5 conclusies voor Roeselare na de verkiezingen

Bij CD&V - lijst burgemeester maken ze zich alvast op voor een flink feest. © stefaan beel
Thomas Dubois
Thomas Dubois Editieredacteur De Weekbode Roeselare – Izegem – Tielt

De kaarten zijn geschud, de stemmen geteld. In Roeselare zijn dit de vijf belangrijkste politieke conclusies.

1. Kris blijft de populairste

Het Kris-effect blijft in Roeselare. De burgemeester blijft uiterst geliefd en daar plukt CD&V de vruchten van. Hij haalde bijna 8.000 voorkeurstemmen. Dat is een pak minder dan zes jaar geleden. Maar toen was er wel nog stemplicht, terwijl er nu maar ruim 62 procent van de potentiële kiezers kwamen opdagen. Als we dat verhoudingsgewijs gaan berekenen, dan zien we dat hij dicht in de buurt komt van zijn recordscore. Kris Declercq is een harde werker, maar maakt evenzeer tijd om overal aan en bij te zijn. Niet alleen tijdens de laatste maanden van de legislatuur, al werd het tempo wel flink opgedreven, maar ook in de vele jaren daarvoor en dat wordt nu wederom beloond.

2. Roeselare wil het toch rechtser

De Roeselarenaar heeft bij deze verkiezingen een duidelijk signaal gegeven. Het beleid mag een pak rechtser. Vlaams Belang stijgt tien procentpunten en wordt zo de tweede grootste partij. Een resultaat waar kopman Immanuel De Reuse al bij al tevreden mee is. “Natuurlijk hoop je altijd op meer, maar ik denk dat er een stevig signaal gegeven is”, klinkt het. “De laatste maanden werden heel wat van onze thema’s, zoals veiligheid en het bestrijden van de criminaliteit, plots aangepakt door de burgemeester. Daar kunnen we alleen maar blij mee zijn. We zitten nu met een versterkte ploeg in de gemeenteraad en zullen daar meer dan onze rol spelen.”

3. De teloorgang van Groen

Groen is de grote verliezer van de de gemeenteraadsverkiezingen in Roeselare. In 2012 konden ze nog pronken met drie zetels én mochten ze mee in de meerderheid. Daarbij konden ze verschillende van hun standpunten uitvoeren, ook al kwam het er nog niet van om de Grote Markt autovrij te maken. Ook in 2018 haalden ze nog drie zetels, maar werden ze na stevige onderhandelingen opnieuw naar de oppositiebanken verwezen. Dat had een flinke impact op de partij. Kopman Filiep Bouckenooghe hield het na enkele maanden al voor bekeken. In de loop van de legislatuur zouden alle drie de verkozenen afscheid nemen. Na afgelopen zondag houden ze maar een enkele zetel over.

4. Maar liefst elf nieuwkomers

Op 39 plekjes in de gemeenteraad zijn er maar liefst elf nieuwkomers. De opvallendste naam is wellicht die van Vanessa Dehullu, die jarenlang op de dienst economie van de stad werkte, maar nu zelfstandig aan de slag is. Zij stond voor N-VA op de lijst. Andere nieuwe gezichten zijn: Ann Bouckaert (CD&V), Lut Deforche-Degroote, Enrico Doom, Goedele Decapmaker, Michiel Descheemaeker, Warre Vandewalle, Stephanie Nuytten (allen Vlaams Belang), Bart Stragier, Kristien Dewispelaere (allebei N-VA) en Rania Fahi (Vooruit). Dat betekent dat er ook heel wat raadsleden hun plekje moeten afgeven. De opvallendste naam is Frederik Declercq die jarenlang een van de vertrouwde gezichten was van N-VA in de raad.

5. Michiel maakt intrede in provincieraad

De vertegenwoordiging van Roeselare in de provincieraad blijft beperkt tot een enkele kandidaat. Michiel Descheemaeker was lijsttrekker in de kieskring Roeselare – Izegem – Tielt en zag dat vertaald in een knappe score met 10.986 voorkeurstemmen. Daarmee staat hij zelfs derde achter Jean de Béthune en Els Kindt. “Op die manier zijn we zowel Vlaams, provinciaal als lokaal vertegenwoordigd met Vlaams Belang Roeselare”, klinkt het trots bij Immanuel De Reuse die zelf lang in de provincieraad zetelde. Francis Debruyne was kandidaat voor CD&V, maar haalde het met 6.304 stemmen net niet.