Ieperse klimaatambassadeur botst met stadsbestuur over windmolens A19

Patrick Verbrugge was twee keer voorzitter van de Ieperse milieuraad en werd in 2019 aangewezen als klimaatambassadeur voor Stad Ieper. (Foto TOGH)
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Voormalig voorzitter van de Ieperse milieuraad Patrick Verbrugge kan niet begrijpen waarom het stadsbestuur zich blijft verzetten tegen de komst van twee mega windmolens langs de A19 in Sint-Jan. Volgens hem zijn de plannen van Aspiravi een geschenk uit de hemel voor het behalen van klimaatdoelstellingen. Het stadsbestuur reageert echter door onder meer te wijzen op het gebrek aan draagvlak bij de buurtbewoners.

In september 2020 vroeg Aspiravi een vergunning aan voor de bouw van twee grote windturbines langs de A19 aan de grens met Zonnebeke. Dat lokte meteen protest uit van buurtbewoners, die op begrip konden rekenen van het Ieperse stadsbestuur, dat net als het gemeentebestuur van Zonnebeke een negatief advies verleende aan de vergunningsaanvraag. Niettemin keurde de deputatie van de Provincie West-Vlaanderen de vergunning voorwaardelijk goed in januari 2021, maar het stadsbestuur tekende beroep aan bij Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA). Zij bevestigde de vergunning voor de windturbines eind juni 2021.

Geschenk

“Het is onbegrijpelijk dat het stadsbestuur de windturbines probeert tegen te houden met beroepsprocedures”, zegt Patrick Verbrugge, die twee keer voorzitter was van de Ieperse milieuraad (1991-1993 en 2010-2014). “Dit was een geschenk voor de Ieperlingen want door dit ene project kan de CO2 uitstoot in Ieper met 6 procent verminderen. Hierdoor realiseren we al 12 procent van de beloofde 40 procent tegen 2030. Zowel de milieuraad, de gecoro als de provinciale omgevingsvergunningscommissie gaven positief advies.”

Klimaatambassadeur

Patrick Verbrugge werd in 2019 benoemd tot klimaatambassadeur van de stad Ieper. “In juni besloot ik om als klimaatambassadeur te proberen het stadsbestuur te overtuigen om te stoppen met beroepsprocedures tegen de windturbines langs de A19”, vertelt Patrick, die naar aanleiding van de klimaattop in Glasgow in zijn pen kroop om de urgentie van de windmolens te beklemtonen. “Ik contacteerde de drie fracties in het schepencollege. Vooruit – toen SPA – wilde stoppen met beroepsprocedures en helpen zorgen voor een draagvlak bij de bevolking. De fractieleider van N-VA was overtuigd dat Ieper het project moet steunen, maar kon zijn schepenen niet overtuigen. Tijdens een onderhoud met burgemeester Emmily Talpe beloofde ze dat Open Ieper het zou bespreken in het schepencollege. Achteraf vernamen wij dat het schepencollege al beslist had om toch opnieuw in beroep te gaan. Spijtig dat de burgemeester niet de moed heeft gehad om de argumenten van het schepencollege te bepreken met de klimaatambassadeur.”

Burgerparticipatie

Volgens Patrick zijn er wel veel argumenten om de windturbines wel toe te laten. “De inplanting van de windmolens van Aspiravi voldoet aan de omzendbrief ‘afwegingskader en randvoorwaarden voor de oprichting van windturbines’ van 2014 en iedereen heeft positief advies gegeven. Het voornaamste argument van het stadsbestuur is dat er geen burgerparticipatie zou voorzien zijn. Als we weten dat de aandeelhouders van Aspiravi hoofdzakelijk Vlaamse steden en gemeenten zijn, dan weten we dat de winst van de windmolens terugvloeit naar deze gemeenten en dus naar de burgers. Daarnaast schenkt Aspiravi een deel van de opbrengst van de verkoop van elektriciteit aan een goed doel, momenteel het Kinderarmoedefonds. Voor de twee windmolens in Ieper komt dit neer op 39.000 euro per jaar. Als individuele burgers willen profiteren van de opbrengst van de windmolens kan dat door aandelen te kopen van de coöperatie Aspiravi Samen. Er is wel een verschil met een burgercoöperatie: hier zijn de coöperanten mede-eigenaar van de windmolens, bij Aspiravi Samen is dat niet het geval.”

Landschap

“Een tweede argument van het stadsbestuur tegen de windmolens is dat ze het landschap verstoren. Dit is natuurlijk subjectief. Als we echter weten dat energie welvaart brengt voor een regio zullen we windmolens graag zien. Zij zijn de monumenten van een moderne duurzame samenleving. Als we niet alles uit de kast halen voor het klimaat zullen we binnen enkele jaren moeten binnen blijven bij de airco als de zoveelste hittegolf toeslaat. Dan gaan we spijt hebben dat we de windmolens toch niet verwelkomd hebben. Ondertussen is men in Wervik na 7 jaar uitgeprocedeerd tegen de windmolens en kunnen ze gebouwd worden. In Ieper hebben we geen 7 jaar, het klimaat kan echt niet meer wachten”, besluit Patrick.

Reactie stadsbestuur

De Ieperse schepen van Omgeving Philip Bolle (Vooruit) benadrukt dat hij de grootste waardering heeft voor het engagement van Patrick Verbrugge voor een leefbare wereld. “Alsook voor zijn inzet als gewezen klimaatambassadeur en voorzitter van de stedelijke milieuraad, maar zijn ietwat bittere opmerkingen verdienen nuance”, steekt Bolle van wal. “Het is niet als zou de stad Ieper geen inspanningen doen of gedaan hebben inzake windenergie. Op het bedrijventerrein staan negen windmolens waarmee Ieper zeker zijn intenties onderschrijft met betrekking tot duurzame energieopwekking. Welke van de 300 steden in Vlaanderen doen zoveel beter? Ook staat het bestuursakkoord bol van realistische doelstellingen omtrent klimaatadaptatie en een aantal ervan zijn in volle ontplooiing.”

Voldongen feit

“De stad heeft inderdaad afwijzend gereageerd op de komst van twee grote windmolens, maar niet vanuit een negatieve houding tegenover groene energie. Het bedrijf in kwestie had niet de moed om voorafgaand de aanvraag tot het verkrijgen van een omgevingsvergunning in gesprek te gaan met de stad en de buurtbewoners. We werden voor een voldongen feit gesteld. De aanvraag werd dan ook op een storm van protest onthaald door de omwonenden. De inplanting van nieuwe windmolens op land stuit overal op veel weerstand en dat heeft vele redenen. Los van het feit dat de beste plaatsen voor turbines al zijn ingenomen, ligt de beslissing tot vergunning niet bij de steden, maar bij de hogere overheid die nauwelijks rekening houdt met de lokale argumenten en bezwaren. Diezelfde overheid vertikt het ook om de inplanting van windmolens geografisch te verankeren en te limiteren. Met andere woorden: je weet als stad nooit of een afgeleverde vergunning al dan niet de laatste is. De winstdoelstelling van de aanvragers houdt geen rekening met het omliggende landschap, zichtassen en het terugvloeien van een deel van de winst naar de omwonenden. Het is altijd ‘zij de lusten en de buurt de lasten’.”

Beroep aangetekend

“Vanuit die overtuiging was het dan ook logisch dat de stad consequent beroep aantekende op 25 januari 2021 tegen de beslissing tot vergunning van de provincie West-Vlaanderen. Zolang de hogere overheid geen werk maakt van afgebakende zones aan land waar windenergie kan worden gewonnen, zal de frictie blijven. Het wordt hoog tijd dat men de steden in deze ernstig neemt en stopt met ze voor voldongen feiten te stellen. Constructief samenwerken zal zorgen voor gedragen beslissingen en daar kan het klimaat maar wel bij varen”, besluit Philip Bolle.

Burgemeester Emmily Talpe (Open Ieper) reageert nog door te zeggen dat ze de klimaatambassadeur wel degelijk ontvangen heeft in Auris voor een overleg rond windenergie.

Mensen die Patrick willen steunen met zijn strijd voor de windmolens kunnen hem een steunmail sturen op patrickenmieke@hotmail.com

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier