Sinds hun intrede in De Blankaart verwierven de verliefde zeearenden Paul en Betty de status van BV’s. De bekende vogels zijn vernoemd naar minder bekende Vlamingen: de overleden Paul Kempynck (79) en zijn vrouw Betty Daenen, die op haar 91ste trots terugblikt op het pionierswerk van haar familie. “Deze vogels zouden mijn man zielsgelukkig gemaakt hebben.”
“Als dit minuscuul gebaar het enige zou zijn dat wij hier bewerkstelligen, dan heeft ons leven zin gehad.” Betty Daenen leest voor uit haar handgeschreven brief aan de zeearenden die vorig jaar neerstreken in natuurgebied De Blankaart bij Woumen. Ze bouwen er nu een nest voor het verhoopte eerste Belgisch broedgeval in eeuwen. De brief is haar symbolisch en persoonlijk eerbetoon aan de “majestueuze” roofvogels, die genoemd zijn naar Betty en haar overleden man Paul Kempynck.
“Uit dankbaarheid aan de laatste eigenaars van het kasteel, de grote Blankaartvijver en het moeras”, zegt Guido Vandenbroucke, conservator van natuurgebied De Blankaart. “Dankzij Paul, Betty en hun familie kon daar in de jaren ‘50 een natuurontwikkelingsproject van start gaan. Ze verkozen destijds natuur boven het grote geld.”
Geen pretpark
“Er werd verkocht voor een appel en een ei. Voor een pretpark zouden we meer geld gekregen hebben, maar onze familie is diep overtuigd van de waarde van natuur”, vertelt Betty die sinds 1960 woonde in een villa bij het kasteelpark van De Blankaart, ook na het overlijden van haar man Paul in 2012. Tot ze vorig jaar verhuisde naar een serviceflat aan de Handzamevaart in centrum Diksmuide.
“Maar De Blankaart blijft dichtbij”, wijst Betty naar het wandtapijt boven haar zetel. Dat is een authentiek oud Doorniks tapijt van het gebied.” Aan haar deur hangt een tekening van een arend. “Een van onze kinderen heeft dit ooit gemaakt. Die was te mooi om weg te doen en het leek me passend om ze nu uit te hangen.”
Zielsgelukkig
“Deze vogels zouden mijn man zielsgelukkig gemaakt hebben”, weet Betty. “In welke eeuw zijn deze vogels hier nog geweest? Ik weet het niet. Hun komst is een sensatie, zeker onder natuurliefhebbers. Tijdens mijn jeugdjaren bij de Scouts zongen we over deze vogel: ‘wij zijn de heersers der aarde, de koningen van de zee’. Ik schrok aanvankelijk, maar ben intussen zeer vereerd dat mijn naam gebruikt wordt voor het vrouwtje. Uiteindelijk ben ik slechts een aanhangsel van de familie die het financiële offer bracht voor natuurbescherming avant la lettre.”
Laatst levende link
Betty is wel een van de laatst levende linken. “We nodigen haar zeker uit op de geboorteborrel voor het eerste broedgeval”, aldus Guido. “Via de zeearenden worden Paul en Betty vereeuwigd. We zetten hun werk verder. Momenteel bouwen we ‘villa Betty’, waar ze meer dan 60 jaar woonde, om tot nieuw bezoekerscentrum voor het natuurgebied.”
De 91-jarige dame kon de zeearenden nog niet met haar eigen ogen zien. “Je kan daar geen afspraak mee maken”, lacht ze. “Ik leef liefst nog enkele jaren, maar dat wordt hierboven bepaald.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
