De 20-jarige Sander B. uit Brugge heeft zijn leven wellicht te danken aan vier mountainbikevrienden uit Oostende en een student verpleegkunde uit Sijsele. Zij zijn vooral blij dat ze konden helpen. De jongeman zeeg zondagmorgen uit het niets neer tijdens het fietsen en bleef roerloos liggen. De achterop komende fietsers startten meteen met de reanimatie. “We hebben zeker twintig minuten gereanimeerd voor de hulpdiensten er waren”, klinkt het.
Vier mountainbikers uit Oostende en een student uit Sijsele. Zij redden zondagmorgen samen het leven van Sander B. (20) uit Brugge. Die was samen met een kameraad gaan mountainbiken, toen het in de Zilverstraat in Zerkegem (Jabbeke) fout ging. De sportieve twintiger zeeg plots neer. Hij viel in een prikkeldraad en bewoog niet meer. Zijn vriend belde de hulpdiensten, maar die hadden nog een eind te gaan naar het afgelegen stuk.
Sander B. mocht van geluk spreken dat andere mountainbikers niet veraf waren. De eerste was Warre Vandecasteele (25) uit Sijsele. Hij studeert verpleegkunde, maar had nog nooit iemand gereanimeerd. “Ik reed vlak achter hem”, vertelt Warre. “Ik twijfelde om hem in te halen, maar deed dat uiteindelijk niet. Plots reed hij de prikkeldraad in en bleef hij liggen. Ik heb hem er uit gehaald en probeerde zijn polsslag te nemen. Maar die was er niet. Ik ben beginnen reanimeren, voor de eerste keer in mijn leven. Ik was wel blij dat er nadien iemand bij kwam met meer ervaring.”
Het ging om Johan Brissinck (46) uit Oostende. Hij was ook met drie vrienden een ritje aan het maken. De man was in zijn jeugd jarenlang redder en kreeg recentelijk ook enkele EHBO-cursussen. “Ik ben hoofd van de technische dienst in de haven van Oostende. Daar dragen we veiligheid ook hoog in het vaandel. Bovendien is de voorzitter van onze wielerclub De Eastenders een hartchirurg. Vorig jaar kregen we nog een workshop reanimeren. Je hoopt dat je die nooit moet toepassen, maar dat was zondag plots wel het geval. Ondanks al die jaren op het strand als redder was het ook voor mij de eerste keer.”
Toen de Oostendse vrienden toekwamen lag Sander al in de wei. Hij had geen pols meer. Johan en Warre begonnen samen de reanimatie. Twintig minuten lang deden ze er alles aan om de jongeman terug te halen. “Hoe lang het duurde, hoorde ik pas nadien”, zegt Johan. “Op dat moment zit je vol adrenaline. De hulpdiensten arriveerden uiteindelijk en hebben het overgenomen. Dat ons werk cruciaal was? Misschien wel. Die eerste minuten zijn toch heel erg belangrijk in zo’n geval. Maar ik ben vooral blij dat we konden helpen. Pas nadien ben ik beginnen beseffen wat er precies gebeurd is.”
Sander zelf werd naar het ziekenhuis overgebracht en een tijdje in kunstmatige coma gehouden. Dinsdagmiddag ontwaakte hij. Zijn moeder kon al even bij hem, maar hij is nog erg verward. De dokters ontdekten een aangeboren hartafwijking. Het is afwachten of de jongeman iets aan het voorval zal overhouden. “Mijn wereld staat al enkele dagen stil. Maar we moeten blij zijn dat hij er nog is. En we bekijken het nu dag per dag. Ik weet enkel dat hij een heel goeie engelbewaarder heeft gehad omdat ze zo snel gehandeld hebben. Dat heeft mogelijk zijn leven gered”, zegt mama Ann. Zij is van plan om de redders van haar zoon te contacteren als alles wat op zijn plooi valt. (TL)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier