Jean Depreitere (90) heeft tijdens de eerste quarantaine zijn eerste boek geschreven en tekende ook nog eens zelf de cover. ‘Josefien’ is een roman over “prille liefde in het rustoord”, doorspekt met humor.
Ex-tandarts Jean is een echte Kortrijkzaan, van generaties ver. Hij is bijna zeven jaar weduwnaar en woont in een assistentiewoning in residentie Gulden Sporen, die deel uitmaakt van woonzorgnetwerk Sint Vincentius.
Een literaire voorgeschiedenis heeft Jean niet. “Ik was wel lange tijd secretaris van de Belgische vereniging voor scheepsmodelbouw en schreef het boekje van die vereniging in het Nederlands en in het Frans, maar anders schreef ik niet echt. Lezen heb ik wel altijd veel gedaan, al sinds mijn tiende. Later las ik grotendeels wetenschappelijke boeken en artikelen.” Toen hij met pensioen ging, begon Jean meer romans te lezen.
Bouwen en tekenen
Hij heeft ook veel gelezen over scheepsbouw en scheepvaart. “Dat heeft me altijd geboeid. Mijn grootvader had als kolenhandelaar een schip. Zelf heb ik elf maanden gevaren tijdens mijn legerdienst bij de marine, waar ik werkte als tandarts.”
Net na de Tweede Wereldoorlog begon Jean met modelbouw van schepen. Hij maakte alles zelf, van de ankers tot de schroef. Hij heeft ook veel getekend. “Dat begon tijdens de oorlog. Dan zaten we met het hele gezin aan tafel om te tekenen. Ik ben dat blijven doen. Tijdens mijn studies is dat goed van pas gekomen, want er moest veel getekend worden. Ik heb later ook plannen van schepen getekend.”
Het begon met een grap
Dat hij dit jaar een roman schreef, kwam eerder toevallig. “Ik schreef al artikels over activiteiten die plaatsvonden in residentie Gulden Sporen, voor het huiskrantje ‘De Goedendag’. Ik had voor de grap het begin van een eerste hoofdstuk over ‘prille liefde in het rustoord’ geschreven.” Sofie Duhem, die in de residentie verantwoordelijke voor Wonen en Leven is, vond dat dit goed zou passen voor een vervolgroman in het huiskrantje. “Een bladzijde of veertig schrijven zag ik wel zitten”, zegt Jean. “Het liep echter uit de hand en het werden er honderdveertig. Ik had blijkbaar veel inspiratie.” De vele positieve reacties op zijn verhaal resulteerden in een boek, dat nu dus is uitgegeven.
Jean schrijft op zijn iPad. “De computer deed zijn intrede op het einde van mijn loopbaan, en ik wou daar niet meer in investeren. Een jaar of zeven geleden begon ik me te realiseren dat ik allicht weldra niet meer mee zou kunnen als ik niet zou leren met de computer werken en ik begon ermee. Dat is iets wat me zeker niet spijt!”
Groter lettertype
Het boek gaat over Josefien, een bejaarde vrouw die in het woonzorgcentrum haar eerste liefde tegenkomt. Jean baseerde zich op dingen die hij zag of meemaakte, maar nam niemand als voorbeeld. “Het is fictie”, benadrukt hij. Het verhaal bevat verschillende herkenbare taferelen, die doorspekt zijn met humor. Dankzij het grote lettertype kunnen ook mensen met beperkter zicht het boek lezen.
De cover van het boek tekende Jean zelf. “Ik had nooit gedacht dat ik ooit nog een boek zou uitgeven”, zegt hij. Maar ondertussen is hij al bezig met een tweede boek. “Ik zit al aan het zevende hoofdstuk!”
‘Josefien’ is binnenkort te koop via Bol.com, voor 17,50 euro. Je kan het boek ook bestellen in residentie Gulden Sporen in de Gentstraat in Kortrijk en in wzc Sint Vincentius op de Houtmarkt in Kortrijk. Contactgegevens vind je op www.gvo.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
