Wetstraatjournalist Johny Vansevenant: “Wat we nu meemaken, is nog nooit gebeurd”

Johny Vansevenant met Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) © belga
Bram Vanlerberghe

Sinds vorige week vrijdag werkt ook Johny Vansevenant, intussen 30 jaar politiek journalist bij de VRT, van thuis uit in Gent. Al begaf De Lichterveldenaar zich de weken ervoor nog onder journalisten en politici, terwijl het coronavirus al in het land was. “Maar er kwamen steeds meer belemmeringen om ter plaatse te gaan.”

Het waren de kinderen en echtgenote van Johny Vansevenant (61) die er toch op aandrongen om van thuis uit te werken. “Mijn zoon Milan is radioloog in AZ Groeninge in Kortrijk en mijn dochter Jana studeert in juni in Gent af als arts. Zij zitten in ziekenhuizen en meldden mij dat er ook mensen jonger dan 60 jaar in ziekenhuizen terecht kwamen. Ze hadden het er ook moeilijk mee dat ik nog met het openbaar vervoer naar Brussel ging. Op de trein zat niet zoveel volk meer, maar in de metro richting VRT wel. Dat vonden ze vrij riskant en ze drongen er op aan, als ik van thuis uit kon werken dat ik dat zou doen. Ook mijn vrouw Viviane Denoo drong daarop aan.”

“Op een bepaald moment drong de Nationale Veiligheidsraad er ook op aan om van thuis uit te werken als je dat kon doen. Maar bij een nieuwsdienst gaat dat niet zo goed. Je moet ter plekke kunnen gaan, maar we zagen dat er allerlei belemmeringen kwamen om effectief ter plekke te gaan. De zitting van het parlement bijvoorbeeld moesten we volgen via de livestream. Tijdens de zitting met de regeerverklaring van premier Sophie Wilmès mocht mijn technicus niet binnen in het parlement. Ik moest het dus volgen van op de redactie. Ik heb er live commentaar bij gegeven in de studio van Radio 1 bij de toespraak van de premier. Als journalist werd je al wat weggeduwd. Op de persconferentie van de Veiligheidsraad in de Wetstraat 16 mochten er geen camera’s of klankmensen binnen van de VRT. Een ploeg van Videohouse filmde dat. Dat werd gestreamd naar de redacties. Als je het dan vanop de redacties bewerkt of van thuis uit met de laptop van het werk… Ik kan enorm veel doen van thuis.”

Plexiglas in de zendwagens

“Wat er wel nog is, dat zijn de entrees van politici als ze toekomen in de Wetstraat 16. Dan moet er natuurlijk nog een microfoon onder hun neus gestopt worden. Mijn tv-collega’s laden dat in en dan bewerk ik dat van thuis uit. Er zijn wel afspraken tussen VRT en VTM dat er met camera’s op statief gewerkt wordt, dat de politici naar hen toe komen en dat er een afstand bewaard wordt. Daar wordt op gelet. In de zendwagens is er een plexiglazen wand tussen tussen de journalist en de monteur, de klankman. Om die risico’s te verkleinen. Er zijn ook monteurs die van thuis werken. Er wordt heel creatief gewerkt. Ik doe dat ook. Ik kan hier op de computer mijn berichten schrijven, ik kan klankfragmenten knippen, die dan doorsturen naar de VRT of een telefonisch interview maken van bij mij thuis in de woonkamer. Dan leg ik contact met de studio. Daar bellen ze dan de politicus op, brengen ons in contact en dan kan ik mijn vragen stellen. Er is heel veel mogelijk en ik heb dat de voorbije dagen ontdekt.”

“Het systeem waarmee we aan de teksten kunnen werken heet RAPPS, maar ik heb niet de indruk dat die helemaal uitgerust zijn voor zoveel mensen die van thuis uit werken. Soms word je er af gegooid. Voor mijn bijdrage met de externe quotes die ik er kan tussen plaatsen, gun ik mezelf een veiligheidsmarge van een kwartier omdat ik altijd vrees dat ik uit het systeem wordt gegooid. Het is niet perfect, maar je probeert vanuit een zekere burgerzin de richtlijnen van de overheid te volgen.”

Het contact met collega's en politici gebeurt voorlopig vanop afstand. V.l.n.r.: Bart Verhulst, Dirk Van den Bogaert, John Crombez (sp.a) en Johny Vansevenant.
Het contact met collega’s en politici gebeurt voorlopig vanop afstand. V.l.n.r.: Bart Verhulst, Dirk Van den Bogaert, John Crombez (sp.a) en Johny Vansevenant.© BELGA

De Lichterveldenaar is ook een fervent wielerliefhebber. “Het deed pijn aan het hart dat er geen Milaan-San Remo te zien was, de klassieker der klassiekers, al was het maar omdat mijn groot idool Eddy Merckx die zeven keer gewonnen heeft op tien deelnames. Ik mis dat enorm. Ik heb ook wel te doen met die renners en de ploegen. Als ik lees dat Patrick Lefevere het zwaar inziet en er mogelijk niet meer gereden zal worden… En al zijn mensen zitten maar te niksen, dat is heel erg. Daar leef ik serieus in mee. Dan is er ook mijn boek dat verschenen is net voor de Tour van vorig jaar: 1969 – Het jaar van Eddy Merckx. Het heeft goed verkocht, maar ik dacht dat het restant bij de start van het wielerjaar nog verkocht zou geraken, maar als de boekhandels dicht zijn, moet je het van de online verkoop hebben.”

“We krijgen de dagelijkse bulletins met het aantal doden, dat is schrikwekkend”

Ook familiaal heeft het coronavirus een impact bij de VRT-journalist. “Mijn vrouw werkt bij de RSZ. Ze doet dat nu ook van thuis uit. Ik zit in de woonkamer en zij zit in de eethoek. We zijn met twee thuiswerkers. De kinderen, die elk bij hun partner wonen, zetten hier wel eens boodschappen af beneden, maar de contacten verlopen ook onder meer via Skype of telefonisch. Zij zitten in ziekenhuizen waar het virus aan het rondwaren is en ze willen geen risico nemen. Zowel professioneel als familiaal is het dus anders. Elke dag na onze dagtaak gaan mijn vrouw en ik een uur tot anderhalf uur fietsen. Ik ben een fervent fietser en ik ken veel landelijke weggetjes, ook hier in het Gentse, waar we op het gemak kunnen fietsen. Ik probeer weggetjes te zoeken waar je niet zoveel wandelaars of fietsers tegenkomt.”

Thuiswerk zal een boost krijgen

“Wat we hier nu meemaken, is nog nooit gebeurd. Iedereen in zijn kot, stel je voor. Geen cafés, geen restaurants, geen bezoek. De maatregelen zijn heel streng, maar ik zie ook dat wij allemaal wel beseffen dat die moeten nagevolgd worden. We krijgen de dagelijkse bulletins met het aantal doden. Als je al die mensen bijeen zou zien, die elke dag overlijden, dan is dat wel schrikwekkend. Het blijft natuurlijk wel bij de oudere leeftijdscategorie zeggen ze, maar ook jonge mensen worden getroffen. Wat als het helemaal uitbarst en er niet genoeg beademingstoestellen zijn en mensen niet de zorg kunnen krijgen die ze moeten krijgen? Het moet onder controle en ik denk dat we dat allemaal beseffen. Langs de andere kant besef ik ook dat onze economie niet helemaal kapot mag gaan. Als je kan werken, werk, maar probeer die anderhalve meter in elk geval te respecteren. Als je kan thuiswerken, werk thuis. Een van de gevolgen zal zijn dat dit wel een boost zal geven aan het thuiswerk. Dat het kan en dat de computer- en verbindingssystemen zullen moeten versterkt worden, zodat het ook effectief kan. Dat kan de files serieus naar beneden halen, het kan een rol spelen in heel die klimaatdiscussie, maar ik vrees dat we nog heel lang zullen moeten afbetalen door de financiële put die nu gegraven wordt doordat de economie toch serieus afgeremd is.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier