Jagen wordt steeds populairder, vooral in West-Vlaanderen

Charlotte Mostaert: "We knallen zeker niet alles neer. Het is niet de bedoeling dat er niets meer overblijft." (foto Joke Couvreur)
Olivier Neese
Olivier Neese Editieredacteur Brugsch Handelsblad Brugge - Torhout

De jacht wordt steeds populairder, en zeker in West-Vlaanderen. De afgelopen drie jaar kwamen er in onze provincie ruim honderd erkende jagers bij. En dat in tijden waarin dierenwelzijn nog nooit zo hoog op de agenda stond als nu. “Wij zorgen er ook voor dat de dieren een goed leven kunnen leiden.”

Daar is de herfst, daar zijn de jagers. In het weekend van 17 en 18 oktober wordt het startschot gegeven van het nieuwe jachtseizoen. In West-Vlaanderen hebben momenteel 2.427 mensen een noodzakelijk jachtverlof. Dat zijn er 107 meer dan drie jaar geleden of 304 meer dan in 2012. In elke Vlaamse provincie, met uitzondering van Vlaams-Brabant, is die geleidelijke stijging van het aantal jagers merkbaar, maar nergens is die zo groot als bij ons.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Jongerenwerking

“In West-Vlaanderen heb je meer kans om in contact te komen met de jacht dan elders”, zegt Maarten Goethals, de uit Brugge afkomstige woordvoerder van Hubertus Vereniging Vlaanderen (HVV). “Er zijn meer jachtvelden en iedereen in West-Vlaanderen zal wel iemand kennen die jaagt. Daardoor staan de mensen ook minder sceptisch tegenover de jacht. Bovendien hebben we met HVV in West-Vlaanderen een zeer sterke jongerenwerking. Voor wie geen familielid in de jacht heeft, is het niet zo evident om in die wereld terecht te komen. De jongerenwerking, Jonge Jagers West-Vlaanderen, is daar een oplossing voor.”

Bovendien is er het ruimere plaatje. “In deze tijden, waarin er ook een minister van Dierenwelzijn is, is het klimaat ideaal om de jacht te verdedigen”, verrast Maarten Goethals. “In alle discussies over pakweg waar ons vlees vandaan komt, de biodiversiteit, het natuurbeheer of zelfs gezonde voeding biedt de jacht een interessant antwoord. Dierenwelzijn en jagen zijn geen tegenovergestelden. Jagers zullen hun velden niet kapot schieten, want dan hebben ze de volgende jaren geen aanbod meer. Wild wordt met één schot en in een fractie van een seconde gedood, waardoor er geen onnodig dierenleed is. Jagers eten vlees uit de natuur, waar geen antibiotica aan te pas kwam, bewerkt werd of waar te veel vet aan hangt. Bovendien heeft het samen jagen, het samen op pad zijn in de natuur iets religieus. Ook dat sociale aspect mag niet onderschat worden.”

Vakjargon

Een van de nieuwkomers in de jachtwereld is Charlotte Mostaert (27). “Jagen is geen hobby, het is een levensstijl”, vertelt ze. Intussen is ze zelfs secretaris van Jonge Jagers West-Vlaanderen, haar vriend Miquel Viaene is voorzitter. De 27-jarige Houthulstse belandde eerder per toeval in de jachtwereld. “Toen mijn vriend ging jagen, had ik geen zin om alleen thuis te blijven. In de weekends ging ik met hem mee en dan zat ik samen met Miquel op een post of hielp ik het wild opjagen. Leuk, maar van het specifieke vakjargon in de jagersgroep begreep ik amper iets. ‘s Avonds in de auto moest ik aan mijn vriend vragen wat ze precies bedoelden. Ik besloot om lessen te volgen om te weten waarover iedereen babbelde. Eenmaal je die lessen volgt, raak je er echt door gebeten. Je leert zodanig veel kennen over de natuur en de dieren. Wanneer het paarseizoen aanbreekt van de vogels, waar en hoeveel eieren ze leggen… Eenmaal je de theorie onder de knie hebt, dan ga je ook voor de praktijklessen. En voor je het weet…”

Angst

Toch is kiezen voor de jacht geen evidente keuze, beseft ook Charlotte Mostaert. “Toen ik voor het eerst meeging op jacht en er werd een ree of everzwijn gestrekt (jachtjargon voor schieten, red.), dan had ik wel moeite om naar het dier te kijken of het aan te raken. Het heeft jaren geduurd vooraleer ik een geschoten eend durfde vast te nemen. Dat overwin je. Uiteindelijk is het niet veel anders dan een kip die je in de supermarkt vastneemt. Allicht komt dat ook omdat ik een vrouw ben. Tot voor kort was ik de uitzondering in de groep, maar dat ben ik steeds minder. Op het evenement van vorig weekend waren drie van de 35 jagers vrouwen. Dat is nog steeds niet veel, maar vroeger was ik de enige. Het is niet louter een mannenwereld meer.”

“Wij zorgen er ook voor dat dieren een goed leven kunnen leiden” – Charlotte Mostaert

Toch kijkt de buitenwereld nog steeds met bedenkelijke blik naar de jacht. “Dat merken we ook op sociale media. Toen we begonnen te jagen en daarover iets op Facebook zetten, kregen we soms negatieve commentaren. Die verwijderden we en daarna verduidelijkten we ons standpunt via een privébericht aan die mensen. Ze verwijten ons dat we álles neerknallen, maar dat klopt niet. Ze zien niet dat we tijdens het jaar tellingen doen en op basis daarvan beslissen hoeveel we er strekken. Het is niet de bedoeling dat er niets meer overblijft. We strekken enkel wat we nodig hebben. Alles wat we strekken, eten we op. Mijn diepvries zit vol met wild. Dat gebruik ik voor alles: van paté tot spaghettisaus. Ik eet liever een haas die jaren in ons veld gelopen heeft, dan een gekweekt exemplaar dat op een andere manier moest leven en na zes maanden wordt geslacht. Dat is onze oproep: bekijk het eens op een andere manier. Met vegetariërs en veganisten discussiëren, heeft geen zin. We bekijken het op een andere manier. We hebben respect voor hun mening en zullen dat ook niet afbreken. Maar dan moeten ze onze levensstijl ook niet afbreken. We doen geen kwaad aan de natuur, integendeel.”

“Velen zien niet wat we allemaal doen. Wij zijn niet enkel actief wanneer de jacht open is, maar ook in de tussenperiode. Wanneer de landbouwer zijn maïs dorst, lopen wij ervoor om te vermijden dat het wild in de machines terechtkomen. We planten wildakkers aan, voederen bij waar het moet, zorgen tijdens de hittegolven voor extra water… We zorgen er ook voor dat de dieren een goed leven kunnen leiden.”

Jagen in coronatijden

Jagen mag dan een openluchtactiviteit zijn, ook hier gelden er coronaregels. Jachtvereniging Hubertus Vereniging Vlaanderen stelde een draaiboek op voor haar leden. Wie privé jaagt, mag dit doen met maximaal tien personen, die tot dezelfde bubbel behoren. In groep jagen wordt gelimiteerd tot 50 personen, iedereen inclusief. Dus ook de drijvers die het wild opjagen en de eventuele kok, die na afloop van de jacht het wild klaarmaakt. De vereniging vraagt nadrukkelijk aan haar leden om niet binnen af te spreken, dus geen ontbijt of maaltijd te nuttigen. Samen naar de jacht rijden met mensen buiten de eigen bubbel wordt ten sterkste afgeraden. Ook wordt aan de jagers gevraagd om tweemaal na te denken vooraleer ze een groot stuk wild neerschieten. “Die kan niet alleen versleept worden en dan is het beter om zulke situatie te vermijden. Als dit toch gebeurt, moet er een mondmasker gedragen worden en moet het dier eventueel gesleept worden met touwen.”

Minister verbiedt jacht in Westland

Tot en met 30 juni 2021 mag er in de wildbeheerseenheid Westland, dat loopt over het grondgebied van Veurne, Alveringem, Vleteren, Lo-Reninge en Poperinge, niet meer gejaagd worden op kleinwild zoals fazanten, hazen en patrijzen. Dat besliste Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) vorig weekend nadat beelden verspreid werden van lokpatrijzen in kleine kooien, die verdoken geplaatst werden. Zij dienen om andere patrijzen te lokken en in de buurt te houden. In Houtem werden ook gekweekte patrijzen in het wild losgelaten. “Wie niet horen wil, moet voelen”, reageert de minister fel. “Het illegaal kweken en uitzetten van patrijzen is een onaanvaardbare praktijk.”

Hubertus Vereniging Vlaanderen (HVV) veroordeelt de praktijken en stelt zich burgerlijke partij. “De enkeling die meent dat hij boven de wet staat, ondermijnt door zijn egoïstisch gedrag het constructieve werk van zoveel goede initiatieven genomen door jagers en jachtgroepen die het wél goed menen. Wie dit doet, wordt niet langer aanvaard in de jachtwereld en zet zichzelf buiten spel.”

Animal Rights maakte de beelden vorig weekend openbaar. Het organiseert op zaterdag 24 oktober een statische demonstratie voor de patrijs in Brugge. Van 14 tot 16 uur zullen ze op het Simon Stevinplein protesteren. “We kiezen ervoor om dit in Brugge te laten doorgaan, omdat veruit de meeste patrijzen worden geschoten in West-Vlaanderen”, klinkt het. “De patrijs moet zo snel mogelijk van de lijst van jachtwild worden geschrapt.” De politieke partij Groen diende alvast een voorstel in om een verbod in te voeren.