Blankenberge zoekt duurzame oplossing voor spreeuwenoverlast: “Het probleem verlegt zich telkens”

© WK
Wim Kerkhof
Wim Kerkhof Medewerker KW

Zijn het niet de meeuwen, dan wel de spreeuwen die voor overlast zorgen aan de kust. Op Uitkerke zien ze ze letterlijk vliegen, en wel met duizenden tegelijk. Bewoners en handelaars luiden de alarmbel over de stinkende uitwerpselen die de vogels overal achterlaten. “Soms is de geurhinder hier echt niet meer te harden.”

De wandelpaden in het park rond de Sint-Amanduskerk liegen er niet om: die zien wit van de vogeluitwerpselen. Spreeuwen, zo blijkt. Al jaren teisteren de gevederde vriendjes bewoners en handelaars uit de Zwarte Leeuwstraat en Kerkstraat. “Ze komen hier overnachten in de bomen”, zegt Bart Laforce van café St. Amand.

“Met vele duizenden zijn ze, best wel spectaculair om ze hier ‘s avonds te zien landen. Spreeuwen zijn echte luchtacrobaten.” “Wel een indrukwekkend beeld inderdaad, als ze hier ’s avonds in groten getale neerstrijken. Eén zwarte, zoemende wolk. Je voelt echt de luchtverplaatsing. En als ze ’s ochtends weer vertrekken, is het net alsof er een Tupolev over komt gevlogen”, zegt ook Ronny Vande Pitte.

Stank

Tot daar echter de positieve kant van het verhaal. De Uitkerkenaars zijn de vogeltjes liever kwijt dan rijk. “Wij kunnen ‘s zomers niet meer met onze ramen open slapen omdat die uitwerpselen zo’n stinkende geur veroorzaken. Vooral na een regenbui, als de zon uitzit, komt er een doordringende geur vrij”, zegt Jan Delanghe.

“Om nog te zwijgen van de vuiligheid: auto’s, gevels, zonnepanelen, alles zit elke morgen onder een laag drek. Als je buiten op je terras wil zitten, moet je eerst je stoelen afkuisen. Soms lijkt het wel of er een bombardement heeft plaatsgevonden”, zegt Annie Driessens.

Saskia Quicke heeft er haar beenhouwerij rechtover. “Wij zijn het beu om ons steeds weer te moeten verantwoorden bij onze klanten. We kuisen elke dag de stoep voor onze deur, maar onze luifel krijgen we ondertussen niet meer helemaal proper. Dat geeft geen goede indruk hé, en het houdt ook nooit op. De veertjes van die vogels waaien zelfs tot in onze slaapkamer”, zucht ze.

Levensgevaarlijk

“Als ‘t nat ligt maken die uitwerpselen de wandelpaden in het park bovendien spekglad”, vult Bart Laforce aan. “Levensgevaarlijk is dat, zeker voor de vele oudere bewoners op Uitkerke. Hier passeert trouwens ook elke morgen veel schoolgaande jeugd. Het stadsbestuur heeft al van alles geprobeerd om de overlast in te dijken, maar dat zijn telkens maar lapmiddeltjes.”

Zo zouden volgens Ronny Vande Pitte de bomen dringend eens gesnoeid moeten worden. “Het bladerdek is gewoon veel te dik nu. De uitwerpselen blijven daardoor in de bomen hangen tot een regenbui alles naar beneden wast en die ammoniakgeur weer vrijkomt”, zegt hij. “Als je natuurlijk de omliggende bomen wél snoeit, drijf je al die vogels in het beschutte bladerdek voor onze deur. Het is die enorme concentratie spreeuwen die voor overlast zorgt.”

Nep-oehoes

De nep-oehoes die het stadsbestuur vorig jaar liet plaatsen, hebben volgens de buurtbewoners nog maar weinig effect. “Ook daarvoor is het bladerdek gewoon te dik geworden. Die uilen zijn haast niet meer te zien. Eens deftig snoeien zal dus waarschijnlijk de beste remedie zijn, of anders moeten ze van stad eens elders gaan kijken hoe ze het aanpakken? Er zijn immers nog steden met overlast. Dat gratis concert door duizenden spreeuwenkeeltjes, daar kunnen wij best mee leven. Maar die uitwerpselen zijn echt wel een probleem. Wie daarmee in aanraking komt, kan trouwens een infectieziekte oplopen. De leefbaarheid van onze deelgemeente wordt hier dus aangetast”, aldus nog Ronny Vande Pitte.

De overlast is niet nieuw. Tien jaar geleden al klaagden buurtbewoners over de spreeuwenkolonie die tussen begin mei en eind oktober elke avond in het parkje neerstrijkt. “Drones, een valkenier, luidsprekers in de bomen; er is in het verleden al van alles geprobeerd”, zegt schepen voor Leefmilieu Jurgen Content (Vooruit).

“Drones, een valkenier, luidsprekers in de bomen; er is in het verleden al van alles geprobeerd”

Hij is zich ervan bewust dat ook de nepuilen niet dé oplossing zijn. “Het probleem verplaatst zich dan gewoon. Nu, het probleem is bekend en we zijn er wel degelijk mee bezig. De bomen rond de Sint-Amanduskerk staan op het snoeiplan voor dit najaar, en ondertussen werd een nieuw experiment opgestart met een soort megafoon die angstgeluiden van spreeuwen produceert.”

“De eerste resultaten waren veelbelovend, maar het valt nog af te wachten of de spreeuwen daardoor ook daadwerkelijk een andere slaapplaats zullen gaan zoeken. Probleem is dat zo’n toestel manueel bediend moet worden, en daar hebben we tijdens de zomermaanden de mankracht niet voor. Vergeet niet dat onze diensten in juli en augustus de handen al meer dan vol hebben.”

“Maar als er buurtbewoners zijn die zich hiervoor in beurtrol zouden willen engageren, kan dat zeker eens bekeken worden”, klinkt het.

Natuurminnend

De besmeurde wandelpaden rond de kerk worden volgens Content minstens om de twee weken afgespoten. “Net als het bushokje aan de kerk, dat altijd onder de vogelpoep zit. Het probleem met de spreeuwenplaag, is dat het probleem zich altijd weer zal verleggen. In het ideale scenario zoeken de vogels hun slaapplaats in de Uitkerkse polders, waar ze zich overdag meestal ophouden. Maar daar hebben ze hun natuurlijke vijand: de ransuil”, klinkt het.

Ronny Vande Pitte benadrukt dat ze in Uitkerke niks tegen de spreeuwen op zich hebben. “Uitkerkenaars zijn natuurminnende mensen, hé. We hopen gewoon op een diervriendelijke oplossing voor de overlast, die nu al jaren aanhoudt.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier