Nergens in Vlaanderen ruimen mensen meer zwerfvuil op dan in onze provincie, blijkt uit recente cijfers. Dat is een pluim op de hoed van de vele vrijwilligers die als Mooimaker de straten proper houden. “Soms rapen we glas op terwijl iets verderop een glasbak staat”, zegt Lieselotte Cooman uit Waregem, die maandelijks op pad gaat met haar gezin.
Mooimakers, dat is dus het woord dat de Vlaamse overheid bedacht heeft voor wie in zijn vrije tijd de straat op gaat om zwerfvuil en ander afval weg te halen. Wat mensen laten rondslingeren, is soms te erg voor woorden, weten Lieselotte Cooman (39), haar man Wouter Baert (39) en hun twee kinderen Loes (9) en Nel (7) inmiddels maar al te goed.
Mooi engagement dat jullie op zich nemen. Is er ook wel eens ergernis om wat jullie zoal vinden tijdens het opruimen?
“Ja dat gebeurt zeker. Zakjes met hondenpoep vinden langs de weg blijft toch erg vies. Sommige eigenaars van honden doen blijkbaar niet de moeite om die in de daartoe bestemde afvalbakken achter te laten. Soms treffen we in de berm zelf vuile pampers met uitwerpselen van baby’s aan. Soms houd je het niet voor mogelijk wat mensen allemaal weggooien.”
Jullie houden de eigen wijk proper, maar ook aanpalende straten. Dat is een groot gebied. Lukt dat allemaal vlot?
“We hebben dat toch een beetje onderschat (glimlacht). We dachten aanvankelijk dat we te weinig omhanden zouden hebben met onze eigen wijk Stuifkouter alleen en dus namen we er ook de aanpalende straten Mussekouter, Hoge Kouter en een stuk van de Baanstknokstraat bij. We dachten dat we dat allemaal relatief vlot voor mekaar zouden krijgen, maar dat is toch niet altijd zo. Zeker vorige maand hebben we meer dan ons werk gehad. Zo zijn we in december driemaal op pad moeten gaan in plaats van één keer. Dat leverde liefst drie volle pmd-zakken en drie volle restafvalzakken op.”
Wat was er aan de hand?
“We hebben flink wat lege blikjes en lege flessen Leffe opgeraapt. In een bepaalde buurt troffen we zelfs een kleine voorraad met kleine lege whiskyflessen aan. Vermoedelijk zijn er toch nog behoorlijk wat mensen die stiekem drinken. Er lag behoorlijk wat gebroken glas, en dat op amper dertig meter van de glasbak. Wouter was zo gedegouteerd dat hij even overwoog om er mee te kappen. Dat mensen dicht bij een glasbak niet eens de moeite doen om tot daar te stappen, daar kan je toch niet bij.”
Maar jullie blijven dapper doordoen. Wat drijft jullie?
“Voor ons maakt dit engagement deel uit van de opvoeding van onze kinderen. We willen dat ze leren dat je afval niet moet laten rondslingeren op straat, maar in de daartoe bestemde zakken moet werpen. Al is het voor ons ook meer dan dat. Die maandelijkse tochten door de wijk ervaren we ook als een fijne gezinsuitstap. Bovendien zijn we in beweging. De meeste bewoners van onze buurt waarderen het ook.”
Voor ons maakt dit engagement deel uit van de opvoeding van onze kinderen
“We merken dat aan de vele opgestoken duimen. De kinderen zelf vinden het enig om met de grijpstok op pad te gaan. Het is via onze jongste dochter Nel dat we er een jaar geleden mee begonnen zijn. Ze had een reportage gezien over Mooimakers op het Vlaamse jeugdjournaal Karrewiet en was daar zo enthousiast over dat we haar niet konden weigeren om ook deel te nemen aan die actie. Ook onze oudste dochter zag dat volledig zitten en dus gaan we nu maandelijks de zondag op pad.”
Milieuorganisaties zeggen dat de overheid beter meer actie zou ondernemen om het wegwerpplastic weg te krijgen. Akkoord daarmee?
“Je kunt daar onmogelijk tegen zijn en we doen thuis zelf een inspanning om – waar mogelijk – plastic verpakkingen te weren en te vervangen door glas. Toch vind ik dat commentaar wel wat makkelijk en een handig excuus om helemaal niets te moeten doen.”
Jullie zijn de actie gestart in volle coronatijd. Hoe hebben jullie die periode ervaren?
“Ik heb het er toch wel stilaan mee gehad. Los van het feit dat ik die mondmaskers grondig beu ben, vind ik het ook vreselijk hoe de polarisatie overal is blijven groeien. Voor- en tegenstanders van vaccins staan bij wijze van spreken met getrokken messen tegenover elkaar. Erg vind ik dat. Ik stel bij mezelf vast dat ik soms heel hard oppas met wat ik zeg in een bepaald gezelschap. Voor je het weet kom je in een discussie terecht die in ruzie eindigt. Zo triest is dat. Hopelijk verdwijnen die overgevoeligheden opnieuw.”
Tot slot. Waar gaan jullie bij voorkeur iets eten of drinken in Waregem?
“Onlangs hebben we echt genoten van wat er op tafel kwam in het Thaise restaurant Big Buddha in de Stationsstraat in Waregem. Als we met de kinderen een hapje gaan eten, doen we dat bij voorkeur in De Treffer in Waregem. Het is er kindvriendelijk en je betaalt er een correcte prijs voor wat je eet.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
