Leander (41) schrijft spraakmakende tv-reeks op basis van eigen leven: “Geen kinderen kunnen krijgen is nog groter taboe dan kanker”

Met ‘De Club’ is vanaf woensdag 6 september op VRT1/VRT MAX een nieuwe fictiereeks en bijhorende interviewreeks ‘Welkom in De Club’ te zien. Het is opnieuw Leander Verdievel – de man die ook zijn ervaringen met kanker in de bekroonde serie ‘Gevoel voor tumor’ met de buitenwereld deelde – die de aanzet gaf. Dit keer is de fertiliteitsproblematiek het onderwerp en ook daar zijn Leander en zijn echtgenote Karen jammer genoeg ervaringsdeskundigen.

Leander Verdievel (41), geboren en getogen Tieltenaar, schreef al het boek ‘Het volgend-jaar-gezin’ waarin hij de jarenlange vergeefse pogingen om samen met zijn vrouw een kindje te krijgen deelde. Je kan de tv-maker al kennen van ‘Gevoel voor tumor’, wat naast een tv-reeks ook uitmondde in een boek en een reeks lezingen.

“Die reeks was eigenlijk echt mijn verhaal. Op mijn 23ste kreeg ik te horen dat ik een neustumor had. Je wereld stort in, maar al snel kreeg ik de vraag om ik mijn ‘zwemmers’ wou laten invriezen, mocht ik later nog kinderen willen. Ik was toen nog maar een jaar samen met Karen, toen mijn vriendin, nu mijn vrouw. En plots moet je over zo’n enorm dilemma nadenken. We hebben dat dan laten doen. En wat we vreesden, werd toen bewaarheid. Ik overwon kanker, maar bleek na de chemosessies onvruchtbaar… Maar we hadden nog mijn ingevroren zaadcellen, een IVF-behandeling was dus mogelijk.”

“Ik ben ervan overtuigd dat deze reeks heel wat los zal maken”

“We begonnen er met goede moed aan en het was van de eerste keer prijs. Ons geluk kon niet op, maar we werden snel weer met beide voeten op de grond gezet en donderden van onze roze wolk. Het bleek om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te gaan, mijn vrouw werd met spoed geopereerd en verloor een eileider. Daarna volgden nog 16 pogingen. Telkens zonder resultaat. Dé Belgische IVF-specialist, dokter Devroey van het UZ in Jette, werd er bij gehaald. Toen hij ons dossier helemaal uitgeplozen had, had hij maar één conclusie: bad luck.”

Serieuze relatietest

Maar het koppel besloot om de pogingen te staken. “Op de duur neemt dat heel je leven in. Je moet schematisch gaan leven, continu medicatie bij je hebben… Het heeft vijf jaar van ons leven beheerst, het was ook een serieuze relatietest. Iedereen gaat er anders mee om. Ik had vaak nood om er over te praten, mijn vrouw sloot zich liefst enkele dagen af na opnieuw een mislukte poging”, aldus Leander.

“Het heeft vijf jaar van ons leven beheerst, het was ook een serieuze relatietest”

Ondertussen zijn er wel twee kinderen in het gezin van Leander en Karen. “We besloten uiteindelijk voor adoptie te gaan. Ook geen evidentie, misschien kan ik daar mijn volgende boek aan wijden. Uiteindelijk zijn we naar Zuid-Afrika gereisd en konden we Angelica (10) en Andrew (11), het is nu vijf jaar geleden, in onze armen sluiten. Plots kregen we een spoedcursus ouderschap. We zijn ook een half jaar thuis gebleven van ons werk, om de kinderen hier te laten wennen en aan ons te laten hechten. Maar ondertussen doen ze het erg goed. Angelica is net terug van KSA-kamp en Andrew trekt straks naar een nieuwe school.”

Topcast voor reeks

Eerst schreef Leander het boek ‘Het volgend-jaar-gezin’ over de mislukte pogingen om zwanger te geraken, straks volgt dus een nieuwe tv-serie. “Ik heb het idee voorgesteld aan VRT, maar van een voorstel op een A4’tje evolueren tot een uitgeschreven serie is een omvangrijk proces. Samen met enkele andere mensen zijn we aan het brainstormen geslagen. Je kan het vergelijken met een lege kamer die steeds voller komt te staan met meubilair. En het eindigt met alle muren die vol hangen. Deze serie is minder autobiografisch als ‘Gevoel voor tumor’, maar je kan ons wel herkennen in het koppel Bert en Kirstie, gespeeld door Dominique Van Malder en Janne Desmet. Het is ook een internationale samenwerking, enkele Nederlandse topacteurs – onder meer Lies Visschedijk die de fertiliteitsarts vertolkt – en jonge talenten spelen er in mee. Op dat vlak zijn we zeker verwend.”

“De reeks bouwt wat speciaal op. Er komen drie koppels aan bod van wie we het verhaal in de eerste drie afleveringen leren kennen, daarna lopen de verhalen door elkaar. We hebben er ook een interviewreeks aan gekoppeld. Samen met Dominique Van Malder interview ik zes koppels. Fenomenaal fijne stellen, mensen die we vonden via onder meer oproepen via Facebook. Een van die koppels heeft net als ons de IVF-pogingen al opgegeven, ook de anderen praten vrijuit over het onderwerp waar veel schaamte over heerst. Dat hebben wij ook ervaren. Er hangt een immens taboe rond. Iedereen kent wel iemand met kanker, je kan er over praten. Maar weinigen geven toe dat ze het moeilijk hebben om kinderen te krijgen. De meeste mensen zijn er niet open over, dat hebben we genoeg gezien in de wachtzalen. Eén op de zes Vlaamse koppels ervaart problemen met zwanger geraken. Maar zeker wij, West-Vlamingen, praten daar niet of weinig over. Ik noem ons soms bourgondische binnenvetters. We genieten van het leven, maar kunnen er soms zo moeilijk over praten.”

Leven verfilmd

De Club is ook weer een tragikomische reeks. “Ik zoek vaak de humor op, eens lachen met je eigen miserie. Er zitten ook veel scenes die uit het leven gegrepen zijn. De realiteit is vaak beter dan de beste fictie.” Opnieuw geeft Leander zich weer bloot. “Stilaan raakt mijn leven verfilmd. (lacht) Weet je, de kankermedicatie had eerst mijn leven gered, maar zorgde er vervolgens voor dat ik onvruchtbaar was. Je bent ‘ontmand’, je voelt je geen echte vent. Dat komt hard aan. Maar er bestaat een grote, vaak onzichtbare groep die hetzelfde overkomt. Daarom ben ik ervan overtuigd dat deze reeks veel zal losmaken.”

Opnieuw lezingen

Leander koppelt er ook opnieuw een reeks lezingen aan. “En starten doen we in Tielt. Op uitnodiging van de Tieltse middenstand op zaterdag 7 oktober in ‘t Gildhof.” Ondertussen geniet het gezinnetje van elkaar in de Beernegemstraat. “Ik heb een topmadam aan mijn zijde. We waren afgelopen weekend 20 jaar samen.”