Elke maandagavond in augustus nodigt Wim Lybaert een gast uit in zijn nieuwe VRT1-programma ‘Zomeravonden’. Om samen te eten, te drinken en te praten, omgeven door de bloemenpracht van Wims tuin. Maar de echte ster van het programma? Dat is het bijzondere tafellinnen van het Brugse bedrijf Slabbinck.
Het Brugse textielatelier Slabbinck werd precies 120 jaar geleden opgestart door Hendrik Slabbinck. Wat begon als een bescheiden borduuratelier voor kerkgewaden op de zolder van zijn ouderlijk huis, groeide dankzij Hendriks vakmanschap en precisie uit tot dé referentie wereldwijd op het vlak van liturgische gewaden. Het familiebedrijf kleedde in de loop der jaren tal van kardinalen, bisschoppen en zelfs pausen.
Vandaag wordt het bedrijf geleid door Viktor Slabbinck (50) en zijn nicht Mirabel (49). Er werken 57 mensen – 40 in de productie en 17 bedienden. Maar intussen bestaat het aanbod al lang niet meer uit louter liturgische gewaden. In januari 2002 startte Mirabel Slabbinck binnen het bedrijf met de productie van een hoogwaardige collectie huishoudlinnen, Slabbinck Home Creations. En dat werd een mooi verhaal. “We hebben er consequent voor gekozen om niet op prijs te concurreren, wel op service, flexibiliteit en kwaliteit. Voor mensen die ons huislinnen willen, speelt de prijs minder een rol. En we bieden het aan in slaapspeciaalzaken en interieurwinkels, en voor het grootste deel via decorateurs die residentiële projecten – privé-woningen, villa’s, jachten… – uitwerken. In die markt is flexibiliteit belangrijk: we kunnen zowat alles maken wat de klant wenst.”
Mooie verzoekjes
Het mooiste verzoek dat ze bij Slabbinck ooit kregen, vindt Mirabel het huwelijksaanzoek dat een man op een dekbed liet borduren: “Het werd een prachtig stuk, waaraan de mensen die het borduurden veel plezier hebben gehad”, lacht ze.
“Wim en ik houden allebei van kwaliteit en schoonheid, en zijn allebei perfectionisten”
Ze koestert ook mooie herinneringen aan de samenwerking met kalligraaf Brody Neuenschwander: daarbij kwamen op een beperkte collectie beddengoed zinnen van Shakespeare, uitgevoerd in zijn letters. “Naar zo’n projecten ben ik nooit bewust op zoek”, vertelt Mirabel. “Maar als we creatieve mensen ontmoeten, met wie het klikt, en er groeit een idee om samen iets moois te maken, dan werken we daar heel graag aan mee.”
En zo wist ook Wim Lybaert haar te vinden: “Brugge is klein”, lacht Mirabel. “We kennen elkaar al langer, onze moeders kenden elkaar goed, en ik was ook een tijdlang bevriend met zijn zus. Wim had me bij de start van zijn programma De Columbus al gebeld, of we daarvoor het bedlinnen en de badjassen konden leveren. Daar kon ik me meteen in vinden, omdat ik de programma’s van Wim heel goed vind. Hij maakt mooie programma’s, zonder tierlantijntjes, waarin zowel hijzelf als zijn gasten kunnen zijn wie ze zijn. Wim neemt zichzelf niet al te ernstig, het is wat het is, en die mentaliteit spreekt mij erg aan. Ik heb er dus geen twee keer over moeten nadenken.”
Of ze weet waarom Wim haar vroeg? “Hij is een perfectionist, ook op dat vlak vinden we elkaar. En hij hecht dus ook veel belang aan mooie en kwalitatieve producten. Hij werkt alleen met bedrijven die dat kunnen aanbieden, bij voorkeur uit zijn eigen streek. Een beetje chauvinisme is hem – terecht – niet vreemd.”
Kiezen voor kleur
Voor De Columbus werd linnen uit de bestaande collectie voorzien van het programma-logo, maar voor Zomeravonden ging de samenwerking verder: “De opnames gebeuren in de tuin van Wim zelf. Zijn vrouw Katrien die meewerkt aan het in beeld brengen van het programma, had tal van ideeën verzameld van hoe ze de tafel gedekt wilde zien. We hebben deze keer dus echt de koppen bijeen gestoken om alles op elkaar af te stemmen, bedachten de juiste borduursels voor tafellakens en nappen, rekening houdend ook met de borden die gemaakt zijn door de vrouw van Tom Lenaerts. Er zijn ook verschillende kleuren gebruikt, doorheen de verschillende afleveringen: écru maar ook groen en okergeel. Ik vond het wel leuk om met kleuren te werken op tafel, zelfs al is de omgeving al heel kleurrijk. Maar pas toen bleek dat dit ook echt een mooi effect in beeld gaf, besloot men die kleuren te gebruiken. Ik kijk er zelf van op hoeveel aandacht er besteed wordt aan de setting van zo’n programma, maar ik vind het geweldig”, besluit ze.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
