In ‘Extreme Makeover Vlaanderen’ nemen vrienden, familie en buren het huis onder handen van een gezin dat een zware tegenslag heeft gekend. In de eerste aflevering gaat presentator James Cooke samen met zijn verbouwteam langs in Ieper. “Ik wil altijd al weten wat er achter de gevels gebeurt en nu mochten we die ook nog eens letterlijk aanpakken. Fantastisch.”
“Ik denk dat ik nog nooit zo snel ja gezegd heb op iets”, steekt James Cooke van wal. “Ik was vroeger een gigantische fan van de Amerikaanse versie en zat toen zelf ook mee te roepen in mijn zetel: move that bus! En nu had ik de kans om dat zelf te doen.” Al relativeert James meteen zijn rol in het verhaal. “Het was vooral mijn doel om Vlaanderen te laten kennismaken met de familie en te luisteren naar hun verhaal. Dat is wat ik het liefste doe. Maar het zijn de vrijwilligers en de experten die dit programma groot maken. Dat zagen we al meteen toen we met de bus ergens toekwamen. Als daar een grote groep vrijwilligers klaarstond, wisten we het: het komt in orde. Er zijn heel wat mensen die de handen uit de mouwen willen steken. Zij verdienen echt alle pluimen.”
Het Amerikaans sensatiesausje werd hier achterwege gelaten, maar het hoeft geen betoog dat kijkend Vlaanderen straks ook een traantje wegpinkt. “Die sensatie werkt misschien in Amerika, maar niet in Vlaanderen. De kijker wil authenticiteit, mensen van vlees en bloed. De kijker is ook niet stom, hé. Ze kijken daar los door. En ook de gezinnen zelf. Het vraagt veel om zich open te stellen en het laatste wat je dan wil, is van hun miserie een show maken. Nee, wij wilden vooral die samenhorigheid tonen en een lichtpuntje geven aan mensen die al even het bos door de bomen niet meer zien.”
Bubbel
Omdat James als mediafiguur erg bereikbaar is, zijn de verhalen hem niet vreemd. “Ik leef zeker niet in een bubbel, nee. Ik schrik ook niet van wat er kan schuilen achter de gevels. Ik wil altijd weten wat er achter die gevels gebeurt, en nu mochten we die ook nog eens letterlijk aanpakken. Fantastisch. Al op de eerste opnamedag was ik ontroerd. Op de bus had ik mij voorgenomen om niet té enthousiast te zijn, maar als je uit die bus komt en je ziet al die vrijwilligers… ja, dan raakt je dat. Na een uur had ik het al door: dit komt hier goed. Want die mensen zijn echt niet alleen. Er staan altijd heel wat mensen klaar om hen te helpen.”
Als kijker is het een intense ervaring, maar ook voor de mensen die aan het programma meewerkten. “Maar ik ken mijn plaats in deze. Het ging niet om wat ik ervan vond, het gaat om die mensen zelf. In de eerste aflevering maken we kennis met Inge uit Ieper die haar man verloren is, en haar zoon die zijn vader kwijt is. Als ik na die opnames mijn auto instapte, moest ik maar op een knop duwen en binnen de tien seconden had ik mijn papa aan de lijn. En ik kom thuis en mijn levenspartner staat naast mij te koken. Dan prijs ik me wel gelukkig, ja. Je ziet ook nog maar eens hoe sterk moeders kunnen zijn. Zelf ben ik ook opgegroeid met mijn mama, dus er waren wel zaken die ik herkende zoals die intense moederliefde.”
Spanning
“Wat ik moeilijk vond? Dat ik de spanning bij de experten niet kon wegnemen. Zij waren vaak tot ‘s nachts bezig om echt alles goed te krijgen en waren vol spanning aan het wachten op de reactie. Dan moest ik regelmatig zeggen: chill, het is echt mooi. We hebben de juiste keuzes gemaakt. Het komt helemaal goed.”
Beginnen doet het team in Ieper, maar later in de reeks gaat het ook nog richting De Panne, waar ze het gezin van Koen Van Den Bulcke en Gwenny Neyrinck proberen te helpen. Hun leven werd overhoop gegooid toen bleek dat de kleine Ilano (6) een zeldzame ziekte heeft, waarbij hij geen uv-licht kan verdragen. “Een heftig verhaal voor iedereen en ook een stevige challenge voor onze experten, maar eigenlijk zijn al onze verhalen pakkend, met sterke mensen die een duwtje in de rug verdienen. Zo gaan we ook bij iemand langs die niet langer mobiel is, dat blijft ook bij. Echt waar, elk verhaal heeft wel iets gedaan met ons. Of ik zelf om hulp zou durven vragen? Goh, ik ben een controlefreak en snapte sommige mensen die we hebben ontmoet. Moeders maar ook vaders die het opeens moeilijk hadden om aan de zijlijn te staan kijken, en bij wie het kriebelde om mee de handen uit de mouwen te steken. Het is ook niet simpel om die hulp toe te laten, ook bij de kindjes die pakweg opeens hun kamertje moesten achterlaten. Maar de belangrijkste boodschap die we willen meegeven, is dat je nooit alleen bent. Er is altijd wel iemand die voor je klaarstaat. In de eerste aflevering geeft Inge het ook aan, dat ze eerst dacht dat er slechts een klein kringetje écht begaan was met haar. Maar het tegendeel was waar. Je hoéft de last niet alleen te dragen, er zijn veel mensen die mee willen helpen dragen.” Voor James zijn het drukke tijden, zowel qua televisiewerk als met zijn theaterbureau. “Maar dat is niet erg. Elke dag dat ik uit bed rol, ben ik blij dat ik weer mag gaan werken. Dit is wat ik het liefste doe. Zolang ik die controle kan blijven bewaren, doe ik verder. Een tweede seizoen van Extreme Makeover Vlaanderen? Geef er mij meteen maar twintig, want ik deed dit héél graag.”
‘Extreme Makeover Vlaanderen’, vanaf zaterdag 1 oktober om 20.15 uur op Play4.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
