Johan Vervaeke (66), de Zuienkerkse Krak van 2016, is een van de vijf nieuwe kandidaten op de burgemeesterlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen op zondag 13 oktober. Het engagement zat er van jongs af ingebakken. “Mama was in de jaren zeventig de eerste vrouwelijke schepen van Deerlijk”, zegt Johan Vervaeke.
Lijsttrekker Noël Delaere had Johan naar eigen zeggen al lang in het vizier. “Ik heb Johan hier in 2011 weten aanspoelen: hij woonde een paar huizen van me verwijderd in de Vagevuurwijk. Ondertussen ben ik zelf verhuisd, maar Johan is hier nog altijd enorm betrokken. Dat was hij eigenlijk al van de eerste dag dat hij hier woonde”, vertelt Noël Delaere.
Johan liet zich meteen van zijn sportiefste kant zien en richtte een loopclubje op in de wijk. Daarnaast is hij ook actief in het wijkcomité en het buurtinformatienetwerk. Op gemeentelijk vlak is hij dan weer actief in de sportraad. “Ook de mensen uit de wijk drongen er al een tijdje op aan om in de politiek te stappen: Allez Johan, zou dat nu niet iets voor jou zijn? En eigenlijk voelde ik mezelf ook wel geroepen om hier mijn steentje bij te dragen: na dertien jaar voel ik mij helemaal thuis in Zuienkerke”, klinkt het.
wijkburgemeester
Toen hij de Krak van Zuienkerke werd, schreven we al hoe Johan als een soort wijkburgemeester voor van alles en nog wat het aanspreekpunt was. “Jezelf inzetten voor anderen, dat kregen wij als kind mee van thuis. Pa was heel betrokken bij het verenigingsleven in ons dorp (Johan is afkomstig van Deerlijk, red.) en ma was er in de jaren zeventig de eerste vrouwelijke schepen. Het maatschappelijk engagement zat er dus gewoon bij me ingebakken; ik ben zo opgevoed”, glimlacht Johan.
Volgens Noël Delaere is Johan ook uit het goede hout gesneden. “Hij is genuanceerd, niet iemand die er met twee voeten tegenaan vliegt. En ik ben ervan overtuigd dat hij iemand is die altijd in het belang van onze gemeente zal denken. Hij weet alvast als geen ander wat er leeft in zijn wijk, en ik denk ook dat Johan een teamplayer is.”
“De gemeentepolitiek in ons polderdorp gaat nog echt over mensen en ís er ook voor de mensen”
“Toen ik door AZ Groeninge gevraagd werd om een groepje kankerpatiënten te coachen, vergeleek iemand mij met een herdershond omdat ik de groep zo goed bijeenhield”, glimlacht Johan. “Weet je, het fijne aan Zuienkerke is dat er een zeker positivisme heerst bij de mensen. De politiek luistert hier nog naar je. Ik zie dit dan ook helemaal niet als ‘kleur bekennen’, de gemeentepolitiek in ons polderdorp gaat nog echt over mensen en ís er ook voor de mensen. Ik wil mee naar oplossingen helpen zoeken – iets wat ik ook altijd heb gedaan in mijn job bij de federale politie.”
concrete uitdagingen
Ondertussen maakte Johan samen met Noël ook al kennis met de andere mensen op de lijst. “Het is een gevarieerde groep, en dat is belangrijk: ik zal de dingen ongetwijfeld door een andere bril bekijken dan een twintiger of een dertiger”, klinkt het. Of hij concrete uitdagingen ziet voor Zuienkerke? “Laat onze prachtige polderdorpjes vooral hun authenticiteit bewaren. Ik ben in Houtave naar het infomoment over het masterplan ‘DNA van het dorp’ geweest en heb daar een schitterende presentatie gezien die als muziek in de oren klonk. Het idee van die ‘dorpsommetjes’, daar geloof ik echt in. Maar hoogbouw, dat is in Zuienkerke niet aan de orde. De open ruimte moet open ruimte blijven. En het zwaar verkeer in de dorpskern blijft een probleem.”
voor elk wat wils
Een van Johans favoriete plekjes in Zuienkerke, is Domein Polderwind. Elke dinsdagnamiddag neemt hij er een groepje 55+’ers mee op sleeptouw om op een laagdrempelige manier aan sport te doen. “Dat is voor die mensen ook een sociaal gebeuren, een gelegenheid om eens een babbeltje te slaan. Zelf kom ik hier eigenlijk bijna dagelijks wandelen of lopen. Een ander favoriet plekje van me, is het vergezicht aan de Blankenbergse Vaart in Meetkerke.Dat werd jaren terug zelfs tot mooiste plekje verkozen door de leden van Pasar. Maar ook op culinair vlak heeft elk van de vier deelgemeenten wel wat te bieden: Meetkerke heeft zijn bistro ’t Mortierken, in Houtave heb je de Travalie, in Nieuwmunster is het lekker toeven in de Mangée en in Zuienkerke gaan we graag met de hele familie eten in De Nieuwe Blauwe Toren. Er is voor elk wat wils.”
Hoe hij tot slot ook alweer in Zuienkerke verzeild raakte? “Geheel en al toeval”, glimlacht Johan. “Mijn vrouw Riet is van Uitkerke, en op een dag passeerden we hier met de fiets. Zo zijn we op ons huis in de Vagevuurwijk gebotst, dat te koop stond. Ik heb mij die aankoop nog geen seconde beklaagd.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
