Karl Vannieuwkerke schrijft een brief naar onthaalmama Joke: “Met allemaal Jokes zou deze wereld een geweldige plek zijn”

“Ik hoop uit de grond van mijn hart dat je nog vele jaren samen met de kleintjes kerstbomen kan versieren.” © gf
Karl Vannieuwkerke
Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief

Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze week richt hij zich tot Joke, de gouden onthaalmama van zijn zoontje Luís Achile. Reacties zijn welkom op karl@kw.be.

Beste Joke,

Zoals elk dorp of gemeente heeft ook onze stad een Facebookpagina Je bent van Diksmuide als… Daarin verscheen zaterdag een verbindende boodschap van Katrien Verplancke als reactie op alweer een emmertje kritiek dat eerder op de dag op dezelfde pagina was uitgegoten: Ewel ik vind het heel aangenaam wandelen ’s avonds in het donker in Diksmuide. De stad versierde op heel wat plaatsen en wat me ook opvalt is dat veel inwoners helpen. Bij ons in de Bloemmolens versierde een mama deze kerstboom met haar 3 kindjes. Dus voor wie niet weet wat te doen morgen. Er vallen blijkbaar nog 12 kerstbomen te versieren in de IJzerlaan.

Ik kon een glimlach niet onderdrukken, want ik kreeg een dag eerder een aantal fotootjes van de mama die die kerstboom aan het versieren was met haar drie onthaalkindjes. Onder wie onze kleinste, Luís Achile. En dat was jij dus, Joke. Een onthaalmama die symbool staat voor wat een onthaalmama zou moeten zijn. Een godin van de zorg, een eeuwige bewaker van kindergeluk en een stimulator van kleine en grote vaardigheden.

“Bij elke peuterlevering ‘s morgens reiken handjes en gestrekte armpjes in jouw richting. Geen gebroken ouderharten om aan de dagtaak te beginnen”

Elke dag waarop Luísje bij je is, zorg je wel een keer voor een lach op mijn gezicht. Ballenbadpret, kerstballen vullen, samen verjaardagstaart bakken, een echt peperkoekenhuisje maken en uiteraard ook opeten. Je tovert je gezellige plekje aan de Bloemmolens in Diksmuide om in het warmste kinderparadijsje op aarde. Bij elke peuterlevering ‘s morgens reiken handjes en gestrekte armpjes in jouw richting. Geen gebroken ouderharten om aan de dagtaak te beginnen, maar het ongelooflijke gevoel van volledig vertrouwen in iemand die op je kinderen past. Je moet weten dat dat ontzettend veel deugd doet en energie geeft.

Ik stuurde je al een paar keer letterlijk dat je goud bent, Joke. En ik meen het. Met allemaal Jokes zou deze wereld een geweldige plek zijn. Vol positieve energie, zonder enige vorm van haat of kwaad. Je oordeelt noch veroordeelt. Je eigen gezin is helemaal doordrongen van dezelfde levensfilosofie. Benjamin en Bavo, diamantjes en tegengewichten in een samenleving waar iedereen op zoek is naar snelle prikkels die zelden of nooit verzadigen.

Toen Bavo eens een dagje op Luís Achile paste, maakte hij met de buggy een wandeling van negentien (19!) kilometer. Ik kon het nauwelijks geloven, maar het was niet anders. Je hebt ze goed gekweekt, zeggen ze dan. Zoals je ondertussen al honderden kindjes een stevige basis voor de rest van hun leven meegaf. Je leert ze kleuren, tellen, bakken, lachen, omgaan met verdriet en neemt ze mee in je eigen rijke wereld vol creativiteit en fantasie.

Je stuurde maandag een eerste rapportje van onze peuter van net geen vijftien maanden. Met een knipoog. Over taalgebruik, motorische ontwikkeling en sociale vaardigheden. Daarin onder meer dit fragmentje waarmee een ouderhart helemaal gevuld geraakt: Op sociaal vlak is Luís zo graag gezien door iedereen. Voor ons is hij bijna een stukje van het gezin, voor de andere opvangkindjes een echt vriendje. Het jaar is bijna om en je geniet van een welverdiende vakantie. Maar toen ik prutske maandag rond halfzes kwam ophalen, keek je al uit naar 2 januari. Luís Achile zonder twijfel ook.

Bedankt voor alles, Joke. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat je nog vele jaren samen met de kleintjes kerstbomen kan versieren en mensen gelukkig mag maken. Ik zeg het toch nog een keer: je bent puur goud.


Warme groet,