Lieve Bevernage is een van de gezichten van ‘Restaurant Misverstand’: “Mensen mogen weten dat ik jongdementie heb”

Lieve aan het werk in Restaurant Misverstand. © © VRT
Stefaan Lernout

Lieve Bevernage (62) uit Wevelgem is een van de deelnemers met jongdementie van het nieuwe seizoen van Restaurant Misverstand op VRT1.

In het druk bekeken VRT1-programma ‘Restaurant Misverstand’ runnen enkele mensen met jongdementie onder begeleiding van onder meer kok Seppe Nobels en Dieter Coppens een restaurant. Een van de deelnemers is Lieve Bevernage (62) uit Wevelgem. Door de ziekte snapt Lieve steeds minder de betekenis van woorden. Ze voelt zich wel goed als ze veel kan bewegen, wat haar als kelner in het restaurant goed van pas komt.

Lieve was leerkracht Lichamelijke Opvoeding in Ieper, in het college en in De Heilige Familie. “Daar werd het duidelijk dat er iets niet pluis was”, vertelt ze. “Ik besefte meer en meer dat de namen van de leerlingen mij ontglipten. Drie jaar geleden liet ik me dan onderzoeken en werd er FTLD, Frontotemporale lobale dementie, vastgesteld.”

Het Ventiel

FTLD is een ziekte waarbij de voorste hersenen beschadigd raken en dat tast haar taal aan: ze vergeet de betekenis van heel wat woorden waardoor ze moeilijk gesprekken kan volgen. Wat zich op vele vlakken uit. “Ik kan op restaurant de kaart niet meer lezen”, zegt Lieve. “Ik vergeet namen en gebeurtenissen en kan geen gesprekken meer volgen. Televisie kijken lukt ook niet meer; ik kijk enkel nog naar het weerbericht, het einde van een wielerwedstrijd en naar Mister Bean (lacht).”

“Ze maakt dan weer wel nog vaak sudoku’s”, zegt echtgenoot Gino Herman. “En bij een kruiswoordraadsel weet ze dat een ‘loopvogel’ met vier letters een ‘emoe’ is. Maar vraag haar niet wat een loopvogel of wat een emoe is.”

Lieve is een trouwe bezoeker van Het Ventiel, een organisatie die activiteiten organiseert voor mensen met jongdementie. Op maandag gaat ze paardrijden, op dinsdag is er fitness, op donderdag dansen en op vrijdag staat een wandeling op het programma. Sportief zoals ze is, zijn dat activiteiten die voor haar perfect haalbaar zijn en waaruit ze levensvreugde put. Het is via het Ventiel dat de makers van het programma bij Lieve terecht kwamen. Toen ze haar uitnodigden om deel te nemen aan Restaurant Misverstand, twijfelde ze niet.

Geen taboe

“Ik heb mij tijdens de opnames echt heel goed geamuseerd, kijkt Lieve terug op twee heel actieve maanden met in totaal dertien opnamedagen. “Veel vertellen doe ik niet meer, personen met Alzheimer doen dat weer wel. Zij waren minder beweeglijk, terwijl ik net heel sportief ben. Dat vond ik ook het allerleukste: gaan wandelen in Oostende, veel bewegen. Dat is belangrijk voor mij.”

Dat Lieve graag sport, valt onmiddellijk op. In de eerste aflevering zie je haar boodschappen doen met de fiets. “Dat is het mooie aan het programma”, pikt Gino in. De makers proberen niet bij te sturen; ze laten de deelnemers zichzelf zijn en beklemtonen hun kwaliteiten.”

“Voor mij was het makkelijk om bijvoorbeeld de tafel te dekken, wat voor anderen dan weer onbegonnen werk was. Ik had het vooral moeilijk wanneer we als groep werden toegesproken. Vaak begreep ik het helemaal niet terwijl de Alzheimerpatiënten daar geen last van hadden.”

“Dat was inderdaad het moeilijkste”, bevestigt ook Gino. “De eerste avond kreeg ik een berichtje. Lieve zei me dat ze de enige was die niet begreep wat er gezegd werd. Ze was een beetje in paniek. Waarop ik de dementiecoach gecontacteerd heb die daar aanwezig was en ze daar meer aandacht aan hebben besteed. Tegelijkertijd hebben ze Lieve gewezen op alles wat ze wel kon. Het zijn werkelijk fantastische mensen. Niet alleen Seppe Nobels en Dieter Coppens, maar de hele crew. Het is heel bijzonder, vanaf de eerste dag wordt een speciale band gecreëerd. Ook met en tussen de partners.”

Het programma wordt heel druk bekeken, en dat heeft zo zijn gevolgen. “We waren deze week in Brugge, toen er mij iemand herkende. ‘Kijk, dat is Lieve van Restaurant Misverstand!’ Dat is niet erg. Het stoort me niet dat mensen weet dat ik dementie heb.”

“Daar hebben we vanaf dag één geen taboe van gemaakt”, zegt Gino. “Integendeel, wij hopen dat niemand zich onwennig voelt. Lieve zegt het ook spontaan als ze iets niet begrijpt. Dit programma is daarom voor haar ook belangrijk, omdat de mensen haar kunnen zien zoals ze is.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier