Een nieuwe bestuursperiode betekent vaak ook nieuwe mandatarissen, impulsen en ideeën. Oostrozebeke is daar geen uitzondering op. Bij de nieuwkomers rekenen we de 63-jarige leraar Jacques Goemaere. In het verleden had hij er al eens een jaartje van geproefd, maar gezondheidsredenen zorgden er toen voor dat hij afhaakte. Nu is hij terug van weggeweest, met heel veel goesting en ambitie. “Ik wil weer op een positieve manier meebouwen aan de leefbaarheid van mijn dorp.”
Dat Jacques Goemaere terug is van weggeweest, stond als het ware in de sterren geschreven. De man heeft zich in de loop der jaren zo populair gemaakt dat het zo goed als vaststond dat hij bij de jongste verkiezingen genoeg stemmen zou sprokkelen voor een schepenambt. Dat is hem ook met de vingers in de neus gelukt.
Privé
Jacques Goemaere (°17 november 1955) is de zoon van Lucien en Leona Goemaere-Devos. Hij heeft een broer Stefaan en twee zussen Martine en Katrien (+). Hij is gehuwd met Caroline Demedts, vader van Griet en Nele en opa van Lennert, Luke, Lieze (+), Silke (+), Lucas en Flore.
Loopbaan
Beroepshalve was Jacques leraar. Hij gaf 44 jaar les aan het Guldensporencollege in Kortrijk. Meer dan 25 jaar werkte hij mee aan de beroepsopleidingen van de VDAB.
Vrije tijd
Bestuurslid KWB, lid van het bestuursorgaan bibliotheek en vrijwilligerswerking in woonzorgcentrum Rozenberg. Bij Okra volgt hij vooral fitness.
“Eigenlijk is mijn grote interesse voor het dorpsleven in het algemeen mij ingegeven met de paplepel”, aldus Jacques. “De interesse en het engagement voor het verenigingsleven kwam er vooral via mijn moeder Leona Devos, die zelf verkozen werd in 1976, 1982, 1988 en 1994. Moeder Leona werd steeds verkozen bij CDV. Zij kwam vanuit de KAV (Femma), Ziekenzorg en was ook nog eens vrijwilliger in het rustoord. Ook vader was actief bij de KWB en bij Kalbergsport, waar hij meehielp aan de jaarlijkse Kalbergfeesten.”
Ik zal steeds proberen te zorgen voor een warme gemeente
“Dat sociaal engagement hebben ook mijn broers en zussen meegekregen van thuis uit, zodat wij als jonge gasten actief waren bij de Chiro, KAJ, KLJ en jeugdraad. Ikzelf was actief in de KAJ, Chiro en nog altijd in de kookploeg van de KSA. Sinds mijn veertigste ben ik terug te vinden binnen het ACW, toneel Meer Vreugde en als vrijwilliger in Rozenberg.”
“Vrije tijd beter indelen”
Meer energie investeren in zijn familie wordt een van de aandachtspunten van Jacques Goemaere. “Ik moet dat echter meteen wat nuanceren, want ik vrees dat ik de eerste maanden van mijn mandaat wat verstek zal moeten geven op familiaal gebied. Zo ben ik van plan om gedurende de eerste periode van mijn mandaat heel wat energie te stoppen in het bestuderen van lopende dossiers. Mijn dossierkennis bijspijkeren wordt een absolute must. Bovendien wil ik ook tijd stoppen in het beter leren kennen van de gemeentediensten. Dat wordt allemaal mogelijk omdat ik geen les meer geef. Ik zal mijn vrije tijd beter kunnen indelen en nu ook eens tijd maken voor een huiselijk karwei en bezig zijn met de kinderen en de kleinkinderen. Ik wil vooral ook heel veel lezen want daar heb in nog wat in te halen. Ook de vakantie aan zee met de kinderen is nu beter haalbaar. Ik ben daarnaast van plan om heel veel aanwezig te zijn op optredens en activiteiten van het verenigingsleven en mijn medewerking aan KWB, Okra en toneel laat ik niet vallen.”
De stap naar een deelname aan de gemeenteraadsverkiezingen was dan ook nooit veraf. “Toen moeder afhaakte, heb ik op haar vraag gewoon haar plaats ingenomen. Zij vond het normaal dat ik haar zou opvolgen. Telkens ik deelnam, was ik verkozen. Dat was zo in 2000, 2006, 2012 en 2018. In 2013 kreeg ik een eerste schepenambt, maar moest dat kort nadien stopzetten om gezondheidsredenen. Nu ben ik opnieuw schepen en wanneer mijn gezondheid dat toelaat, hoop ik te gaan voor een vol mandaat. Het is ook zo dat ik dit mandaat niet meer hoef te combineren met een job. Ik ben inmiddels immers op rust.”
Nu ben ik opnieuw schepen en wanneer mijn gezondheid dat toelaat, hoop ik te gaan voor een vol mandaat
Hoe kijkt hij nu tegen een nieuw schepenmandaat aan? “Voor mij is politiek geen zaak van partijpolitieke spelletjes. Politici kunnen geen mirakels verrichten. Het komt erop aan om samen – alle 19 gemeenteraadsleden en de 6 leden van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst, medewerkers in de gemeente en OCMW en de vele vrijwilligers – te werken aan een gemeente waar het goed is om te wonen en te leven. Ik zal steeds proberen om de bekommernissen van de mensen op de politieke agenda te plaatsen en te zorgen voor een warme gemeente. Door mijn sterke interesse en deelname aan het verenigingsleven word ik van alle kanten aangesproken en weet ik heel snel wat er leeft in de gemeente. Besturen is echter nog van een ander niveau want dan komen de dossiers op tafel die moeten uitzicht geven op een betere en leefbare gemeente.”
“Ik wil de wil van de kiezer respecteren”
“Het spreekt voor zich dat ik dit schepenambt met dankbaarheid en heel veel goesting heb aanvaard. Eigenlijk moet ik bekennen dat ik wel verwacht had dat ik zou verkozen worden als raadslid, maar niet als schepen want het stemmenaantal zou uiteindelijk de plaats bepalen. Met 524 voorkeurstemmen viel ik in de prijzen en ik wil de wil van de kiezers dan ook respecteren. Voor mij is het echter een beetje tegen alle verwachtingen in dat ik nu aan zet ben en binnen de groep aanspraak kan maken op een schepenambt. Over die bevoegdheden die ik nu krijg, moet ik eerlijk toegeven dat er in de voorbije jaren en decennia al heel veel gebeurd is door de voorgangers. Ik denk bijvoorbeeld aan onderwijs, waar in het verleden al afspraken zijn gemaakt met Art’Izegem. Een scholenconvenant met beide lagere scholen zorgt voor een goede samenwerking.
Over de begraafplaatsen kan ik zeggen dat de lijnen voor de toekomst zijn uitgezet en dat er fundamentele keuzes zijn gemaakt. De werken op beide begraafplaatsen zijn bezig en worden afgewerkt. Ook markten is mijn bevoegdheid en in de toekomst willen we zeker proberen om het marktgebeuren in de kijker te stellen door de markten aantrekkelijk te houden. Het is een plaats die mensen samenbrengt. Zo wordt in de maand april de Week van de Markt georganiseerd.
Door mijn pensioen heb ik de tijd en de luxe om er voltijds voor te gaan. Op 1 februari ga ik officieel met pensioen. Ik ga er immers vanuit dat het niet mogelijk is om beide jobs even goed te doen. Bovendien ben ik ook op de leeftijd gekomen om te kiezen voor één job. In mijn bevoegdheden steekt bovendien het luik cultuur en dat is echt een kolfje naar mijn hand. De logistieke ondersteuning van een sterk bestaand verenigingsleven wordt echt mijn ding. Ik koester enorm veel respect voor al die vrijwilligers die ter plekke het verenigingsleven draaiende houden. Ik heb echt een boontje voor cultuur en op dat vlak gebeurt er enorm veel in onze gemeente. Dat zo houden is de boodschap.”
(Julien Cluyse)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier