Stad Kortrijk en Intercommunale Leiedal bereiken akkoord over verkoop van industriegrond

De 32 hectare industriegrond – eigendom van OCMW Kortrijk – langs de E17 in Waregem, ter hoogte van de oprit richting Kortrijk, wordt verkocht aan streekontwikkelaar Leiedal voor 25 miljoen euro. Op Blauwpoort, zoals het bedrijventerrein zal heten, wil Leiedal een aanbod creëren voor regionale bedrijven. Dat zijn ondernemingen die percelen van 5.000 m² of meer nodig hebben. De eerste bedrijfsgronden zullen vanaf 2025 te koop zijn.

“De vraag naar ruimte voor grotere bedrijven blijft enorm groot en het aanbod in Zuid-West-Vlaanderen is op dit moment zeer beperkt”, zegt Leiedalvoorzitter Wout Maddens. “Met deze aankoop en aankopen van diverse particulieren wil Leiedal die grotere bedrijven de ruimte geven om zich te verankeren in de regio.” Blauwpoort zal een totale oppervlakte hebben van ongeveer 42 hectare en daarmee plaats bieden aan 15 tot 20 bedrijven. Ook voor Stad Kortrijk is de verkoop een belangrijke stap.

Philippe De Coene, schepen van Sociale Vooruitgang legt uit: “Een verantwoordelijk OCMW verkoopt enkel onroerende goederen als de interessantste prijs wordt geboden. Een kwestie van het goede moment, gecombineerd met een optimale waardebepaling op basis van de jongste schatting. Want ook de opbrengst van deze verkoop gaat naar nieuwe investeringen in zorg en sociaal beleid.”

“Wij zijn van mening dat niet het onderste uit de kan werd gehaald voor de stad en de Kortrijkzaan. Het is geen goed onderhandeld dossier” – raadslid Benjamin Vandorpe

Op de Gemeenteraad van 14 november werd de rol van Wout Maddens als zowel schepen Ruimtelijke Ordening (verkopende partij) en voorzitter Leiedal (kopende partij) in vraag gesteld door gemeenteraadslid Benjamin Vandorpe (CD&V). Hij stelt dat Wout Maddens gezien zijn hoedanigheid niet zou mogen stemmen, maar dat wordt ontkracht in artikel 28 van het huishoudelijk reglement: Deze bepaling is niet van toepassing op het raadslid dat zich in bovenvermelde omstandigheden bevindt louter op grond van het feit dat hij als vertegenwoordiger van de gemeente of het OCMW is aangewezen in andere rechtspersonen. “En daarmee is dit al van de baan”, aldus Wout.

Registratierechten

Ook het bedrag van de verkoop van site Blauwpoort werd aan de kaak gesteld door Vandorpe omwille van verschillende kortingen en omdat er geen registratierechten verschuldigd zijn. “Wij zijn van mening dat niet het onderste uit de kan werd gehaald voor de stad en de Kortrijkzaan. Het is geen goed onderhandeld dossier. Er moeten wel registratierechten betaald worden als Leiedal na ontwikkeling doorverkoopt aan de eindklant, zijnde bedrijven. In het bepalen van de door Leiedal te betalen prijs zijn die registratierechten ten onrechte wel als een korting van 3 miljoen op de totaalprijs ingerekend. Dat is geld die naar Leiedal gaat, niet naar de Kortrijkzanen”, zegt Vandorpe.

Schepen Maddens pareert de kritiek omdat registratierechten nu eenmaal niet verschuldigd zijn in de verkoop tussen Leiedal en Stad Kortrijk. Daarnaast vindt hij het vanzelfsprekend dat Leiedal na de werken de grond aan een hoger bedrag zal verkopen. “U maakt gewag van een prijs waaraan we nu verkopen. Het gaat echter over niet-uitgeruste grond met een totaal van 42 hectare. Er zijn nog een aantal risico’s die moeten ingeschat worden en door Leiedal worden gedragen onder andere met betrekking tot het archeologisch onderzoek. Er zijn ook heel wat voorwaarden opgelegd over welk type bedrijven daar kunnen komen. Dit zijn allemaal zaken die de streekontwikkelaar moet incalculeren.”

Een historische vergissing

Ook gemeenteraadslid Matti Vandemaele (Groen) uitte zijn kritiek op het dossier en noemt de verkoop een historische vergissing. “We zijn ons als fractie ervan bewust dat het geld die binnenkomt kan gebruikt worden voor beleid, maar we denken dat die aaneengesloten 32 hectare grond veel relevanter kan ingezet worden. Via de Grondenbank kan je gronden inzetten om te ruilen. In Kortrijk zijn heel wat projecten waar we vastlopen op gronden van landbouwers die we niet kunnen inzetten zoals we eigenlijk zouden willen. Met deze interessante grond kunnen we een aantal van onze geblokkeerde projecten openbreken”, zegt Vandemaele.

“We willen niet meegaan in het model waarbij we landbouw- en milieudoelstellingen tegen elkaar opzetten, integendeel we kunnen die verzoenen. Dan is geld niet het belangrijkste om te hebben in dat soort onderhandelingen, maar grond. Inderdaad, dan heb je op korte termijn niet het financieel gewin van de verkoop, maar op langere termijn kunnen we voordeel realiseren voor de stad. Daarnaast is het het zoveelste stukje groen die wordt volgebouwd en gebetonneerd. De beloftes van reconversieprojecten hoor ik intussen al enkele jaren. We slagen er niet in om open ruimtes te bewaren, frappant gezien de klimaatuitdagingen.”