JABBEKE ‘Draagmoeders’ is de nieuwe pakkende reeks op Eén, waarbij Annemie Struyf de (on)vanzelfsprekendheid van draagmoeders en wensouders in beeld brengt. Jabbekenaars Stephanie Logie (32) en Wesley Baes (33) zijn een van de vijf wensouders die zich lieten volgen tot in de kinderkamer.
Voor sommigen is draagmoederschap de enige weg naar een eigen kind. Op de moeilijke grens tussen wens en werkelijkheid, volgde journaliste Annemie Struyf drie jaar lang draagmoeders én wensouders. Van de zwangerschap tot de bevalling, van het kraambed tot het fragiele moment waarop de baby wordt overgedragen, van de babyborrel tot het verjaardagsfeestje. ‘Draagmoeders’ is een heftige, ontroerende, indringende, intieme reeks, die een ongeziene inkijk geeft in het moeilijke en kwetsbare parcours van draagmoederschap. Annemie Struyf toont al meteen hoe complex en gevoelig zo’n traject ligt.
Wetsvoorstel
Draagmoederschap staat nu volop in de politieke actualiteit. Wellicht wordt er binnenkort een wetsvoorstel ingediend om draagmoederschap wettelijk te regelen. Want dat ontbreekt momenteel.
Draagmoederschap is toegelaten (er zijn ook ziekenhuizen die draagmoedertrajecten begeleiden), maar wettelijk gezien speelt het zich af in een grijze zone. Dit schept problemen, want momenteel is de vrouw die het kind baart, de wettelijke moeder. Dus moet er na de geboorte een adoptieprocedure opgestart worden. In de rechtbank wordt beslist of het kind in aanmerking komt voor adoptie of niet. Ook het financiële aspect is niet geregeld: louter onkosten of ook een vergoeding? Waar ligt de grens met een kind kopen?
De reeks Draagmoeders biedt een unieke en ongeziene inkijk in het leven van mensen die voor deze weg kiezen. De reeks toont aan hoe complex draagmoederschap is, op psychologisch en emotioneel, maar ook op juridisch vlak. Vijf koppels worden intensief gevolgd, een van die vijf koppels zijn Stephanie en Wesley.
“Door een medische fout, toen ik vier jaar oud was, werd mijn baarmoeder verwijderd. Dit werd niet verteld aan mijn ouders, pas tijdens mijn pubertijd kwam die conclusie er. Via een gerechtelijke procedure werden we weliswaar in het gelijk gesteld, maar daar koop je niets mee”, zegt Stephanie.
“Dat het ziekenhuis toen zo heeft omgesprongen met het negeren van die medische fout, vind ik heel erg. Die ingreep heeft heel mijn leven bepaald. Reeds 12 jaar lang ijveren Wesley en ik om een kind. Het is lichamelijk en geestelijk slopend, maar gelukkig werden we er als koppel sterker door.”
Hulp van schoonzus
“We hebben het eerst geprobeerd via draagmoederschap van mijn mama, omdat ze nog relatief jong was, maar dat lukte niet. Mijn schoonzus Gwendolina zag al dat verdriet en wil graag draagmoeder zijn voor ons. Gwens eigen kinderwens is nu immers vervuld: samen met mijn broer Birgen heeft ze een nieuw samengesteld gezin met vijf kinderen. Maar de tijd dringt, ik voel ook aan mijn lichaam dat die medische behandeling me altijd maar meer kost.”
“Ik ben Gwen enorm dankbaar , want een draagmoeder vind je niet zo direct. Net omdat er geen wettelijk kader is, kom je al vlug uit bij mensen in je omgeving. Ook als het nu niet lukt, gaan we verder. Ik weet niet hoeveel embryo’s we zullen hebben, hopelijk hebben we er enkele over en kunnen we deze invriezen.”
“Ik durf eigenlijk gewoon niet te denken aan een mislukking, ik heb het daar heel moeilijk mee. Ik hoop dat ik de kans krijg om een kindje in mijn armen te krijgen. Dan wil ik niet meer vechten voor een tweede. We zijn al zo lang een strijd aan het voeren. Ik zou supergelukkig zijn met één kind.”
Lotgenoten steunen
Stephanie hoopt ook om via deze reportage lotgenoten een hart onder de riem te steken.
“Ik heb een aantal jaar geleden al eens een interview gegeven, samen met mijn mama. Annemie heeft dat artikel tijdens haar research opgesnord en ons gecontacteerd. We komen in de derde reportage aan bod.”
“Ik hoop ook dat zo een aantal mensen hoop krijgen en hun kinderdroom niet opgeven. Hoe moeilijk het soms ook is. Als er een wetgeving zou zijn, zou dit geruststellender zijn. Zeker als het een draagmoeder betreft die je eigenlijk niet zo goed kent, werkelijk alles kan mislopen zonder een wettelijk kader.
‘Draagmoeders’ is vanaf 17 november elke woensdag om 20.40 uur op Eén te zien.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
