Zondag 9 oktober is de jaarlijkse ‘Week van het Bos’ van start gegaan. De huidige minister zal zich allicht niet of bijna niet laten zien.
Zondag 9 oktober is de jaarlijkse ‘Week van het Bos’ van start gegaan. Eerdere milieuministers waren niet weg te branden uit de media naar aanleiding van deze hoogdagen voor het Vlaamse bos. Wat heel begrijpelijk is, bos is populair en zo’n week het ideale moment om het bosbeleid uit te dragen. De huidige minister zal zich – naar de gewoonte van de jongste jaren- allicht niet of bijna niet laten zien en weinig te horen zijn over bosbeleid. Een teken aan de wand voor een een beleid dat fierheid en ambitie aan het verliezen is rond de bossen van en voor Vlaanderen.
De huidige minister van leefmilieu, Joke Schauvliege werd zondag verwacht in ‘Bosland’ in Limburg voor het openingsevent van de Week van het Bos. Velen keken met ongeduld uit naar welke nieuwe accenten de minister rond het bosbeleid van de Vlaamse Regering zou leggen, welke projecten ze in de verf zou zetten en welke problemen ontmijnen. De minister gaf er evenwel geen toespraak en was zelfs helemaal niet te zien. De honger naar duidelijkheid over het Vlaams bosbeleid en de frustratie over al de zaken die vastlopen groeit verder.
Joke Schauvliege is blijkbaar niet trots op haar bevoegdheid bos
Zal bosminister Schauvliege net als vorig jaar weer uitblinken in zwijgen en zowat onzichtbaar zijn op wat de hoogdagen van het Vlaamse bos zijn en dat juist op een moment dat er zoveel vragen zijn rond dat beleid? Als dat inderdaad zo is, dan kan ik maar één conclusie trekken: minister Schauvliege is niet trots op haar bevoegdheid bos. Ministers die trots zijn, staan te springen om nieuwe zaken aan te kondigen, om te tonen aan pers en bevolking dat ze goed bezig zijn met de bevoegdheid én de taak die ze in naam van de gemeenschap kregen. Waarom jij niet Joke? Ben je bang van bossen of wat is het probleem?
Nu, er volgen nog dagen en activiteiten en het bosbeleid zal zonder twijfel zowel in de pers als in het Vlaams parlement de komende dagen ter sprake komen. Een pak organisaties, politici en burgers maken zich immers wel zorgen over het Vlaamse bos en het beleid er rond. De minister kan zich nog herpakken en ik hoop als mens met een ‘hart van hout’ voor ons bos dat ze dat ook doet en deze week een ambities inhaalplan voor meer en beter Vlaams bos durft aan te kondigen.
West-Vlaanderen is de provincie met het minste bos en volgens het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen moest er tegen 2007 2.411 ha bij geplant zijn. Zelfs 9 jaar na die datum komen we nog maar aan een paar honderd ha extra bos. Naar het bos en naar de zee vormen de populairste bestemmingen in het weekend en voldoende bos is goed voor natuur, klimaat, welzijn en een pak meer. Ondanks alle pro’s, ondanks alle studies die het belang aantonen, is er bij de Vlaamse overheid op heden – spijtig genoeg te vaak met lokale goedkeuring-, een enorme rem ingebouwd om echt werk te maken van meer West-Vlaams bos.
Beekvalleien opvullen, nieuwe wijken en ambachtelijke zones aanleggen is op veel plaatsen geen enkel probleem, maar van zodra er een plan opduikt om ergens een bos wat uit te breiden roept men alsof daardoor het einde van zowat alles in zicht is. Men kan uren discussiëren waarom verzet tegen bos zo sterk en vaak zo bizar is, feit blijft dat men daarmee de roep van zoveel mensen en organisaties om meer bos om te wandelen, te genieten, om zuurstof te produceren en een buffer te zijn voor de klimaatveranderingen negeert.
Geen goed nieuws dan? Jawel! Laten we beginnen met Oostende, waar men onder impuls van het stadsbestuur volop bezig is met de realisatie van het ‘Geuzenbos’. Dit stadsrandbos is op vandaag al 75 ha groot en men gaat voor minstens 150 ha. Stad, Vlaamse overheid en burgerinitiatieven werken er samen aan een project dat moet uitgroeien tot een volwaardige groene long voor de stad. Ook in Oostkamp, Poperinge en het Heuvelland zijn er bossen bijgekomen. Langzamer dan bv. Oostende is men in Roeselare de jongste jaren ook succes aan het boeken en de ‘Meikesbossen’ zijn voor de bosarme regio Tielt-Dentergem een mooi voorbeeld van wat wel kan, als men maar vooruit wil.
Anderzijds is het stadsbos Kortrijk helemaal aan het stilvallen en is er voor de komende winter door de Vlaamse overheid maar 1 grote aanplanting voorzien: in Ryckevelde (Oostrand Brugge) komen 13 ha bij. Mooi, maar veel te weinig voor een provincie als West-Vlaanderen.
Naast bovenstaande – vaak mooie!- dossiers lopen veel projecten vast en worden weinig of geen (nieuwe) initiatieven meer genomen vanuit de Vlaamse Regering om meer te (kunnen) doen. Analyses genoeg hoe dat komt, wat er planologisch, streekeigen of rekening houdende met evenwichten niet kan. Maar wat kopen we daarmee, vroeg de West-Vlaming zich af? Weinig dus! Moesten door dezelfde overheid voor ambachtelijke/industriële zones en woonwijken evenveel remmen en hindernissen opgeworpen worden, lokale besturen, Unizo, Voka en een pak anderen staan op hun achterste poten. Ik moet zeggen: ik zou ze dan vaak ook begrijpen. Aan je zelf ken je een ander.
Nog even en het planten van een paar bomen is een teken van protest tegen het falend natuurbeleid. De Vlaamse parlementairen in het algemeen en de Vlaamse Regering in het bijzonder, maken van deze Week van het Bos hopelijk eindelijk gebruik om projecten rond meer bos scherper te stellen en eindelijk te doen wat ze beloofd hebben: meer bos voor het welzijn van de burgers en voor het belang van natuurbehoud in de breedst mogelijke betekenis!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier