Ook Jabbeke steunt Oekraïne. Zowel Huis 45 als de gemeente voorzien opvangplaatsen. Via het budget voor ontwikkelingssamenwerking is er financiële steun voorzien, en ook de gemeenteraadsleden zelf wensen hun zitpenning af te geven. De Vlaamse Actieve Senioren Jabbeke (Vl@s) doen hun duit in het zakje en schenken 1.000 euro. En de Varsenaarse Iryna Lavens zorgde al voor de redding van heel wat landgenoten.
Bij de aanvang van de gemeenteraad werd op vraag van Reinhart Madoc (Vlaams Belang) beslist dat alle raadsleden doneren aan het noodlijdende Oekraïne. Dit voorstel werd door de voltallige gemeenteraad aangenomen. De zitpenning per raadslid bedraagt 221,94 euro bruto. Hoe dit praktisch in zijn werk gaat, zal op de volgende gemeenteraad besproken worden.
Tevens maakte het schepencollege via het departement ontwikkelingssamenwerking alvast 5.000 euro vrij ten behoeve van Oekraïne. “Dat dit door de voltallige gemeenteraad aangenomen werd, is een heel positief signaal. Dat we met de gemeenteraad een duidelijk standpunt innemen omtrent de verschrikkelijke oorlog in Oekraïne, stemt me uiterst tevreden en daarvoor wil ik mijn collega-raadsleden dan ook bedanken”, besluit Reinhart Madoc.
Ook de Vlaamse Actieve Senioren Jabbeke (Vl@s) hebben naar aanleiding van de schrijnende oorlogstaferelen en vluchtelingenproblematiek in Oekraïne beslist om hun steentje bij te dragen. Dit los van elke partijpolitiek of publicitaire doeleinden.
Op 7 maart werd er een bedrag van 1.000 euro overgeschreven op het speciale nummer voor Oekraïne via Caritas. Hiermee onderstreept Vl@s eens te meer dat hun activiteiten op educatief, maatschappelijk en sociaal vlak heel wat verder reiken dan een pluralistische vrijwilligersorganisatie.
Huisvesting
Niet alleen Huis 45 zal onderdak bieden aan vluchtelingen. De gemeente is er ook al mee begonnen. Rechtstreeks contacten tussen burgemeester Frank Casteleyn en een al twaalf jaar in Varsenare wonende Oekraïense vrouw zorgden ervoor dat een familie uit het Oekraïense Zjitomir in een noodwoning in Stalhille verblijft. Volgende week komen er nog zes mensen.
Zjitomir telt 271.000 inwoners en is nog relatief gespaard gebleven van bombardementen. Maar toen een aanpalende woning werd vernield, was dat toch de druppel voor de familie. “Mijn ouders zijn gevlucht na lang aandringen van mij”, zegt Anastasia Rybina, een Brugse die haar familie oppikte in Berlijn.
“Lange tijd wilde mijn papa niet vluchten omdat hij geen verrader wilde zijn. Hij wilde er sterven. Maar door de aanhoudende bombardementen, heb ik hen dan uiteindelijk toch kunnen overtuigen. Met hulp van Kristof Laevens en zijn Oekraïense partner Iryna werd er contact gezocht met de Jabbeekse burgemeester Frank Casteleyn. Die zorgde meteen voor een onderkomen.”
“Mijn familie had daar een goed leven, maar plots vallen alle zekerheden in je leven weg. En dan ben je een vluchteling. Het is moeilijk om dragen voor mijn ouders.” Maar één week na het landen in Stalhille toont de familie zich veerkrachtig.
“We hebben gekeken voor een woonst, een basispakket spullen en voeding. Maar ze volgen nu al Nederlandse les en proberen ons ook al in het Nederlands te begroeten”, zegt burgemeester Casteleyn. “Een volgende stap is om de dagbesteding van die mensen verder in te vullen. En waarom niet met arbeid? Zo vindt onze lokale politie maar geen poetsvrouw, we kijken straks of de mama dit kan opnemen.” Het gezin heeft alvast voor zes maanden een onderkomen, maar wil uiteraard niet langer blijven dan nodig.
“We houden van ons land en willen terug als het kan”, zeggen ze. “De Russen denken nu dat ze Oekraïne aan het bevrijden zijn van het fascisme en van de negatieve invloed van het Westen. Daar heerst door Poetin echt nog het idee van de Sovjet-Unie. Ons land is verloren.”
”We kunnen niet winnen van Rusland. Liefst 44 miljoen mensen lijden en niemand is eigenlijk echt geïnteresseerd in Oekraïne. De mensen leven nog, maar hebben geen kracht en moed. Ze vragen zich af wanneer het Westen hen echt zal helpen.”
Welgekomen steun
In oorlogstijden zijn er gelukkig ook mooie verhalen. Iryna Lavens – ze heeft de naam van haar man aangenomen uit Varsenare haalde al een zestigtal mensen uit Oekraïne en bood hen onderdak in hoofdzakelijk West-Vlaanderen. Haar man Kristof Lavens is trots op haar.
“Er zijn veel mensen die haar contacteren. De Oekraïners hebben een whatsappgroep en communiceren op deze manier over opvangplaatsen. Iryna heeft daar een heel actieve rol in. Ze kijkt voor huisvesting en materiële steun. Ze spreekt vlot Nederlands en kan daardoor goed helpen. Ze is in deze crisis de juiste vrouw op de juiste plaats.”
(PA)
West-Vlaanderen solidair met Oekraïne
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
