Huwelijk van STIP+ en Vlaams Belang: na een maand wikken en wegen nu toch met ‘ondertekend trouwboekje’ naar het stadhuis
Izegem heeft een nieuwe coalitie en dat is er eentje die dag op dag een maand eerder al eens het levenslicht zag. Op 26 oktober kwamen STIP+ en Vlaams Belang al tot een akkoord, maar een dag later bleek al dat het cordon sanitaire breken niet zonder (persoonlijke) gevolgen bleef. Dinsdag 26 november diende Vlaams Belang-kopman Sam Weyts, met de goedkeuring van de STIP+mandatarissen, de voordrachtsakte in. Maar wat is er nu in een maand tijd veranderd?
Om samen een coalitie te vormen met Vlaams Belang moesten enkele leden bij STIP+ toch ferm over hun schaduw stappen. Maar dat dat toch gebeurde, heeft wel meerdere redenen. Bij sommige leden van STIP+ zit er ook een rabiate haat naar N-VA toe, sommigen dreigden zelfs met opstappen mocht er een meerderheid komen met N-VA. STIP+ had zich ook opgesteld als de partij die het allemaal anders (dan N-VA) zou gaan doen. Bij andere STIP+ers was de houding naar N-VA heel wat coulanter.
Met deze coalitie kan STIP+ zeven verkozenen een (gedeeld) schepenmandaat geven, dat zal allicht meespelen in de beslissing om het cordon sanitaire toch te doorbreken
Maar het is natuurlijk ook zo dat Vlaams Belang zich minder veeleisend opstelde als het op verdeling van de mandaten aankomt. Met twee schepenzetels was men tevreden, uit hun oogpunt ook volkomen te begrijpen: ze mogen voor het eerst mee besturen.
Naast de vijf mandaten in het College van Burgemeester en Schepenen heeft men ook nog het voorzitterschap van de gemeenteraad in eigen rangen kunnen houden, reken daarbij nog eventueel gedeelde schepenmandaten en om die manier konden ze bijna alle verkozenen belonen.
Maar de twijfel om samen met te gaan met Vlaams Belang zat toch ook wel wat dieper. Er is het breken van het cordon sanitaire en de ‘bedreigingen’ die er op volgden. Aan onze krant bevestigde Nadia Staes echter dat ze nooit bedreigd is geweest en dat ze zelf wel goed wist welke gevolgen voor haar rol in de vakbond het samengaan met een extreem-rechtse partij inhield. Laat ons die bedreigingen misschien omschrijven als door anderen aangewakkerde persoonlijke besognes.
STIP+ is een bont gezelschap, met twee oud-socialisten op kop. Maar ook met liberalen en onafhankelijken. Maar vaak was het niet enkel de politieke overtuiging die een huwelijk met Vlaams Belang in de weg stond, het ondertekende trouwboekje kwam onder vuur te liggen door de familie en achterban van de leden. Zo werd de jongste weken vergaderd en vergaderd, ging het telkens de andere kant uit tot de knoop uiteindelijk werd doorgehakt.
N-VA na 12 jaar naar de oppositiebanken
N-VA moet zo na 12 jaar naar de oppositiebanken. Het had er nochtans anders kunnen uitzien. STIP+ had een coalitie voorgesteld met enkel N-VA en een verdeling van vier mandaten voor STIP+ en drie voor N-VA in het schepencollege. Gezien de verkiezingsuitslag (10 zetels voor STIP+, acht voor N-VA) een te verdedigen verdeling, maar onder meer om de bestuurszekerheid te garanderen en polarisering tegen te gaan wilde men mordicus CD&V mee aan boord. De daaraan gekoppelde mandatenverdeling bleek een breekpunt. De manier waarop burgemeester Bert Maertens op het aflopen van het initiatiefrecht communiceerde, stootte ook heel wat mensen binnen STIP+ tegen de borst.
Bij Vooruit-Groen, dat even dacht in de coalitie te zitten, keek men het met lede ogen aan. Daar hadden ze zich al een tijdje neergelegd bij een nieuwe beleidsperiode in de oppositie. Daar zullen ze nu het gezelschap krijgen van N-VA en CD&V.
Zes jaar is een lange termijn om iedereen met een zeer krappe meerderheid op één lijn te houden
Maar voor de nieuwe meerderheid moet het nu nog allemaal beginnen. Met 15 op 29 zetels heeft men geen overschot, iedereen moet ook aan boord blijven. Zes jaar is een lange termijn om iedereen op één lijn te houden, temeer het bij STIP+ duidelijk niet voor iedereen met volle goesting is dat men deze stap zet. Toen het eerste akkoord met Vlaams Belang werd gesloten, stemden ook een aantal STIP+ers tegen. Zelfs verkozenen die nu een mandaat gaan opnemen in het College.
In de Izegemse goegemeente waren de meningen ook verdeeld. Een deel van de bevolking dreigt spreekwoordelijk met verhuizen, een ander deel vindt dat Vlaams Belang (dat van drie naar vijf zetels ging) als een van de winnaars van de verkiezingen mee aan zet mag komen.
Het zal nu voor de meerderheid zaak zijn de rangen te sluiten om zo een daadkrachtig beleid te voeren. De namen van het nieuwe schepencollege blijven normaal dezelfde als diegene die op 26 oktober werden gesuggereerd, ze zijn ook ingevuld op de voordrachtsakte.
Start van een woelige beleidsperiode?
Deze hele politieke heisa van de jongste weken was voor niemand goed. Niet voor het imago van de (lokale) politiek, noch voor de Izegemnaars zelf. Heel wat mensen zagen met lede ogen aan hoe hun stad de speelbal was geworden in een spel van het nieuwe kiesdecreet waarvan de spelrelgels maar gaandeweg duidelijk werden bij de protagonisten. Men is er nu uit, maar of dit inderdaad de polarisering binnen de stad een halt zal toeroepen, dat zal de komende zes jaar moeten blijken. Maar iets zegt ons dat dit wel eens de start zou kunnen zijn van een woelige beleidsperiode. Want vanuit de oppositie zal men niet gespaard worden. Maar de kaarten waren door de kiezer nu eenmaal op een dermate manier geschud, dat de oplossing niet voor de hand lag.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier