Ria Beeusaert-Pattyn is 20 jaar burgemeester. Een periode waarin heel wat mooie realisaties tot stand zijn gekomen. Al is dit 20ste jaar wel het meest beproevende gebleken als burgermoeder. “Het belangrijkste is nu om dit coronaverhaal goed door te komen.”
Ria Beeusaert-Pattyn werd, na Marie-Louise Callewaert-Casselman, de tweede vrouwelijke burgemeester van de gemeente. Ze was tevens de eerste burgemeester die voltijds aan de slag ging. Al was het aanvankelijk niet meteen de ambitie van de regentes geschiedenis om het burgemeesterschap op te nemen. “Voordien had ik zelfs nooit in de gemeenteraad gezeteld. In 1985 begon ik te werken bij de gemeente in een BTK-project, een bijzonder tijdelijk kader, om iets te doen rond de accordeons van de familie Callewaert. In 1987 kwam het stelsel van de gesubsidieerde contractuelen en kon ik op de gemeente blijven als gesubsidieerde contractueel. Later heb ik school voor bestuursrecht gelopen en uiteindelijk kreeg ik een vaste benoeming. In 1988 nam ik voor het eerst deel aan de gemeenteraadsverkiezingen. Ik had een 800-tal voorkeurstemmen en werd niet rechtstreeks verkozen.”
In 1994 raakte ze wel verkozen, maar verzaakte ze, omdat het niet combineerbaar was met haar job. “In 2000 dacht ik er zelfs aan om te stoppen. Ik zat goed op het gemeentehuis, ik werkte daar heel graag, samen met goede collega’s en een toffe job. Ik was ook al een tijd voorzitter van de partij. Dat betekende dat ik heel actief en intens betrokken was bij alles wat reilde en zeilde op de gemeente. Het leek me niet eerlijk om deel te nemen aan de gemeenteraadsverkiezingen, wetende dat je je mandaat toch niet zou kunnen opnemen. Ik heb toen getwijfeld, maar het was toen heel belangrijk dat er voldoende vrouwen op de lijst stonden. Na een gesprek met Gabriël Kindt en Johan Goddyn heb ik beslist om nog eens deel te nemen.”
“In 2000 dacht ik er zelfs aan om te stoppen”
Ze kreeg de tweede plaats en behaalde een mooi resultaat. “Toen bleek dat Gabriël Kindt bestendig afgevaardigde kon worden bij de provincie vroeg de groep of ik het zag zitten om burgemeester te worden. Maar dat was een van de moeilijkste beslissingen uit mijn leven. Ik was toen 38 jaar, we hadden net een huis gebouwd, onze dochter Gaëlle was vijf jaar oud. Ik had een vaste job – een zekerheid – die ik heel graag deed. Dat zou ik moeten opgeven voor een mandaat van zes jaar. Ik heb daar een paar nachten serieus van wakker gelegen. Al moet ik ook heel eerlijk zijn: de uitdaging van het politiek mandaat was een roeping.”
Nieuwe dorpskern
“Achteraf bekeken was het ook de beste keuze. We hebben als gemeente een aantal fantastische dingen kunnen verwezenlijken in Lichtervelde waar iedereen van droomde. De realisatie van de tunnel was fantastisch voor de mobiliteit. Daarnaast was er OC De Schouw, maar ook het nieuwe woonzorgcentrum, dat de grootste investering ooit was in de gemeente. Je ligt er toch van wakker dat je dat verwezenlijkt met de centen van de gemeenschap. Maar de nood was er. De waterbeheersingswerken met de verschillende bufferbekkens zijn ingrepen die voor de gemeente een serieuze impact hebben, al is dat natuurlijk minder zichtbaar.”
Ook de dorpskernhernieuwing is een van de grote realisaties van de afgelopen 20 jaar. “Die herinrichting van de Markt en het feit dat de Marktstraat niet meer dwars over de markt liep, was heel belangrijk voor de leefbaarheid en schoonheid van de kern. Het feit dat we zo’n grote markt hebben, is een troef. Dat zagen we dit jaar tijdens de coronacrisis, maar ook tijdens Fata Morgana en de Folklorefeesten.”
Dubbele familienaam
De burgemeester koos bewust voor de dubbele familienaam. “Absoluut. Mijn man (Guy Beeusaert, red.) is mijn grootste supporter. Hij was ook diegene die zei dat ik het moest doen. Bij hem kan ik ook terecht om eens te ventileren na een moeilijke dag. Hij heeft zijn sociaal leven een paar jaar stilgelegd. Ik werd burgemeester, maar de mensen die thuis achter mij stonden – mijn ouders, mijn dochter, mijn man – zijn minstens even belangrijk.”
De CD&V-politica volgde Gabriël Kindt op. Evenmin evident. “Gabriël was op dat moment 18 jaar burgemeester. Daarin had hij veel gedaan voor Lichtervelde. Hij was heel graag gezien en was een persoonlijkheid. Als hij een ruimte binnenkwam, dan keek iedereen naar hem. Daar kom je dan achter. Ik had mijn gestalte niet mee, ik was een vrouw… Dat heb ik vooral buiten de gemeente gemerkt. Als iemand zei dat is de burgemeester van Lichtervelde gingen ze spontaan naar mijn man. Je moet dat wat tijd geven, je eigen stijl zoeken. Je moet ook enorm veel leren, al had ik het ongelofelijke voordeel dat de collega’s op de gemeente daar in meegingen en de overgang zo soepel verlopen is. Als ik vragen had, kon ik altijd bij Gabriël terecht, maar hij heeft mij altijd mijn ding laten doen. Daarvoor ben ik hem echt heel dankbaar.”
Laatste legislatuur?
Intussen is Ria Beeusaert-Pattyn aan haar vierde legislatuur bezig. “Of het de laatste wordt? Daar zijn we nog niet helemaal aan uit. Het is heel duidelijk: er zullen geen 20 jaar meer bijkomen. Maar ik doe zeker de volledige legislatuur uit. Wat voor mij nu het allerbelangrijkste is, is om er in de komende twee jaar voor te zorgen dat we dat hele coronaverhaal te boven komen, vooral dan voor onze mensen, onze verenigingen, onze ondernemers. Dat is nu de belangrijkste uitdaging. Dit is zeker het meest beproevende jaar geweest. Ik hoop dat we snel kunnen starten met de vaccinaties, onder meer binnen de zone Midwest, zodat het verenigingsleven opnieuw kan beginnen. Het is nodig voor onze senioren, het is nodig voor onze jonge mensen, maar ook voor de mensen tussen 20 en 60 jaar. Het is genoeg geweest. Maar de meeste Lichterveldenaars doen echt hun best en volgen de regels. Ik ben trots dat ze het zo goed doen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
