In 1997 startte het toenmalig Dienstencentrum De Vlaskapelle in Bissegem. Dit startte ongeveer gelijktijdig met het woon-zorgcentrum, en een jaar later dan de ernaast gelegen ‘serviceflats’.
“In Groot-Kortrijk was er al een dienstencentrum in de Zonnewijzer en ook Heule had dit al”, begint centrumleidster Els De Witte. “In de beginjaren waren de activiteiten hier vooral gericht op thuiswonende senioren.” Wijlen Caroline Dewaele was de eerste centrumleidster. Er was toen één collega, een ergotherapeute. In het begin was alles kleinschalig. Het was vooral een ‘lokaal dienstencentrum’ waar de bedoeling was de sociale contacten voor de 65-plusser te verstevigen en eenzaamheid tegen te gaan. Aan de andere kant moesten mensen zo lang mogelijk thuis kunnen functioneren, met een activiteitenaanbod voor thuiswonenden, waar gezondheid gepromoot werd,” aldus Els De Witte die sinds 2014 centrumleidster is. De activiteiten waren ergotherapie en beweging.
Woonzorgdecreet
In 2009 kwam het woonzorgdecreet. Sociaal verpleegkundigen werden woon-zorgverleners en crea- en bewegingsdeskundigen werden ergotherapeuten. “Er werd gekozen om een zo kwaliteitsvol mogelijk activiteitenaanbod uit te werken, met een bepaald percentage aan informatieve, recreatieve en vormende activiteiten en beweging. Je moest voldoen aan een aantal basiscijfers die de pijlers tot erkenning vormden.”
Wijkteams
In 2016 kwam er een fusie met het buurtwerk. “Dat zorgde ervoor dat we wijkteams in plaats van dienstencentra werden. De werking was niet meer enkel voor medioren en senioren. Waar vroeger meer aanbodgericht gewerkt werd, werd er nu vraaggericht gewerkt.”
Het activiteitenaanbod is er nog maar werd afgebouwd. De buurtwerkgedachte is er meer. “Onze mensen trekken naar de mensen in de wijken toe. Er worden activiteiten gedaan om mensen samen te brengen. Die buurtcohesie maakt dat we minder dingen in huis doen. Buurtgerichte zorg staat in het decreet van 2020, maar wij waren daar al mee bezig voor het verplicht werd.”
Bart Denys doet het overkoepelend werk van de wijkcentra en heeft nu ook de gebiedswerkers onder hem. “We werken nu echt vraaggericht. Als je merkt dat iets doodbloedt, wordt er minder op ingezet. Komt er een vraag van uit de bezoekers wordt dit meer ingepland. Alle activiteiten en recreatieve zaken worden getrokken door vrijwilligers.
“We zijn nu ook een plaats waar mensen (hulp)vragen kunnen stellen. Dat maakt mensen sociaal sterker. Hier stapt men binnen nog voor zich een probleem stelt. Onze activiteiten kunnen een middel zijn om mensen naar de hulpverlening toe te leiden.”
In de kerk
Vroeger werd in het dienstencentrum preventief gewerkt. “We informeerden mensen bijvoorbeeld rond gezondheid. Nu spelen we in op griepcampagne, valpreventie, verkiezingen met stemcomputer en online bankieren. We springen dus in op de actualiteit. aarnaast nemen huisbezoeken meer en meer tijd in het aandeel van het wijkcentrum in. “Momenteel zijn er veel vragen rond energie maar we kijken ook voor rechtenuitputting en leiden mensen naar andere diensten toe.”
In de toekomst neemt het Wijkcentrum haar intrek in de kerk. “Dat zal een nieuwe dynamiek met zich meebrengen. Nu zitten we in de gebouwen van het woon-zorgcentrum, wat voor veel mensen een drempel betekent. Het is ook niet zo duidelijk dat we hier zitten. We kijken dus uit naar de verhuis!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
