“Als het moet, ga ik tot het uiterste.” Gilbert Laseure klonk een jaar geleden nog strijdvaardig tegen de aangekondigde plannen rond ‘zijn’ mysterieuze luchthaventoren, die de Duitse Luftwaffe tijdens de Tweede Wereldoorlog liet bouwen langs de Westvleterseweg bij Poperinge. Nu is er toch een akkoord met de stad. “Die toren is uiteindelijk een bagatel in vergelijking met die oorlog in Oost-Europa”, beseft de eigenaar.
Gilbert Laseure, een 67-jarige beenhouwer op rust, kocht meer dan 30 jaar gelegen de voormalige hoeve met grond en toren om er in alle stilte zijn oude dag door te brengen en was niet opgezet met de uitgesproken ambitie van de stad om de vervallen toren te laten restaureren tot uitkijkpunt, desnoods via een onteigeningsprocedure.
Niet plijven procederen
Maar zover komt het niet. “De geesten zijn gerijpt: na onderhandelen en geven en nemen, hebben we een akkoord… Ik ben niet zoals Poetin, hoor”, lacht Gilbert nu. “Ik dacht eerst dat toeristen krinkeldewinkel door mijn landerijen zouden lopen, maar in samenspraak met buren en betrokken overheden hebben we een oplossing rond een toegangsweg en parking, waardoor de hinder beperkt blijft.”
“Het alternatief: blijven procederen, geld verliezen aan een advocaat met het risico dan toch te verliezen. Ik blijf graag iedereen te vriend en die toren is uiteindelijk een bagatel in vergelijking met die oorlog in Oost-Europa.”
Oorlogsverleden
Het beschermd monument heeft ook een oorlogsverleden en spreekt tot de verbeelding. De toren is de meest zichtbare herinnering aan Flugplatz Peselhoek, een vliegveld van 125 hectare dat de nazi’s in 1940 aanlegden. De inzet was enorm: landonteigeningen van boeren, drainage van de ondergrond via waterreservoirs en arbeid van militairen en burgers voor het gieten van beton en de bouw van tientallen bunkers, schietstanden, schutsmuren, barakken en vliegtuigboxen. De afgewerkte site werd uiteindelijk nooit operationeel. Eind 1941 werd het terrein opnieuw opgedeeld in… groenteakkers.
Tot op vandaag blijft het onduidelijk waarom het vliegveld niet in gebruik is genomen. “Was de grond dan toch te drassig of was het een valstrik om de vijand te misleiden? Veel Duitse archieven gingen verloren op het einde van de oorlog. Daarom doen we een oproep naar getuigenissen, foto’s en documenten van inwoners”, aldus Annemie Morisse, wetenschappelijk medewerker van stad Poperinge.
Open in 2024
De definitieve verwerving moet tegen de zomer rond zijn. “De eigenlijke werken zijn gepland in 2023 en 2024”, aldus burgemeester Christof Dejaegher (CD&V). “We hebben een dubbel doel: het bouwwerk beschermen tegen verder verval en het na restauratie openstellen voor publiek op een van de hoogste plaatsen bij de stad. Het project staat als eerste op de reservelijst van de Horizon2025-uitkijkpunten van de provincie en Westtoer.”
Tegen de zomer wordt de notariële akte verleden. De streefdatum om de toren te openen als uitkijk- en infopunt is 6 september 2024. Dan is het exact 80 jaar geleden dat Poperinge werd bevrijd.
Ook Gilbert voelt zich nu bevrijd. “Vanuit toeristisch oogpunt is de toren uniek, maar voor ons was hij eerder een last dan een lust. Het verkoopbedrag? Dat is voor jou een vraag, voor mij een weet.”
(TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
