(West-)Vlaamse tv-pareltjes

Onze tv-watcher is onder de indruk van ‘Boris’ op Play4. © Play4
Bert Vanden Berghe

Dat de VRT nu ook zijn schouders zet onder de streamingdienst Streamz is alleen maar goed nieuws. Ook al omdat onze Vlaamse reeksen, fictie en non-fictie, pareltjes afleveren.

Ik heb het geluk dat ik ermee wegkom onder de categorie ‘beroepsmisvorming’ of nog beter ‘essentieel voor de job’, maar naast klassieke televisie kijk ik regelmatig ook naar Netflix, Disney+, Prime Video en Streamz. Te veel van het goede soms – ik moet mijn vrouw gelijk geven – maar ik ben nu eenmaal een veelvraat van films en series. Ik betrap mezelf er evenwel steeds vaker op dat ik de Amerikaanse series steeds vaker links laat liggen – het nieuwe zinderende seizoen van het fantastische Succession niet nagelaten.

Sterk lijstje series

Nog een groter geluk binnen mijn job is dat ik al jaren enkele topreeksen van eigen bodem van dichtbij mag opvolgen. En of we al verwend geweest zijn. Sinds ‘Eigen kweek’ échte fictie maakte, waar de authenticiteit vanaf drupte – voor het als een vies woord werd beschouwd – is het lijstje met (West–)Vlaamse topseries ronduit indrukwekkend. En is het iets te afgelikt – kijk maar naar Arcadia – dan haakt de kijker simpelweg af.

“Het is moeilijk om te beschrijven hoe fantastisch ‘Boris’ is”

Die authenticiteit, excuus: oprechtheid, levert fantastische televisie op, zeker in de non-fictie. Kijk maar wat voor schoonheid er schuilt in een simpele ‘hallo’ in ‘Met de wind mee’ van Wouter Deboot, of de robuustheid van het visserijleven, zoals Wim Lybaert het als geen ander kan capteren. Maar het programma dat mij – en net zoals zoveel mensen – los van mijn sokken blies, is ‘Boris’, waarbij Jeroom doorheen Canada trekt met twee beste vrienden slash emotionele sherpa’s om de as van zijn overleden broer uit te strooien. Taal is al jaren mijn tweede adem en beroep, maar ik denk dat ik minstens nog zoveel tijd nodig heb om te beschrijven hoe fantastisch mooi dat programma is. En ik ben heus niet de enige. De finale, op woensdag 24 mei op Play4, is een stomp in je maag en tegelijkertijd eentje waarvoor je ongelooflijk dankbaar bent. Verplichte kost!

Inzetten op goeie verhalen

Ik ben dan ook heel blij dat VRT eindelijk (!) aangekondigd heeft om ‘onze’ streamingdienst mee te ondersteunen. Want Streamz is niet altijd even feilloos, net als hun producties, maar het hoeft eigenlijk geen concurrentie te vrezen van de Netflixen van deze wereld, zolang die oprechtheid en die goesting om goeie televisie te maken maar bewaard blijft. En lineaire televisie hoeft geen schrik te hebben. De twee meest besproken programma’s aan de koffieautomaat waren dit voorjaar alweer De Mol en The Masked Singer. Ik kan alleen maar hopen dat de zet van VRT makers, schrijvers en acteurs inspireert om nog meer in te zetten op goeie verhalen. En de kans dat ze aan ‘Boris’ kunnen tippen, is dan misschien wel klein. Maar het is absoluut een mooi doel om na te streven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier