Beste lezer, ik was onlangs bevoorrechte getuige van een speciale, muzikale avond. Eentje om in te lijsten. Op zaterdag 29 oktober was er een reünieconcert van The Boondocks. Jaren ’90 maakten ze furore en steengoede nummers. Rocken in het Nederlands, het was niet iedereen gegeven. Liedjessmid Rik Denys en kompanen Bart Doise, Dominiek Pattyn, Jeroen Vanryckeghem en later David Poltrock schreven Poperingse muziekgeschiedenis. Hun debuutsingle ‘Ik Wacht’ stond 14 weken in De Afrekening van Studio Brussel. Rik was ook tekstschrijver van Els De Schepper en wijlen Yasmine. Rik heeft dus een staat van dienst en recht van spreken, maar dat werd hem ontnomen door twee hersenbloedingen. Spreken en zingen gaat niet meer, maar hij maakt nog steeds muziek onder de naam Ricky!Boy. Overigens, Martin Dewulf was aanwezig en zag en hoorde dat het goed was. Het was zelfs zeer ontroerend, ik zag er mensen huilen. Er gebéúrde iets in die zaal. Heftig. Ik vroeg medicatie aan dokter Vroman, depte een Bloedend Hart. Joost mag het weten. David Poltrock was z’n geniale zelve. De gastzangers deden met de groep de rest. En hoe! Ik was vergeten hoe goed die nummers eigenlijk wel waren. En hoe sterk de teksten van Rik wel zijn. Even later, in bed, werd het 2 uur in de nacht en ik kon echt niet slapen. Maar het zomeruur was op wintersport en ik won een uur. Ik genoot na van dat magnifieke optreden. Merci voor uw taal, Rik. Je deed iets wat blijft hangen. Voor nu en altijd.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier