Een goeie maand na zijn ontslag als schepen blikt Kurt Grymonprez terug op de voorbije woelige weken. “Ik heb even een degout gehad van de politiek, maar sta stilaan weer open voor elk interessant voorstel”, zegt hij.
Op 16 mei nam SP.A-boegbeeld Kurt Grymonprez ontslag als schepen omdat hij de stadsdiensten zou gevraagd hebben om een partij stenen bij hem thuis af te leveren. Zelf ontkent hij nog steeds met klem dat die vraag zo werd gesteld en kan hij met enkele facturen bewijzen dat alles volgens het boekje is verlopen. Ondertussen kijkt de man weer vooruit.
“Maar ik heb nog altijd geen spijt van mijn beslissing”, zegt hij. “De storm is in Izegem gaan liggen, maar raast in mijn hoofd nog altijd door. Ik heb niks, maar dan ook letterlijk niks verkeerd gedaan en plots voelde ik dat het vertrouwen in me weg was. Zowel bij sommige mensen van mijn eigen partij SP.A als bij coalitiepartner N-VA. En dan is uit elkaar gaan de enige juiste beslissing, net zoals in elke andere relatie. En voor alle duidelijkheid: de facturen – die samen amper 100 euro bedragen – werden uiteindelijk netjes door de tennisclub aan de aannemer betaald. Zoals afgesproken.”
Hoe reageerden je collega’s van het schepencollege?
“Sommigen onder hen verkondigden in de media dat ik een erg nobele beslissing had genomen om de continuïteit van het bestuur te garanderen en dat ze me zouden missen. Maar ik heb sinds mijn ontslag, behalve Nadia Staes, niemand gehoord. Dat steekt wel.”
Is de politiek een volledig afgesloten hoofdstuk?
“De afgelopen 4,5 jaar was het binnen SP.A en de meerderheid met N-VA niet altijd even makkelijk. Het werkte, maar de relaties liepen niet altijd even vlot. En dat begon wel te wegen op mij. Maar ik moet toegeven dat de politieke honger weer wat groter begint te worden. Ik sta stilaan open voor elk interessant voorstel.”
“De reactie van de gewone Izegemnaar heeft me doen nadenken. Als je te horen krijgt dat je vertrek doodjammer is…”
Een terugkeer sluit je dus niet uit…
“De reactie van de gewone Izegemnaar heeft me doen nadenken. Als je te horen krijgt dat je vertrek doodjammer is, dat je al die jaren tussen de mensen hebt gestaan en hen ook hebt geholpen… Er waren zelfs mensen die me letterlijk zeiden dat ze geen socialist waren, maar vonden dat ik in de Izegemse politiek moest blijven.”
Volg je de Izegemse politiek nog?
“De eerste twee weken had ik er echt een degout van. Nu het kriebelt stilaan weer. Ik ga ook nog regelmatig een kijkje nemen naar de werken aan Krekel Zuid, waar de nieuwe tribune steeds meer vorm krijgt. Ik heb sinds het begin van deze bestuursperiode keihard aan dit dossier gewerkt, maar nu moet ik de kers op de taart – de uitvoering – van langs de zijlijn beleven. Dat doet wel wat pijn.”
Lees het volledige interview in Krant van West-Vlaanderen, editie Izegem.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier