Behoort de streek rond Kortrijk tot de bosarmste van Europa, dan hebben we er met het Preshoekbos wel een groene long bijgekregen die inmiddels bijna zo groot is als het Gaverdomein. En die pluim mag Jan Allegaert (61) op zijn hoed steken, de boswachter die met pensioen gaat en met Ralph Vandaele (37) een even gedreven opvolger krijgt.
Jan en zijn poulain Ralph Vandaele blijken twee sympathieke gasten te zijn die zichzelf omschrijven als pragmatische ‘groene jongens’ die het belangrijk vinden goed te kunnen samenwerken met de landbouwsector. Het gesprek vindt plaats bij Ralph thuis in Stasegem maar voor de foto is afgesproken aan het Preshoekbos, dat zich op grondgebied Kortrijk en Menen bevindt. Wat Jan daar tot stand heeft gebracht, is dan ook iets om trots op te zijn. Eind jaren 90 was de bosoppervlakte daar amper 40 hectare groot, vandaag 169. Daarmee steekt het Preshoekbos stilaan De Gavers naar de kroon, het domein dat 192 hectare groot is en dé groene long in de streek.
Kan het Preshoekbos groter worden dan het Gaverdomein in Deerlijk en Harelbeke?
Jan: “Volgens het ruimtelijk uitvoeringsplan (RUP) van 1999 kan het ruim 250 hectare groot worden. Dan is dat de grootste bosoppervlakte in het arrondissement Kortrijk, maar zover zijn we nog niet. Daar zal nog heel wat onderhandelingswerk voor nodig zijn. Dat wordt dan de opdracht voor Ralph die me straks definitief opvolgt.”
Hoeveel bos heb je in die twintig jaar dat je aan zet was in totaal kunnen realiseren in de regio?
Jan: “Dan spreken we toch de laatste twintig jaar over 210 hectare natuurinrichting waarvan 180 hectare bos in de Leiestreek, al is het gebied dat ik beheer een stuk ruimer dan het arrondissement Kortrijk.”
Ralph je zal je schrap moeten zetten om het even goed te doen als je voorganger.
Ralph: “Daar ben ik me goed van bewust. Mijn opdracht zal er ook een stuk anders uitzien omdat ik toch in hoofdzaak ‘natte’ natuur zal moeten creëren als buffer tegen de effecten van de klimaatverandering. Het gaat om 500 hectare in de Leievallei, verspreid over 15 verschillende deelgebieden tussen Deinze en Wervik. Als ik op het einde een vergelijkbaar resultaat zal kunnen bekomen als Jan zal ik een gelukkig mens zijn.”
Jan heb ik het goed dat een boswachter nu meer dan ooit een ondernemer is die anderen moet meekrijgen in zijn verhaal?
Jan: “Dat klopt. We zijn verantwoordelijk voor een aantal bossen in een ruim gebied. Die moeten we ook beheren maar alleen is dat niet mogelijk. Ook de hulp van die paar arbeiders waarop we een beroep kunnen doen, volstaat niet. We steunen eigenlijk in hoofdzaak op werknemers van sociale werkplaatsen en op vrijwilligers die we via het verenigingsleven of scholen warm moeten maken om bijvoorbeeld mee te helpen bij het aanplanten van jonge boompjes. Goed kunnen organiseren en communiceren is dus van groot belang. Daarbij moeten we het evenwicht tussen ecologie en recreatie goed bewaken, wat niet gemakkelijk is.”
“We moeten er voor zorgen dat we iedereen mee krijgen in het verhaal”
Ralph: “Terwijl het belangrijk is dat we recreatiemogelijkheden voorzien in bossen. Dat moet een plek zijn waar ook kinderen kunnen spelen. Zo behouden ze het contact met de natuur, wat toch heel belangrijk is.”
Zijn jullie altijd ‘groene’ jongens geweest?
Jan: “Ik noem ons liever pragmatische ecologisten die er voor zorgen dat we iedereen mee krijgen in het verhaal, ook de landbouwers. Ik herinner me de periode toen de Vlaamse overheid pas het gebied van bestemming had gewijzigd waarop het Preshoekbos inmiddels voor een serieus stuk ontwikkeld is. De boeren voelden zich toen heel erg bedreigd. Ik mag toch zeggen dat we door veel te onderhandelen de vijandigheid hebben kunnen doen verdwijnen en dat er nu een goede band is met hen. Een deel van de landbouwers staat zelfs mee in voor het beheer.”
Ralph, je bent dertien jaar geleden onder de hoede van Jan van start gegaan. Hoe kijk je naar hem?
Ralph: “Met heel veel respect, want Jan is voor mij een echt voorbeeld. Ik waardeer hem om diverse redenen maar zijn straffe visie op landschapsinrichting is er misschien wel de belangrijkste van. Al heeft hij me ook geïnspireerd met zijn pragmatische ingesteldheid, zijn luisterend oor en het feit dat hij echt te midden van de mensen staat.”
Tot slot, wat doen jullie als het werk er op zit?
Ralph: “Mijn vrouw en ik doen niets liever dan met de kinderen te kuieren in de natuur. Het is toch zo mooi om de verwondering op hun gezichten te zien als ze voor het eerst een edelhert opmerken, zoals onlangs in de Ardennen.”
Jan: “Ook ik ben een natuurmens. Nog even inpikkend op wat Ralph zegt. Ik vind dat wij in onze functie altijd een beetje kind moeten blijven zodat we met kinderlijke verwondering en nieuwsgierigheid naar alles rondom ons kunnen blijven kijken.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
