Geert (56) is plots eilandbewoner: “Als het water nog enkele centimeters stijgt, dan wordt het kritiek”

De woningen van Geert de Bruijne en zijn buren raakten omsingeld door een zee van water en dreigen onder te lopen door het hoge peil van de IJzer in Lo-Reninge. “Kaarsjes branden en vingers kruisen, meer kunnen we niet doen.”

Zijn bootje ligt klaar, maar Geert de Bruijne (56) gebruikt het nog niet. Voorlopig doorwaadt hij de ondergelopen broeken met een regenbroek tot boven zijn middel. Het nieuwe huurhuis van Geert en zijn partner bevindt zich op de Waterhoek in Lo-Reninge en het landelijk weggetje langs zijn voordeur loopt door overstromingsgebied en is nu over een afstand van honderden meter volledig ondergelopen.

Verrast

“Met de wagen kan ik er niet meer door, het water staat intussen een kleine meter hoog”, zegt de man, die er pas enkele maanden woont. Zijn wagen staat geparkeerd op ‘het vasteland’. “Anders was hij nu rijp voor de schroothoop. Ik was verwittigd dat hier wel eens een hoge waterstand kon ontstaan, maar dat het zo snel en zo hoog zou stijgen? Ik ben verrast.”

Kritiek

De brandweerlui die hem met een tractor en bootje te hulp schieten met zandzakjes, zijn minder verrast. “Het is typisch: als het overstroomt in Watou en Roesbrugge, dan loopt het hier een paar dagen later ook onder”, stelt brandweerkapitein Guido Snick die de tractor navigeert op het weggetje dat onzichtbaar werd door het water. “Kijk, zie je de stroming in die richting. Dat duidt erop dat er nog water bij komt. We zijn hier wel wat gewoon. Toch is het zeer snel gegaan. Als het waterpeil nog enkele centimeter stijgt, dan wordt het kritiek.”

Visserspak

“Kaarsjes branden en vingers kruisen, meer kunnen we niet doen”, aldus Geert. “Voorlopig kregen we nog geen water binnen en we hopen dat zo te houden. Afgescheiden van de wereld? Ik wandelde deze namiddag nog naar mijn auto met mijn visserspak dat waterdicht is tot onder mijn oksels. Ik beschouw het als wat extra beweging. Of ik nu zal verhuizen of een andere woning zoeken? Vandaag toch zeker niet. Gelukkig is de brandweer hier om alle ramen en deuren te beveiligen met plastiek en zandzakjes.”

Geert hielp de brandweer waar hij kon en liet de moed allerminst zakken. “Ik krijg melding op mijn telefoon dat mijn pakje geleverd is, dat zou ik wel eens willen zien”, lacht hij. Even later voert het bootje van de brandweer zijn partner tot aan de voordeur. “Het pakje was aangekomen bij de buren”, zegt ze. “Als de brandweer hier niet was met het bootje, ging ik wel te voet hoor. Mijn kledij is erop voorzien.”

Thuis blijven van werk

Verder op de Waterhoek ligt nog een woning die afgescheiden is van de buitenwereld. “Daar woont een koppel met hun dochter die vandaag moesten thuis blijven van hun werk omdat ze niet meer weg kunnen met de wagen”, aldus Snick. “Blijven deze mensen in hun woning of worden ze geëvacueerd? Daar is nog geen beslissing over. Het is moeilijk te voorspellen of deze situatie nog verslechtert en hoe lang het waterpeil zo hoog blijft. Het doet denken aan de overstroming van twee jaar geleden: toen moesten we hier een kanovaarder evacueren.”

Werk aan de winkel

“Dit is dramatisch en de frequentie van zulke calamiteiten verhoogt sterk”, stelt burgervader Lode Morlion (Dynamisch), die de situatie ter plaatse kwam bekijken. “Zelfs de landbouwers in de buurt vertellen me dat er iets verandert: ze zien water op landerijen die normaal nooit onderlopen. Dat is frappant en erger dan de IJzervlakte die nu en dan onderloopt zoals we ooit gewoon waren. We moeten verder inzetten op ontharding en werken aan het debiet van de IJzer, onder meer via baggerwerken. Tal van lokale waterlopen monden uit in de IJzer die loopt van de Franse grens tot Nieuwpoort. Er is werk aan de winkel.” (TP)