Zonder ommekeer is er geen toekomst voor de jager
In het KW-dossier ‘Jagen is weer in’ krijgen de West-Vlaamse jagers een mooi forum om hun hobby uit te leggen en te verdedigen.
Het aantal jagers neemt, zeker in West-Vlaanderen, gevoelig toe en volgens een van de geïnterviewden is het doel om méér wild te krijgen en niet minder. Ze voeren graan aan de fazanten, suikerbieten aan de hazen, strooien appelen en leggen wildakkertjes en schuilplaatsen aan om alles zoveel mogelijk in stand te houden. Ze tellen, observeren en “strekken” dan uiteindelijk stukken wild. Het stuk is leuk geschreven en de toekomst van de jacht in West-Vlaanderen lijkt verzekerd. Dat laatste geloof ik evenwel niet. Als er geen drastische ommekeer komt in de houding van de jagers en in het algemeen beheer van het platteland en meer natuurbeleid, dan ziet het er juist slecht uit voor de toekomst van het wild en dus voor de jacht op zich.
Degradatie van het landschap en de natuur
Laat duidelijk zijn dat het goed is dat sommige wildbeheerseenheden graanakkertjes aanleggen om in de winter het klein wild van voedsel te voorzien, struweel aanplanten en met landbouwers afspreken voor andere maaitechnieken om bijvoorbeeld jonge hazen te sparen. Alleen is het vaak heel erg lang zoeken naar die wildakkers. In pakweg de volledige Westkustpolders weet ik er alvast geen liggen. Dat is echter de kern niet. Het grote probleem voor soorten als hazen, patrijzen en fazanten is de degradatie van het landschap. Graslanden worden bespoten om enkel nog gras te krijgen. Klaver, allerlei tweezaadlobbigen, paardenbloemen en alle kruidachtigen verdwijnen. Juist deze soorten zijn met hun zaadjes en bladeren hét voedsel voor klein wild, maar ook voor tal van kleine weidevogels als de veldleeuwerik. Ook het veel te vaak bespuiten van akkerranden en allerlei “wilde hoekjes” zorgt dat er minder en minder voedsel- en schuilplaatsen zijn voor klein wild. Oude poldergraslanden die niet bespoten worden en waar niet elke laagte opgevuld is, herbergen niet toevallig de grootste concentraties veldleeuweriken die er in ons land nog zijn en vormen echte kweekplaatsen voor hazen, patrijzen en tal van andere dieren. De reden: er staat meer dan enkel één soort gras en daar vinden de dieren wel nog voedsel.
Kleine wildakkertjes, appels en graan strooien zijn goed bedoeld, maar in vergelijking met het grootschalig gebruik van herbiciden, het omzetten van oude (polder-)graslanden in steriele grasakkers en de vele kleine landschapselementen die nog altijd uit ons landschap verdwijnen, zijn het druppels op een hete plaat. Als we daar niet ingrijpen, als we dat niet veranderen, dan is de jacht in gevaar.
Nood aan een grote kentering
Waar er door de overheid (Agentschap Bos en Natuur – ANB) of Natuurpunt gronden aangekocht worden, er een goed beheer is en waar nodig natuurherstel, komt er veel natuur terug en is er leefruimte voor klein wild. Jagers moeten hier hun watervrees echt nodig overwinnen en mee durven ijveren voor meer natuurgebieden, voor de bescherming van oude (polder-)graslanden en niet alleen op hun bijeenkomsten na de jacht, maar ondubbelzinnig publiek standpunt innemen tegen het apocalyptisch gebruik van herbiciden en het drama dat die veroorzaken voor hun dierbare wild.
Verstandige landbouwer Marcel uit Proven zei zijn leven lang aan zijn kinderen: “mensen spreken mensen”. Wel jagers, ga praten met Natuurpunt, met ANB, met landbouwers en kijk waar er echt belangrijke voedselakkers voor akkervogels en klein wild kunnen aangelegd worden. Spreek af wat er samen kan gedaan worden voor meer natuur, voor een rijker landschap en minder gif in het open gebied. Dat zal van alle kanten moed vragen, wat water in de wijn doen en elkaar leren kennen en respecteren. Ik ben er echter van overtuigd dat dit de enige manier is om te zorgen dat er in de toekomst nog ruimte en reden is om te oogsten wat jullie zo graag oogsten.
Ik ben er ook van overtuigd dat dit vroeg of laat uitermate belangrijk gaat zijn voor het draagvlak. Niemand kan er omheen dat steeds meer mensen dierenrechten belangrijk vinden. Er komt een dag dat ook de jacht hier in een zwaar maatschappelijk debat gaat terechtkomen. Wie denkt dat de publieke opinie daarin massaal het kamp van de jager gaat kiezen, denkt beter nog eens heel goed na.
Maak een statement
Tot slot nog dit. De situatie van de patrijs is dramatisch, de dieren veroorzaken geen schade en toch werden er vorig jaar in West-Vlaanderen 7.555 van geschoten. Jagers werken mee aan beschermingsplannen, maar blijven de jacht erop eisen. Maak eens een statement en schort de jacht voor minstens tien jaar volledig op. Er blijven op jagen en dan de schuld van de achteruitgang op de vos, de ekster en de marter steken is wel heel ongeloofwaardig. Je gaat het gat in de haag toch ook niet dichten door het te proberen weg te knippen?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier