Tussen de smienten en kolganzen die in De Blankaart overwinteren blijkt het natuurgebied nu ook een trekpleister voor de Chinese wolhandkrab. Guido Vandenbroucke, conservator van De Blankaart, schrok zich een hoedje toen hij maandagavond plots zo’n gigantische krab gewoon over de weg en in zijn tuin zag lopen. Wat doe je als je zo’n griezel tegenkomt? Brengt de krab de waterproductie in het nabijgelegen Spaarbekken in het gedrang? Wij zochten de antwoorden.
Dat talrijke vogels in het natuurgebied De Blankaart in Woumen bij Diksmuide overwinteren, is algemeen geweten. Dat ook de Chinese wolhandkrab de weg richting de broeken vindt, is nieuw. “Het is de eerste keer dat ik zo’n dier hier spot”, geeft Guido Vandenbroucke toe. Hij is al jaren conservator van De Blankaart en woont ook vlakbij het natuurgebied. “Hoe het komt dat die krab de weg naar Woumen heeft gevonden, weet ik niet maar toen ik maandagavond rond 21 uur ging wandelen zag ik ze plots over de weg lopen vlakbij het Spaarbekken. Er was er zelfs al één plat gereden. Die exoot hoort hier eigenlijk niet thuis, maar ik maak me geen zorgen over de fauna en flora in De Blankaart. Een wolhandkrab vindt zijn voeding vooral in het water. Ze eten niet van het groen en ook de veestapel laten ze links liggen hoewel ze zich wel over het land en door de weides kunnen begeven.”
De Watergroep runt het Spaarbekken waar het water oppompt en stockeert. Daar maken ze zich voorlopig geen zorgen. “In onze zeven hebben we inderdaad die krabsoort al gezien, maar schade heeft die nog niet toegebracht. We zullen die dan ook nog niet verdelgen en hopen dat ze op natuurlijke wijze zullen verdwijnen”, reageert woordvoerder Kathleen De Schepper.
Veelvraten
En dat zou wel eens goed kunnen, voorspelt wetenschapper en marien bioloog Francis Kerckhof. “De Chinese wolhandkrab is nu bezig aan zijn trek. Ze doen dat in grote getale, soms wel met een paar duizend in één keer. Meestal zie je die niet, omdat ze zich onder water voortbewegen. Als hun weg belemmerd wordt, zoals door een sluis bij het Spaarbekken, dan komen ze uit het water en zoeken ze hun weg over land. Hun eindbestemming is de IJzermonding waar ze zich zullen voortplanten vooraleer ze opnieuw het binnenland intrekken. Het zijn straffe dieren, maar agressief zijn ze niet. Je moet natuurlijk niet jouw hand in hun scharen stoppen maar als je ze met rust laat, zullen ze niets doen. Tref je ze in pakweg de garage, zoals recent in Zandvoorde, neem ze dan gewoon op en zet ze buiten. Giftig zijn ze helemaal niet, want in China eten ze de wolhandkrab zelfs op. Reigers zullen er een lekker hapje aan hebben. Ze trekken inderdaad vooral ’s nachts. Ze zien er misschien gevaarlijk uit maar zijn het niet.”
Die krabsoort zit trouwens al heel lang in ons land. “Sinds 1933 om precies te zijn”, geeft Kerckhof nog mee. “Vermoedelijk zat er een larve van de wolhandkrab in ballastwater en vond ze zo de weg van het Verre Oosten naar Europa. Ze leeft in rivieren en plant zich voort waar zout en zoet water in elkaar overlopen zoals de IJzermonding. Hun massale trek is indrukwekkend. Het zijn veelvraten. Door de verbeterde waterkwaliteit zit hun soort in een opmars. Wist je trouwens dat China zijn Chinese wolhandkrab vanuit Europa invoert omdat de waterkwaliteit bij hen te slecht is?” (GUS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
