Op de eerste tropische dag van het jaar moest de brandweer een oververhit dak inspecteren na een melding van brand in het West-Vlaamse Geluwe. “Ik viel net niet flauw en kon nog op tijd de collega’s waarschuwen”, zegt Wannes Rabaey (29), een beginnende brandweerman.
“Zopas 30,4 graden in Ukkel. Eerste tropische dag daar dit jaar.” Dat verkondigde weerman David Dehenauw dinsdag op het sociale medium X om 14.51 uur. Vijf minuten eerder werd Brandweer Westhoek opgeroepen voor een ‘brand gebouw’ in een wijk in het West-Vlaamse Geluwe. “Ik rook een indringende geur die me deed denken aan kortsluiting”, zegt Frans Degroote (68), die er woont in de Emiel Huysstraat. “Toen ik het luik van de zolder opende, kwam direct een soort nevel naar beneden en ik voelde een enorme warmte. De elektriciteit was er uitgevallen. Ik probeerde nog te gaan kijken met de zaklamp, maar ik moest terug want de hitte was niet te doen. Ik dacht dat het brandde.”
Met helm en uitrusting trotseerden de brandweerlieden de hitte in de zolder en op het dak. “Ik had gevraagd om niet onmiddellijk te blussen als het kon”, aldus Frans. “Er stond wel wat materiaal op zolder en het is een houten plafond, dus bluswater zou heel wat schade veroorzaakt hebben. De brandweer ging kijken, maar kon de oorzaak niet meteen vinden.”
Onwel
Intussen begon de hitte haar tol te eisen. “Op een bepaald moment begon ik van mezelf te draaien. Ik viel net niet flauw en kon nog op tijd de collega’s waarschuwen”, vertelt Wannes Rabaey (29), een beginnende brandweerman. “Nu heb ik een liter water binnen en gaat het beter. Door tijdig te drinken en af te wisselen onder de manschappen moeten we deze hitte doorstaan. We zijn er om te helpen, warm of niet. Wanneer anderen weglopen, gaan wij er naartoe.”
“Het was er zeker 50 graden en we wisten dat het een zware klus zou worden, maar iemand moet het doen”, stelt Chris Pype (59), al 37 jaar bij de brandweer. “De rookontwikkeling bemoeilijkte de interventie, zeker in het begin. De liters dropen eraf onder de beschermende kledij. Na een inspanning van een twintigtal minuten moest ik even ventileren in de schaduw om af te koelen. Met onze mengelmoes van jonge en ervaren gasten lukte het om alles in zware omstandigheden tot een goed einde te brengen.”
Frings toe
“Ja het is warm, maar ik heb het nog warmer geweten”, relativeert luitenant Luc Dorme (67). “In het geval van een zware brand hadden we veel meer water nodig, om te blussen en zeker ook om te drinken. Op de zolder moesten we bijna sluipen om overal bij te geraken, dat maakte het extra warm. Dit was wellicht mijn laatste interventie: vanaf 1 augustus ben ik met pensioen. Ik was sinds mijn 18 jaar bij de brandweer, dus bijna een halve eeuw. Ik heb het altijd graag gedaan, maar moest ooit eens de frings toe doen hé. Ik zou niet graag hebben dat ze straks spreken over ‘die ouden’.”
Ontploffing?
“Ik bewonder de brandweer. Met zulke dikke pakken in deze hitte werken, onvoorstelbaar”, vindt Frans. “Er werd eerst gedacht aan kortsluiting, dan aan de zonnepanelen waarvan één werd ontkoppeld, maar uiteindelijk bleken het de zonnecollectoren en zonneboiler. Ze zijn 15 tot 20 jaar oud. De boiler benadert bij zo’n weer 100 graden en de nevel in de zolder bleek geen rook maar stoom. Door de hitte begon de bedrading te smelten, wat leidde tot die indringende geur en kortsluiting. Als ik niet thuis was… Een ontploffing is misschien overdreven, maar er zou serieus meer schade zijn. We mogen blij zijn dat de brandweer altijd klaarstaat voor ons.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
