Kustbewoners voelen zich gezonder dan bewoners van het binnenland. Dat hoeft niemand te verbazen, maar een nieuwe studie van het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ), de Universiteit Gent en de Britse Universiteit van Exeter bevestigt het cliché. Daniël Van Goethem (68) en Martina Smet (63) kunnen het alleen maar beamen. “We ondervinden aan den lijve dat de lucht hier veel beter is”, zegt het ‘aangespoelde’ koppel.
De studie van het VLIZ toont aan dat wie aan de kust woont zijn of haar algemene gezondheidstoestand hoger inschat dan bewoners uit het binnenland. Wie minder dan 5 km van de zee woont, geeft zichzelf een gemiddeld hogere score voor ‘algemeen gezondheidsgevoel’ dan wie in het binnenland vertoeft. Daniël en Martina woonden hun leven lang in Melsele, in de buurt van Linkeroever in Antwerpen. Vanuit hun raam van het huis waar ze woonden, zagen ze de schoorstenen van de petrochemische industriezone rond Linkeroever. Tien jaar geleden kwamen ze in Oostende wonen. “Toen we in Melsele woonden, hadden we daar eigenlijk weinig tot geen last van. We wisten ook van niet beter”, opent Daniël, die als boekhouder werkte voor hij twaalf jaar geleden met brugpensioen ging. Martina werkte dan weer als poetsvrouw in een school en geniet nu samen met haar man van haar pensioen.
Onverwachte wending
“We kwamen nu en dan naar Oostende op vakantie en we merkten toen al dat de lucht er anders was. Als we hier twee weken op vakantie geweest waren, dan rook de lucht anders eens we terug thuis waren. Maar na een tijdje raak je daar weer aan gewoon. Die vuile lucht kwam vooral van die industriezone. In Oostende heb je de reuk van de zeelucht. Niets kan daar aan tippen. Mensen die hier wonen, merken dat niet meteen, denk ik. Maar als je van het binnenland komt, dan weet je dat de lucht hier pakken gezonder is”, weet Daniël. De laatste keer dat het koppel in verlof was in Oostende in 2008 nam hun leven een onverwachte wending.
We gaan hier veel meer wandelen dan toen we nog in Melsele woonden
“Onze dochter belde ons op om te laten weten dat ze met haar man over en weer zou komen”, herinnert Daniël zich nog. “Haar man is aannemer en had een gebouw gezien op de hoek van de Klaprozenlaan en de Nieuwpoortsesteenweg. Dat wilden ze bezichtigen. Uiteindelijk kocht hij het pand, brak hij het af en er werd een nieuw gebouw geplaatst. Onze dochter had zich zo’n appartement gekocht en op het moment dat het gebouw bijna af was, vroeg ze ons of we na mijn brugpensioen niet naar Oostende zouden trekken. Daar hoefden we geen twee keer over na te denken, want we hadden hier ons hart verloren. Van het een kwam het ander en ondertussen wonen wij hier nu al meer dan tien jaar.” Elke week rijdt het koppel nog op en af naar Melsele. “Mijn mama is ondertussen 90 jaar en woont nog steeds in de buurt waar wij opgroeiden”, pikt Martina in. “Wekelijks rijd ik nog op en af naar Melsele om mijn moeder te bezoeken. Daar had ik het aanvankelijk wel moeilijk mee toen we beslisten om naar Oostende te verhuizen… om mijn mama daar achter te laten. Maar ook dat zijn we nu wel gewoon geworden.” Ondertussen hebben Daniël en Martina zich volledig aangepast aan hun nieuwe thuishaven. “We wisten in het begin niet goed waarheen. We kenden ook niet echt iemand.”
OC t’ viooltje
“Maar in OC ‘t Viooltje leerden we heel wat mensen kennen. Ondertussen zijn we er al een tijdje vrijwilliger. We helpen er soms in de keuken. Daniël is een beetje de vaste frietenbakker (lacht).” Het VLIZ merkte tijdens de studie dat de kust afleidt van de dagelijkse routine en een meerwaarde biedt voor de geestelijke gezondheid. De afwezigheid van de industrie en het verkeer op zee heeft een gunstig effect op de luchtkwaliteit. Het stimuleert wandelen en andere fysieke activiteiten. “Dat kunnen we zeker beamen”, lacht het koppel. “We gaan hier veel meer wandelen dan toen we nog in Melsele woonden. De kust werkt motiverend. We zijn blij dat we ooit de keuze voor Oostende gemaakt hebben. We zouden het zo weer overdoen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier