldieren. We eten ook graag iets nieuws, iets wat we nog niet kennen. Op ontdekkingstocht als het ware.”
Wat is je favoriete plekje?
“We gaan heel graag wandelen in en rond Kooigem. Langs de Tontekapel bijvoorbeeld kan je mooie tochten maken. Het is er ook heerlijk rustig.” Wat het stadscentrum van Kortrijk betreft, denken Marie-Josée en Luc meteen aan het Begijnhof. “Het is vrijwel het enige stukje echte rust in de stad.” Uiteten is uitgegroeid tot een van hun favoriete hobby’s. “Eigenlijk doen we het veel te veel om goed te zijn”, glimlacht Marie-Josée. “Een echte vaste plek hebben we niet, we wisselen graag eens af. Zo gingen we al naar La Différence en naar ‘t Rebbeke in Kooigem of naar Argendael in Bellegem. Wanneer we wat gezellig willen keuvelen met dorpsgenoten, springen we binnen in Sint-Laurentius of in het Casino.”
Waarom hou je van Kortrijk?
“Echt houden van is het niet”, geven Marie-Josée en Luc toe. “We zitten hier ook al tamelijk ver van het stadscentrum. We zouden wel eens naar de Kortrijkse Schouwburg gaan als er iets is wat we willen zien. Boodschappen doen we eerlijk gezegd minder en minder in Kortrijk. Het is er erg duur om te parkeren en bovengronds vind je bijna geen plaats. Shop&Go’s zijn wel goed, maar de periode is te beperkt. Wij wonen dicht bij Dottenijs en Moeskroen… Daar is wel veel parkeergelegenheid én je parkeert er gratis.” Het koppel houdt wel met hart en ziel van hun Kooigem. “Hier heerst nog een echt dorps karakter. We kennen hier ook veel mensen. In de stad weten vele niet wie hun buren zijn.”
Wat doe je dit weekend?
“Wij zijn nog van de oude stempel: januari staat vooral in het teken van nieuwjaarswensen. We gaan naar zussen, broers, tantes en nonkels, maar ook naar Kooigemnaars die nu in een woonzorgcentrum verblijven of naar mensen die gehospitaliseerd zijn.” Afhankelijk van de vrije momenten, gaan Marie-Josée en Luc op nieuwjaarsronde. “Bij wie we eerst gaan vieren, weten we nog niet. Een echte planning of specifieke volgorde hebben we niet. We leven hier eigenlijk van dag tot dag.” De kans is groot dat komend weekend ook de kinderen en kleinkinderen nog eens over de vloer komen. “Iedereen is hier welkom. We hebben het graag dat iemand hier even binnenspringt.”
(Els Deleu)
Aan tafel
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier