Topcardioloog Pedro Brugada op Oostendse Open VLD-lijst

Pedro Brugada is een cardioloog met wereldfaam. © Belga
Hannes Hosten

De wereldvermaarde hartspecialist Pedro Brugada (65) vestigt zich in Oostende èn zal op 14 oktober op de Open VLD-lijst van Bart Tommelein staan.

De uit Catalonië afkomstige topdokter Pedro Brugada heeft al enkele jaren een appartement op het Hazegras. Nu komt hij er wonen. “Ik ben OCMW-raadslid voor Open VLD in mijn huidige gemeente Lede”, vertelt Pedro Brugada. “Ik heb Bart Tommelein zelf gebeld met de vraag of ik hem hier ook van dienst kan zijn.”

Pedro Brugada is een cardioloog met wereldfaam. Hij kwam in 1979 naar de Lage Landen, eerst naar het Nederlandse Maastricht, waar hij professor werd, later naar het Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis van Aalst. Sinds 2007 is hij verbonden aan het UZ Brussel, maar hij heeft nog een privépraktijk in Aalst. Pedro Brugada is al jaren Belg. “Zonder bijbedoelingen, maar als Catalaan had ik niet veel moeite om mijn Spaanse nationaliteit achter me te laten”, lacht hij.

Stad in ontwikkeling

“Wij hebben al een jaar of drie een appartement in Oostende”, vertelt de nieuwe aanwinst van Bart Tommelein. “Ons huis in Lede, bij Aalst, wordt te groot. Een beetje vroeger dan gepland komen we nu – ten laatste op 1 augustus – permanent in Oostende wonen. Ik vond het niet eerlijk om nog in Lede op te komen bij de verkiezingen en dan kort daarop te verhuizen. Ik contacteerde minister Tommelein. Hij is blij dat ik hier wil deelnemen aan de verkiezingen en ik ben blij dat ik mag meedoen.”

Mijn vrouw Kristien Van Caelenberg woonde in haar kinderjaren een tijdje in Oostende. Haar vader werkte hier als piloot. Voor haar speelde dat mee in de keuze voor Oostende. Zelf kom ik uit de regio van de Costa Brava. Ik voel me aangetrokken tot alles wat met water te maken heeft. Bovendien is er de laatste jaren heel veel gebeurd in Oostende. De stad is in volle ontwikkeling en daardoor boeiend voor mensen die iets nieuws zoeken.”

Iets terugdoen

“In 2012 nam ik voor het eerst deel aan de gemeenteraadsverkiezingen in Lede voor Open VLD. Ik wou iets terugdoen voor de maatschappij waarvan ik zo veel kansen heb gekregen. Ik werd verkozen in de gemeenteraad, maar koos zelf voor de OCMW-raad omdat het meer aansluit bij mijn ervaring in sociale en medische zaken. Ik werd vicevoorzitter en heb de voorzitter ook tijdelijk vervangen tijdens haar zwangerschap”, aldus Pedro Brugada. “Ik heb dat heel graag gedaan.”

“Ook in Oostende wil ik mijn kennis en ervaring ten dienste stellen. Waarom niet? Ik ontmoette Bart Tommelein enkele keren, onder meer tijdens het programma Van Gils & gasten op Eén, maar ook eens toen we aan het eten waren in Bistro Mathilda in Oostende. We hadden geen intensieve relatie, maar kenden elkaar. En toen ik besloot om naar Oostende te verhuizen, heb ik hem zelf gebeld met de vraag of ik iets kon doen. Dat vind ik mijn burgerplicht.”

Wie de statistieken leest, weet dat er op sociaal vlak werk aan de winkel is in Oostende

Ik sprak al met de dokters van Oostende en Brugge om te zien of ik ook hier op medisch vlak iets kan doen. Ik blijf verbonden aan het UZ Brussel, waar ik in theorie met pensioen ben, maar waar mijn contract recent verlengd is tot mijn 70ste. Ik werk er halftijds: patiëntenzorg, wetenschappelijk onderzoek, lesgeven, maar de administratie is weggevallen. Ik heb ook mijn privépraktijk in Aalst en eens om de vier tot zes weken ga ik behandelingen doen in Andalusië. Ik ben in goede gezondheid en heb nog geen zin om mijn stethoscoop aan de haak te hangen.”

Kansen bieden

“De ontwikkelingen in Oostende volg ik al van voor we hier een appartement hebben. Het is de grootste en enige stad aan de kust en wie de politiek volgt, kon natuurlijk niet omheen de figuur van Johan Vande Lanotte. Ik denk dat Oostende tevreden mag zijn over de ontwikkelingen van de laatste jaren, maar het kan altijd beter. Wie de statistieken leest, weet dat er op sociaal vlak werk aan de winkel is.”

“Ik neem een voorbeeld aan Banyoles, het Catalaanse stadje waar ik vandaan kom. Dat is gegroeid van een dorp van 6.000 inwoners tot een stadje met 20.000 mensen, waarvan een derde buitenlanders. En hoe is dat gekomen? Door hard te werken, door de wil om te veranderen en door de totale integratie van de nieuwkomers. Ik geloof niet in geluk zoals in een loterij. Je hebt meer kans op geluk als je omgeving kansen biedt.”