De zwemzone in Oostende waar een 16-jarige jongen dinsdag verdronk, bleef erna nog de hele dag gesloten. Dat meldt An Beun van de Intercommunale Kustreddingsdienst West-Vlaanderen (IKWV). De redders die de post bemannen, waren te aangeslagen om nog verder te werken.
Het tragische overlijden van de 16-jarige Noa uit Luik dinsdagvoormiddag op het strand van Oostende laat iedereen verslagen achter. Ook de kustredders, die alles in het werk stelden om de jongen te vinden en te reanimeren, blijven gebroken achter. Hoe is dit in godsnaam kunnen gebeuren? “De strandredders hebben hun uiterste best gedaan om alle personen te helpen. Zij hebben twee jongemannen uit het water kunnen halen. Jammer genoeg mocht het voor de derde persoon niet meer baten”, klinkt het bij An Beun van de West-Vlaamse kustreddingsdienst. “Er is een fenomeen in zee dat mensen uit het binnenland meestal onderschatten.”
“Er is een fenomeen in zee dat mensen uit het binnenland meestal onderschatten”
Dinsdag 13 augustus zal voor velen voor eeuwig in het geheugen gegrift staan. Zoals ook maandag zochten heel wat mensen van het binnenland opnieuw de verkoeling van de zee op. Onder hen ook drie jongens uit Herstal, Luik. De vrienden, twee broers van 16 en 17 jaar en hun vriend Noa Spits (16), hadden besloten een dagje naar Oostende te komen om te zwemmen in de Noordzee. De zon scheen en de zee lag er rustig bij. Samen besloten de vrienden omstreeks 11 uur een plons te wagen in de bewaakte zone, ter hoogte van de Louisastraat in Oostende. Daarna begaven ze zich richting de strekdam en raakten ze in moeilijkheden.
Ongeloof
De redders van dienst hadden gezien dat de zwemmers het moeilijk kregen en grepen meteen in. De twee broers konden door hen heel snel uit het water gehaald worden. Alleen bleek Noa vermist. Er werd meteen een grote zoekactie op poten gesteld. Duizenden andere badgasten hielden meer dan een uur hun adem in terwijl 15 redders, zes reddingsboten, twee zoekschepen, een marineschip van de zeemacht en een helikopter op zoek gingen naar de vermiste jongen. Meer dan een uur later, omstreeks 12.15 uur, klonk een fluitsignaal: Noa was gevonden. De volledige zoekpartij stevende op de jongen af. Een deel van het strand en de westelijke strekdam werd afgezet zodat de hulpdiensten hun werk konden doen. Noa werd nog gereanimeerd, maar jammer genoeg kwam alle hulp te laat.
“De strandredders die hier vandaag op post stonden hebben hun uiterste best gedaan om alle personen te helpen”
Na het vertrek van de ambulance werd het akelig stil op het strand. Niemand leek te kunnen vatten wat er net gebeurd was. Enkele redders die meegelopen hadden tijdens de zoekactie vielen elkaar huilend in de armen. Hoe had dit kunnen gebeuren? Bedroefd en in de war, trokken de redders zich terug in de reddingspost tegenover het Kursaal. Niet veel later kwam ook An Beun van de West-Vlaamse kustreddingsdienst toe. “We zijn samengekomen en hebben gepolst of alles gegaan is zoals het moest gaan. De strandredders die hier vandaag op post stonden hebben hun uiterste best gedaan om alle personen te helpen. Zij hebben twee jongemannen uit het water kunnen halen. Jammer genoeg mocht het voor de derde persoon niet meer baten”, duidt An. “De drenkelingen zijn meteen opgemerkt geweest door de strandredders. Hulpverlening is onmiddellijk in gang geschoten. Op het strand gekomen kregen de redders te horen dat de derde persoon van de groep eigenlijk meteen kopje-onder was gegaan. De redders zijn meteen opnieuw het water ingegaan om die derde persoon te zoeken. Jammer genoeg hadden we vandaag met een drenkeling te maken”, gaat An verder.
Zandbanken
Hoewel de redders volgens het boekje hebben gehandeld, blijven veel van hen verslagen achter op het strand. Het valt te lezen in hun bedroefde ogen: hoe is dit kunnen gebeuren? “De jongens in kwestie zwommen heel keurig in de toegelaten zwemzone onder toezicht van de redders. Ze waren in een gezelschap van drie, iets wat we ook altijd aanraden aan badgasten. We vrezen dat ze zich hebben laten verrassen door een zandbank iets verder in zee. Misschien dachten ze nog te kunnen staan. Als je dan een golf over je heen krijgt en in een dieper stuk van de zee belandt, kan je snel in de problemen geraken. De natuur is zo onvoorspelbaar”, vertelt An.
Jammer genoeg is de jonge Noa niet het eerste slachtoffer van de Noordzee. Een maand geleden liet ook de 17-jarige Reza het leven tijdens een zwempartij in zee. “Zandbanken blijven een onbekend gegeven voor veel mensen. De meeste mensen uit het binnenland zijn hiermee niet vertrouwd. Men gaat ervan uit dat ze veilig kunnen staan, maar moeten tot de vaststelling komen dat het eigenlijk niet zo veilig is”, duidt An. “Als we vandaag naar de zee kijken, zien we een mooie, vlakke en kalme zee. Je zou denken dat er geen vuiltje aan de lucht is, maar onder het water zitten enorme hoogteverschillen, zoals dus zandbanken en diepe kellingen. De meeste incidenten bij mensen die in paniek slaan of in de problemen komen in het water, hebben veeleer te maken met die onverwachte zandbanken.”
Verlies
Het treurig verlies van dinsdag valt het reddingsteam heel zwaar. “We weten dat de redders hun werk hebben gedaan. Ergens weten ze dat hen niets te verwijten valt, maar het blijft een moeilijke situatie voor hen om te verwerken. Zij werden met een heel heftige situatie geconfronteerd”, zegt An. “We gaan diegenen van het team die het nodig hebben natuurlijk bijstaan. Zij zullen psychologische hulp krijgen van Stad Oostende. De Oostendse redders zijn een heel hecht team. Ze vinden ongelooflijk veel steun bij elkaar. De redders die in dienst waren, worden vandaag opgevangen om het allemaal een plaats te kunnen geven.”
De dienst slachtofferbejegening van de lokale politie zorgt voor de nodige ondersteuning, voor de betrokkenen en de strandredders. De Oostendse redders zijn nog te aangeslagen van wat er gebeurd is en konden ons nog niet te woord staan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
