Zussen Coorevits spelen een zinderende finale in ‘Celebrity Klopjacht’: “Trots op onszelf”

In de finale van ‘Celebrity Klopjacht’ gingen Annelien en Stephanie Coorevits verder op hun elan, en schopten ze het tot het extractiepunt in Nieuwpoort. Het werd een verbeten strijd. “Ik heb wel gevloekt, ja.”

Sinds de start van het programma hebben Annelien en Stephanie Coorevits alles op alles gezet. Voor Rik Verheye en Pedro Elias zat het verhaal er al vroeg op, en ook de straffe vermommingspoging van Pieterjan Marchand en Jeff Bronder mocht niet baten. Waar de andere overgebleven kandidaten risico’s moesten nemen, speelden de Wevelgemse zussen op safe en hadden ze al snel de coördinaten voor het extractiepunt beet. Dat bleek Nieuwpoort te zijn. Daarbij schakelden ze schoonzus Julie in. Die trommelde op haar beurt heel wat mensen in die in gocarts op de dijk rondreden, terwijl Annelien en Stephanie zich verstopten in een bakfiets, en dat werd een hobbelige rit. Ter hoogte van De Barkentijn stond een crèmekar verdacht opgesteld volgens de speurders. Aanvankelijk bleek het niets te maken te hebben met de opdracht, maar het was duidelijk dat dat het ontsnappingspunt was. De zussen misten het met een paar seconden.

“Ik denk dat ik nog blauwe plekken heb”, aldus Annelien. “Maar we hebben ons heel hard geamuseerd. Het was ook een megatoffe ploeg achter de schermen, die ons mee aanspoorde. We hebben hen ook regelmatig getrakteerd. We kregen eten bij de mensen, maar van ons geld kochten we telkens gin-tonic voor de ploeg. Als zij goed zijn voor jou, dan geldt het omgekeerde ook, vinden wij. Dan gingen we een drankencentrale binnen, kochten we gin, tonic en ijsblokken en vroegen we of we het op het koertje mochten opdrinken. Ons maakte dat allemaal niet veel uit. We hadden het op voorhand gezegd: we gaan niet sterven van een week geen warme douche of deftige wc.”

Stephanie: “We wilden het spel ook wel echt spelen. Plat in een maïsveld liggen, in een dijk… we gingen er wel voor. En hoe verder we raakten, hoe meer het vanzelf leek te gaan. Al onze plannen lukten. Maar voor één keer dat we beroep deden op iemand anders, ging het mis”, aldus Stephanie. “Ik heb wel gevloekt, ja.”

“Vloeken en drinken, dat vat het wel goed samen”, lacht Annelien. “Nee, serieus, we kijken er met warme gevoelens op terug. Ik denk wel dat we mogen trots zijn op onszelf!”