José Debels (61) herstelt momenteel nog van een medische ingreep, maar de altijd goedlachse schepen is klaar om straks zijn laatste jaar als schepen aan te vatten. Maar eerst nog de eindejaarsfeesten. “En die vieren wij vooral in familiale kring”, klinkt het.
José Debels woont op een boogscheut van Sterrebos, in de Blinde Rodenbachstraat. “Ik groeide op op de Heilig Hartparochie in de St.-Elooisstraat, als jongste van vier zonen. Sport was nooit veraf. Als kind trok ik al naar ‘t Motje – dicht bij de deur – om er SK Roeselare aan het werk te zien, om dan vanaf mijn twaalfde aan te sluiten als jeugdspeler. Eens de jeugdcategorieën doorlopen, kwam ik bij KSV Rumbeke terecht, waar ik bij de reserven en het eerste elftal mijn kunstjes vertoonde. Later maakte ik deel uit van het jeugdbestuur. In mijn nadagen als voetballer, shotte ik nog jarenlang in het bedrijfsvoetbal bij FC Rodenbach, een zalige tijd, en in het Roeselaars Minivoetbalverbond.”
Grote achterban
José is dus vergroeid met sport, het mag dan ook niet verbazen dat hij straks zijn 17de jaar als schepen van Sport ingaat. “In 1988 kwam ik voor de eerste keer op. Ik raakte meteen verkozen. In 1994 nam ik niet deel aan de verkiezingen, zes jaar later wel opnieuw en van 2000 tot 2006 was ik gemeenteraadslid. In 2007 werd ik schepen, dankzij een goede score en met de zegen van burgemeester Luc Martens. Door mijn loopbaan bij het ACV had ik ook een grote achterban. Maar een schepenambt in onze stad en een voltijdse job bij het ACV was geenszins te combineren. Ik nam dan een zeker risico en zei de vakbond vaarwel.”
Brede sportkennis
José Debels heeft altijd een brede sportkennis gehad. “Voetballen was wel een rode draad in mijn sportcarrière. Wielrennen interesseerde me ook sterk. Onder meer de kermiskoersen en de koers aan de Kafhoek blijven me nog altijd bij. De eerste wedstrijd die ik trouwens bijwoonde als jong gastje was het Criterium Jean-Pierre Monseré, destijds aan het Spillebad. Als jonge gast heb ik ook nog met de VMS-ploeg tafeltennis gespeeld en ik was ook actief bij het volleybalteam van de brandweer. Dit samen met broer pompier, die in de voetsporen trad van ons vader die overleed de week na mijn eerste deelname aan de verkiezingen in 1988.”
Sportstad Roeselare
Roeselare is ook een echte sportstad. “En vergeet niet dat de stad ook erg sterk gegroeid is, er zijn in die periode ruim 10.000 inwoners extra bijgekomen. Dat zorgt ervoor dat we ook meer sportinfrastructuur nodig hebben. Er zijn ook sporten bijgekomen, rugby en hockey om die maar te noemen. We hebben ondertussen ook heel wat kunstgrasvelden kunnen aanleggen. Er is met Sportoase een nieuw zwembad gekomen. Straks openen we de vernieuwde sporthal Onze Kinderen, dat zal zeker de moeite zijn. We hebben ook een heel goede samenwerking met de scholen, die ’s avonds hun sportinfrastructuur openstellen voor het publiek”, aldus José.
Collegiale schepenen
Ook het wielrennen blijft een belangrijke plek innemen. “De start van Dwars door Vlaanderen werd naar Roeselare gehaald en met die organisatie hebben we nog een overeenkomst voor de komende jaren. Ons wielermuseum Koers is een toeristische trekpleister en een echte meerwaarde voor de stad. En samen met Luc Martens ben ik nog naar Parijs getrokken om te ijveren voor de passage van de Tour de France door Roeselare. Bedoeling was dat dat in 2012, 100 jaar na de Tourzege van Odiel Defraeye, zou gebeuren. Maar uiteindelijk is het 2014 geworden. En ook bij de komst van het Natourcriterium was ik dicht betrokken.”
“Sociale media? Ik hou meer van het rechtstreeks contact met de mensen”
José heeft dus al heel wat om op terug te blikken. “Weet je, het is allemaal zo snel gegaan. 35 jaar geleden ben ik in de politiek gestapt en sindsdien is de trein voort blijven denderen. Uiteraard is er de jongste jaren veel veranderd. Er zijn de sociale media en dat is toch niet echt mijn ding. Ik heb het meer voor het rechtstreekse contact met de mensen.” Recent echter kampte José met gezondheidsproblemen en moest hij tijdelijk wat gas terugnemen.
Opvolging
“Mijn mails en dossiers probeerde ik van thuis uit op te volgen, mijn collega’s hebben me vervangen als ik ergens vertegenwoordigd moest worden. Met het schepencollege hebben we ook een erg collegiale groep. Er zijn nu enkele nieuwe, jongere schepenen bijgekomen. En ik moet zeggen dat ik versteld sta hoe snel die ingewerkt zijn. En ondertussen ben ik ook de oudste geworden van de groep.” José is niet enkel schepen van Sport, maar ook van Feestelijkheden. “Ook een interessante bevoegdheid. Als het om te feesten is, zijn we er graag bij.”
Warme sfeer
Op het einde van de maand zijn er de eindejaarsfeesten, maar daar zal José het nu gezien de omstandigheden allicht wat rustiger aan doen. Mijn echtgenote Nancy zorgt voor een gezellige en warme sfeer, want zowel kerst als oudejaar brengen wij graag met ons grote gezin door. “Familie is erg belangrijk voor ons. Het is niet evident om iedereen samen te krijgen, enkele van onze kinderen wonen immers buiten de provincie.”
Blijven plakken
José is de pa van Detlef (39) en Daphné (36). In het gezin van Detlef is er met Amelie (2) een dochtertje, bij Daphné twee zoontjes Nand (9) en Finn (6). Ook Nancy heeft twee zonen, Milan en Iben. “Milan is heel recent papa geworden van een zoontje Sten. De kleinkinderteller staat daarmee op vier.” In de kerstperiode zullen we natuurlijk ook veel meepikken van wat er in Roeselare en de deelgemeenten gebeurt. De kerstperiode is wel een gevaarlijke… Blijven plakken is een risico dat we er graag bijnemen. Een geluk dat we op wandelafstand wonen van het centrum in Rumbeke en Roeselare, er netjes tussenin. De horeca is ons ook niet onbekend en we gaan graag eens in eigen stad shoppen.” José is nog tot september 2023 schepen. Daarna wordt hij opgevolgd door Piet Delrue. (Wouter Vander Stricht)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier