Heidi Coppenolle (51) komt in opvolging van José Victoor voor N-VA in de gemeenteraad. Maandagavond legt ze de eed af.
Heidi woont in de Brugseweg in Sint-Juliaan. Ze is getrouwd met Stefaan Couchez en moeder van Sven en Ruben. Ze werkt als kleuterjuf in de basisschool van Madonna.
“In 2012 stelde Stefaan zich eerst kandidaat op de lijst N-VA bij de gemeenteraadsverkiezingen. Zes jaar later had de partij vrouwen nodig en heb ik me in zijn plaats verkiesbaar gesteld. In de voorbije legislatuur zetelde ik voor N-VA in de milieuraad. Want daar ligt voor mij en Stefaan onze echte bekommernis. We proberen ook ons leven daarop in te richten. We gebruiken zo weinig mogelijk de wagen en zoveel mogelijk de fiets. De auto komt alleen uit de garage als we hem echt nodig hebben. Naar de bakker gaan met de auto, daar kan ik me echt aan storen”, vertelt Heidi.
Zwerfvuil
Heidi zet zich ook in als vrijwilliger bij de Mooimakers.
“We zijn fervente sporters. We lopen, fietsen en tennissen. Door veel langs landelijke wegen te lopen, zie je vaak zwerfvuil liggen. Dat doet echt pijn aan mijn hart. We sloten ons aan bij Mooimakers. Dat is een initiatief tegen zwerfvuil en sluikstorten. De eerste keer dat we dat we een stuk Bruine Broekstraat en later de Cayennestraat onder handen namen, kwamen we thuis met acht vuilniszakken. Dat was vuilnis, van keukenafval tot grotere stukken, van jaren ver.”
“Door het feit dat we regelmatig onze wandelronde met de grijpstok en de vuilniszak afdweilen, is het zwerfvuil toch afgenomen. Soms gaan we langs de Peperstraat. Voor ons is dat vooral een winteractiviteit. Vooral drankblikken en sigarettenpeuken maken nu het grootste deel van het afval uit. De extreme zaken van illegale stortingen blijven toch wat achterwege.”
Mensen in problemen
De eerste stappen in de politiek zette Heidi voor N-VA in het bijzonder comité van de sociale dienst (BCSD). “Als leerkracht word je toch met een aantal noodsituaties, zoals onvoldoende structuur, geconfronteerd. Het BCSD heeft me meer inzicht gegeven in de problemen die er zijn. Het is niet evident als je in een vicieuze cirkel verzeild raakt. De maatschappij stuurt vaak de verkeerde signalen uit: het verstrekken van te veel consumentenkredieten of het slijten van allerlei abonnementen. We zien vaak dat de cliënten moeilijk hun geld kunnen beheren. Het is een verontrustende evolutie dat een spaarboekje bijna niet meer bestaat. Een tegenvaller, het uitvallen van een wasmachine, kan niet meer gecompenseerd worden, bij het ontbreken van reserves. Het valt op dat vooral – werkende – jonge gezinnen en alleenstaande mannen in kwetsbare situaties terechtkomen.”
Het welzijn
“In de gemeenteraad zal ik me een algemener beeld kunnen vormen van wat leeft in de gemeente. Waar liggen de noden en de behoeften van de mensen? Waar zitten we goed? Mijn speerpunten zijn zorg, jongeren en milieu. Het heikel punt van de fietspaden tussen Poelkapelle en Langemark en Langemark en Zonnebeke zitten vervat in het meerjarenplan. Voor mij wordt het straks wat aftasten, in de gemeenteraad. Ik ben niet de vrouw van de cijfers, maar zal wel het welzijn van de bevolking voor ogen houden.” (pco)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
