Nadat ze succesvol al twee Verraders naar huis speelden, donderden de bondgenoten zondagavond van hun wolk gedonderd toen ze onterecht Isabelle Van Hecke naar huis speelden. “Ik kon mijn oren niet geloven.”
Chantage met een nieuwe verrader tot gevolg, een moord op een sterke speler, een tunnelvisie die een onschuldige bondgenoot het leven kost én een poging tot verleiden. De Verraders zorgden zondagavond voor vuurwerk. Twee verraders moesten het spel al verlaten waardoor William Boeva als enige het fort moest recht houden. Hij nam evenwel de touwtjes in handen en chanteerde hij Sean Dhondt om te wisselen van kamp. Hij kon niet weigeren en werd tegen wil en dank een verrader. “Ik wilde dit echt niet. Ik ben enorm aangedaan”, klonk het. Maar Sean besloot er al snel vol voor te gaan: “Ik kan dit niet half doen. Ik moet nu een echte verrader worden. Ik moet liegen en bedriegen en ik heb geen tijd om te groeien in mijn rol.” Voorlopig slaagde hij er zelfs in om zijn beste maatje Joris Brys om de tuin te leiden en bleven de twee theorieën uitwisselen over mogelijke verraders.
De moord op Amine had het gewenste effect, want Gilles Mbiye-Beya zijn naam begon te circuleren in de groep. Maar onder impuls van Joris, die ervan overtuigd was dat Isabelle Van Hecke de derde verrader was, stemde de groep aan de ronde tafel unaniem op haar. Isabelle zelf viel compleet uit de lucht: “Ik kon mijn oren niet geloven. Ik voelde heel snel: ze hebben dit allemaal gezamenlijk beslist.” Verrader William gebruikte de aanval op Isabelle tactisch om zijn positie binnen de groep te versterken. “Ik heb haar verbanning in twijfel getrokken, waardoor ik haar als enige een expliciete en eerlijke kans heb gegeven. Zo overtuig ik de groep dat ik een bondgenoot ben”, klonk het. Maar het offensief van William kon niet baten. “Lieve bondgenoten, het is dom. Heel dom. Ik ben een bondgenoot. Ik ga jullie super hard missen en wens jullie veel succes!”, klonk het emotioneel bij Isabelle.
Na de verbanning van Isabelle zaten de achtergebleven bondgenoten in zak en as. “Ik zat zo op mijn ‘bondgenotenwolk’ en ik ben er zo hard afgedonderd. Ik was er zo zeker van”, klinkt het verslagen bij Joris die zijn nek had uitgestoken. Benieuwd wat dat de volgende keer geeft.
Bekijk hier haar zogenaamde ontmaskering:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
