Toen hij in 2012 als neofiet net naast een schepenambt greep, was hij naar eigen zeggen heel even ontgoocheld. Jaren later mocht Alain Lynneel (47) toch de schepensjerp omgorden in Bredene. “Het is een prachtige uitdaging. Maar wel een die je 24/7 opslorpt, besef ik na drie jaar in het ambt.”
Alain Lynneel (47) leeft weer op na anderhalf jaar verbanning naar de reservebank van het verenigings- en politieke leven. “Met de lockdown viel alles stil. Voor iemand als ik die graag onder de mensen is, was dat een vreselijke tijd. Tegelijk was het tijdens dat anderhalve coronajaar ook heel veel vergaderen geblazen. Van achter een computerscherm weliswaar. Ik ben blij dat we het stilaan een slechte herinnering aan een moeilijke periode kunnen noemen.”
Alain Lynneel was nog maar goed een jaar als schepen in de weer toen covid ons leven ging bepalen. “Ik mocht meteen de pauzeknop indrukken. Best frustrerend. Na één succesvolle editie van Bredene Festivalt mocht onze nieuwe publiekstrekker alweer de ijskast in. Dat was wel even slikken. Je start als kersvers schepen met heel veel plannen en dan dit…”
Schepen Lynneel stroopt ook liever de mouwen op dan dat hij deelneemt aan grote ideologische debatten.
Campagne
Een goeie vijftien jaar geleden verscheen de aangespoelde Oostendenaar op de radar van burgemeester Steve Vandenberghe. Niet verwonderlijk, want niet alleen was Alain Lynneel toen vakbondsafgevaardigde bij Clemaco in Zeebrugge (dat het onderhoud van de marineschepen verzorgt en waar hij vandaag nog altijd deeltijds werkt, red.) maar ook stilaan een bekend gezicht in carnavalmiddens. “In 2008 werd ik verkozen tot Prins Carnaval. Omdat ik in 2012 ook mee aan de wieg stond van het nieuw Breinings Revuetje werd ik datzelfde jaar verkozen tot Krak van Bredene in deze krant.”
In 2012 verscheen Alain voor het eerst op de kieslijst van sp.a Bredene, nu Vooruit. “Met mijn 624 stemmen strandde ik toen op een zucht van een schepenambt. Ik geef toe, ik was een dag na de verkiezingen aangeslagen. Maar ik besefte al snel dat ik pas kwam piepen. Misschien was schepen worden toen nog wat te hoog gegrepen…”
Het sterkte hem wel in de overtuiging om verder op de ingeslagen weg voort te gaan. “De dag na de verkiezingen ben ik aan mijn campagne voor 2018 begonnen. Ik heb de daaropvolgende jaren ontelbare activiteiten georganiseerd. De sterkste man van Bredene, de Star War Days, het Bredens kampioenschap frikandellenfretten… Niks was me te veel of te gek. Het leverde me in 2018 dan 820 voorkeurstemmen en een schepenambt op.”
Onontgonnen terrein
Alain Lynneel kreeg toerisme, cultuur, lokale economie en het AGB onder zijn bevoegdheid. Stuk voor stuk bevoegdheden die veel vergaderen en publieke contacten veronderstellen. “Ik was vroeger al niet vaak thuis, door de revue en het carnaval. En ik was intussen ook voorzitter van de Grasduinvissers geworden. Maar sinds ik schepen ben, is een avond thuis met de familie een luxe geworden. Je holt van de ene vergadering naar de andere festiviteit.
En dan kwam corona, met nieuwe uitdagingen. “We moesten ons plots op onontgonnen terrein begeven. Het was dagelijks aanpassen aan nieuwe maatregelen en ook improviseren geblazen. Als ik er zo op terugkijk, kreeg ik sinds ik schepen werd al met behoorlijk wat tegenslag af te rekenen. Grote evenementen zoals The Village Goes Crazy die moesten afgelast door een fikse zomerstorm. Ik kijk uit naar een gewoon jaar vol leuke activiteiten, die als vanouds kunnen plaatsvinden. Naar een parcours zonder hindernissen.”
Opladen in Italië
Alain leerde inmiddels de keerzijde van de politieke medaille kennen, ook toen hij deze zomer heel even vervangend burgemeester werd. “Dan besef je dat je als burgervader gewoon 24 op 24 uur beschikbaar moet zijn, met de gsm op het nachtkastje. Het was een voorproefje van 2023, wanneer eerste schepen Erwin Feys met pensioen gaat en ik hem in die hoedanigheid zal opvolgen.”
De burn-out waarmee zijn burgemeester kampte, deed Alain Lynneel ook beseffen dat de man met de hamer om de hoek loert. “Mijn vrouw Wendy, zelf laborante in het Serruysziekenhuis, houdt me op dat vlak bij de les. En onze drie weken durende zomervakantie in Italië blijft heilig. We hebben enkele jaren geleden een leuke B&B gevonden in de buurt van Assisi waar we intussen vriend aan huis zijn. We hebben echt ons hart verloren in Italië.”
Met kinderen Sara en Kenzo gaat de schepen een paar keer per jaar naar Center Parcs, dat is ook een vaste afspraak. “Het maakt dat ik toch met enige regelmaat de batterijen kan opladen. Want vergis je niet, de wereld van de lokale politiek draait onophoudelijk en zonder mededogen…”
(MM)
Verkiezingen 2018: drie jaar later
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
